مکتب امام حسین(ع) راه نجات این امت است

به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، به نقل از روابط عمومی مسجد مقدس جمکران، حجت‌الاسلام حبیب‌الله فرحزاد، سه‌شنبه شب در جمع زائرین و نمازگزاران این مکان مقدس، با اشاره به آیاتی از قرآن کریم و در توضیح شباهت‌های امام حسین و حضرت عیسی(ع) گفت: همان گونه که حضرت زهرا(ع) مادر امام حسین(ع) سیدة النساء است؛ حضرت مریم مادر حضرت عیسی نیز طبق آیات قرآن کریم برگزیده زنان عالم در زمان خودشان بودند.

وی ادامه داد: خداوند متعال حضرت مریم را صدیقه آن امت می‌خواند و حضرت زهرا(ع) را صدیقه طاهره و در باره هر دو بزرگوار «بتول عذرا» گفته شده است. شباهت دیگر آن است که مدت حمل سید الشهداء(ع) شش ماه طول کشید و هیچ‌کس شش‌ماهه متولد نشد که زنده بماند مگر حسین و عیسی(ع). بر اساس احادیث آیات شریفه 15 و 16 سوره مبارکه احقاف که بیان چگونگی و سختی وضع حمل و تولد نوزاد است اشاره به سید الشهداء(ع) دارد. مجموع شباهت‌های امام حسین(ع) با حضرت عیسی در مادر از نظر سیدة النساء بودن، صدیقه بودن، بتول عذرا بودن، مخاطب ملائکه بودن، در مدت حمل، در کراهت حمل، در نیکی به والده و والدین، در انی عبدالله و انی من المسلمین، در مبارک بودن، در بزرگداشت ولادت و وفات، در عدم سابقه اسمی، در انصار و حواریین، و همچنین شباهت با حضرت یحیی در شهادت بوده است.

سخنران مراسم دعای توسل مسجد مقدس جمکران بیان کرد: بدون‌شک مکتب حسین راه نجات این امت است؛ زیرا کرسی امام حسین(ع)، کرسی امر به معروف و نهی از منکر است.

حجت‌الاسلام فرحزاد با اشاره به آیاتی از سوره مبارکه شعرا اظهار کرد: ظهور پیغمبران در هر زمانی به علت شیوع مفاسد بوده است، در حالی که مکتب زنده امام حسین(ع)، ظهور حسین است در همه اعصار، یعنی در محرم هر سال امام حسین(ع) به صورت یک مصلح عالی ظهور می‌کند و فریاد «الا ترون ان الحق لا یعمل به» را به گوش جهانیان می رساند.

این استاد حوزه در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به ایام اربعین حسینی در جمع نمازگزارن مسجد مقدس جمکران گفت: اربعین از خصائص امام حسین(ع) است و این مسئله برای هیچ معصوم دیگری ذکر نشده و مصیبت امام حسین(ع) بر اهل آسمان سنگینی می‌کرد و آسمان 40 روز برای ایشان گریست.

حجت‌الاسلام فرحزاد تصریح کرد: علامه تهرانی نقل کرده که یک نفر نزد آیت‌الله درّی می‌آید و می‌گوید، منظور حافظ از این بیت «مرید پیر مغانم زمن مرنج ای شیخ؛ چرا که وعده تو کردی و او به جا آورد» را نمی‌فهمم؛ آیت‌الله درّی در جواب گفت: منظور از پیر مغان، علی(ع) و منظور از شیخ، حضرت آدم است. مرحوم درّی از دنیا رفت، بعد از مدتی آن مرحوم را در خواب دیدم و از او سؤال کردم معنی شعر حافظ درست بود؟ گفت: این شعر معنای دقیق‌تری دارد؛ منظور حافظ از پیر مغان، امام حسین(علیه السلام) و منظور از شیخ، حضرت ابراهیم بوده و مصرع دوم به داستان قربانی کردن ابراهیم و شهادت سیدالشهدا(ع) اشاره دارد.

این استاد حوزه یادآور شد: یکی از مباحثی که در دین مبین اسلام روی آن تکیه بسیاری شده، اقرار و شهادت اجسام علیه انسان است؛ یعنی همین زمینی که روی آن راه می‌رویم در قیامت از تمام اعمال ما خبر می‌دهد. وقتی اعضا و جوارح ما شهادت می‌دهد، روح و جان ما می‌گوید چرا علیه ما شهادت می‌دهید؟ در این هنگام می‌گویند آن خدایی که همه موجودات را به نطق وا می‌دارد، ما را هم به نطق می‌آورد؛ به همین دلیل گفته می‌شود تمام موجودات عالم شاهد ما هستند و نطق، فهم و شعور دارند و تسبیح‌گو و سجده‌گزار خداوند هستند.

این کارشناس مذهبی یادآورشد: پیامبر(ص) هنگامی که خسته می‌شدند به درختی تکیه می‌دادند، وقتی منبری برای حضرت ساختند، بر بالای آن رفتند، ناگاه پیامبر(ص) در عالم مکاشفه ناله جانسوز آن درخت را شنیدند، از منبر پایین آمده، آن درخت را در بغل گرفتند و نوازش کردند تا آرام شد. اگر از دوری و فراغ ائمه(ع) ناله و فریاد سر دهیم، مطمئن باشید ایشان سراغمان خواهند آمد.