خانواده‌ها بیان احساس را جایگزین حکم‌های امری کنند/ نافرمانی؛ نتیجه دستور
گروه جامعه: یک مدرس و مبلغ حوزه علمیه با بیان اینکه دستور احتمال نافرمانی را افزایش می‌دهد، تصریح کرد: خانواده‌ها بیان احساس خود از رفتار طرف مقابل را جایگزین حکم‌های امری کنند.
مرضیه کرات، مدرس و مبلغ حوزه علمیه در زمینه خانواده، در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، بخشی از مشکلات زوجین و همچنین والدین با فرزندانشان را ناشی از عدم توانایی در بیان مسائل، مشکلات و دلخوری‌ها دانست.
وی به فرمایشی از امام علی(ع) که می‌فرمایند بهترین سخن‌ها آن است که گوش‌ها آن را به بیرون نیافکنند و فهمیدن آن برای فهم‌ها رنج‌آور نباشد، اشاره و عنوان کرد: همچنین در نگاه ایشان بهترین سخن آن است که نظام نیکو آن را آراسته باشد و خواص و عوام مردم آن را بفهمند.
اولین قدم؛ ابراز احساسات
کرات ابراز احساسات را اولین قدم در زمینه حل مسائل و مشکلات دانست و گفت: احساس خرسندی و یا ناراحتی افراد از یکدیگر باید به آنان انتقال داده شود. زوجین با مشاهده رفتارهای مطلوب همسرشان باید آن را بازگو کنند تا عاملی برای تشویق و تکرار آن باشد.
وی ادامه داد: همچنین والدین در ارتباط با فرزندانشان باید خوشحالی خود را از رفتارهای مثبت آنان بیان کنند تا رفتار مورد نظر به عنوان یک الگوی مطلوب که سبب خشنودی خاطر والدین شده است در ذهن آنان حک شود.
دستور اقتدار مرد را بر هم می‌زند
این مشاور حوزه علمیه با تأکید بر اینکه حکم دستوری که منع یک عمل را در پی داشته باشد با بیان احساس و ناخشنودی فرد متفاوت است گفت: وقتی همسری از رفتار شوهر خود در یک مجلس مهمانی ناراحت است نباید به صورت دستوری وی را از انجام آن کار باز دارد چرا که مرد ذاتا دارای اقتدار است و این حکم دستوری اقتدار مرد را بر هم می‌زند.
وی ادامه داد: دستور، تصحیح رفتار را به همراه ندارد. بنابراین در چنین شرایطی بانوان باید احساس تکدر خاطر خود را از رفتار همسر خود ابراز کنند و بجای جملات دستوری این کار را نکن از جملاتی همچون من از رفتار شما ناراحت شدم استفاده کنند.
نوعی تربیت عملی
کرات با بیان اینکه وجود چنین رفتاری بین زوجین نوعی تربیت عملی برای فرزندان است عنوان کرد: در چنین شرایطی فرزندان نیز می‌آموزند که ناراحتی و دلتنگی خود از پدر و مادر را باید چگونه بیان کنند. این نوعی دعوت به غیر زبان است که در آموزه‌های دینی نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
وی عدم آشنایی والدین با خواسته‌های فرزندانشان را عامل ایجاد مشکل در ارتباط بین اعضای خانواده دانست و گفت: طبق گفته امام علی(ع) سخن باید به نحوی باشد که گوش‌ها آن را به بیرون نیافکنند مطمئنا دستور و تحکم نمی‌تواند در یک ارتباط گوش نواز باشد.
طرح نیاز در مواقع نزاع نباشد
کرات اضافه کرد: دستور، احتمال نافرمانی را افزایش می‌دهد، در صورتی که طرح نیاز احساس آرامش را به طرفین القا می‌کند و ارتباط مؤثر بدون درگیری و نزاع بین اعضای خانواده ایجاد می‌شود.
کرات نحوه بیان یک نیاز و درخواست را نیز در تأثیرگذاری آن بسیار حائز اهمیت ارزیابی کرد و گفت: این احساس نیاز نباید در مواقع نزاع بیان شود. بلکه آگاهی از نیاز دیگری باید در شرایطی که افراد در احساس آرامش به سر می‌برند صورت گیرد.
