تورق خاطرات قرآنی استاد بیوک اصل‌محمدی در آلبوم تصاویر منتشرنشده
کانون خبرنگاران نبأ: اگرچه خلأ حضور پربرکت استاد بیوک اصل‌محمدی را در رهگذر ایام و شلوغی شهر احساس نمی‌کنیم ولی هربار که نامش به میان می‌آید خاطرات ماندگارش زنده می‌شود؛ از اعزام قاریان به مسجد النبی(ص)، پایه‌گذاری دارالتحفیظ و تاسیس صندوق خیریه گرفته تا کرسی‌های هرروزه تلاوت قرآن در مساجد تهران.
به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، استاد بیوک اصل محمدی در سال 1308 در خانواده‌ای متدین و سنتی در شهر تبریز چشم به جهان گشود. از همان دوران کودکی عشق به تلاوت قرآن در وی نمود یافت و با شرکت در جلسات سنتی آن زمان، مراحل ابتدایی قرائت قرآن را پشت سر گذاشت.
وی به خاطر مسائل مالی مجبور به عزیمت به تهران می‌شود و مکانی را در جنوب شهر اجاره می‌کند. ایشان مغازه‌ای نداشتند لذا در کنار میدان امام خمینی(ره) فعلی فرش‌ها را کنار خیابان می‌چیدند و از صبح تا شب می‌ایستادند تا مثلاً یک فرش را به فروش برسانند. همسایه دیوار به دیوار می‌گوید آشنایی ما به این صورت بود که یک روز دیدیم از خانه بغلی صدای قرآن می‌آید. وقتی دقت کردیم متوجه شدیم آنجا خانواده‌ای نیست بلکه تنها یک جوانی زندگی می‌کند و به‌تنهایی می‌آید و به بیرون می‌رود.
استاد اصل‌محمدی به مدرسه مرحوم مجتهدی رفته و آنجا صرف و نحو را کار می‌کند و بعدا نیز تدریس می‌کند؛ مثلاً در مسجد امام حسین(ع) از ساعت 6 تا 10 صبح صرف و نحو کار می‌کرد. که یک ساعت اول صرف و نحو عربی می‌گفت و بعد از آن ادامه جلسه خودشان را داشتند. در جلسه مرحوم سرهنگ بیگلری در مسجد المصطفی(ص) و در جلسات شیخ خلیل الرحمان در حسینیه ارشاد بسیار شرکت می‌کردند. با حضور مستمر در جلسات آموزش قرآن از محضر استاد مرحوم سید حسن سیف و مرحوم استاد بیگلری نهایت بهره را برد و به عنوان یکی از شاگردان ممتاز استاد بیگلری شناخته شده و پس از بیماری وی، اداره جلسه مسجد المصطفی(ص) به عهده گرفت.
در سال 1347 با حضور در جلسات آموزش استاد خلیل الرحمن در حسینیه ارشاد مشتاقانه به بهره‌گیری از این کلاس‌های آموزش پرداخت. مرحوم استاد اصل محمدی از همان سال‌ها مشغول به آموزش قرآن به علاقه‌مندان کلام وحی شد و هر شب در یکی از مساجد شهر تهران همچون: مسجدالنبی(ص) نارمک، دارالسلام قنات‌آباد، هفت چنار، جامع بازار، نارون، زعیم و سنگلج به اداره جلسات قرآن پرداخت. همچنین در هفته یک روز به شهر قم سفر می‌کردند و با راهنمایی آیت‌الله سبحانی در حوزه علمیه به طلاب درس می‌دادند.
از اهم فعالیت‌های قرآنی این استاد بزرگوار می‌توان به پایه‌گذاری اعزام قاریان ممتاز به مسجد النبی(ص) و مسجد الحرام برای برگزاری محافل قرآنی در سال 1355، داوری مسابقات سراسری اوقاف و امور خیریه، پایه‌گذاری مؤسسه قرآنی دارالتحفیظ قرآن نام برد. وی همواره در امور خیریه و کمک‌رسانی به مردم پیشتاز و مؤسس صندوق قرض‌الحسنه جاوید، تعاون و امداد و از اولین پایه‌گذاران شهرک معلولین کهریزک به همراه مرحوم استاد سرهنگ منصور مسگرها بود.
ایشان وضو می‌گرفت، ابای مشکی‌اش را تن می‌کرد و بعد با صدای پر طنین خود به تلاوت قرآن می‌پرداخت. مهربانی‌اش با نوجوانان و کودکانی که گذرشان به کلاس قرآن یا مسجد می‌افتاد، هنوز زبانزد شاگردانی است که امروز بر کرسی استادی نشسته‌اند.
اسم بیوک محمدی که می‌آید خاطره‌های‌شان زنده می‌شود و گرد از غبار خاطرات می‌زدایند و هر کدام بخشی از زندگی استادشان را روایت می‌کنند. از زمانی که عشق به قرآن او را در تبریز به کلاس‌های قرآن کشاند تا روزهایی که ساکن خیابان خیام تهران و تاجر فرش می‌شود و خود بر جایگاه استادی قرآن می‌نشیند.
این استاد بزرگوار سرانجام در سال 1361 پس از تحمل یک سال بیماری به دیار باقی شتافت؛ روحش در کنار اصحاب قرآن و عاشقان اهل بیت(ع) شاد باد.
یاد جلسات معنوی قرائت قرآن قبل از انقلاب ایشان در مسجد مصطفی ص میدان حسن آباد ، بخیر