اقتصاد مقاومتی محور برنامه ششم توسعه باشد/ ضرورت طراحی مدلی بومی

الله‌مراد سیف، عضو هیئت‌علمی دانشگاه امام حسین(ع) و دبیر علمی محور راهبردی کنگره ملی اقتصاد مقاومتی، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، به ارزیابی خود از میزان تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی از زمان ابلاغ آن پرداخت و اظهار کرد: آنچه که از اقتصاد مقاومتی در عرصه عمل در دولت‌های دهم و یازدهم شاهد بودیم اقدامات مقطعی و اقتضائی این دولت‌ها در برابر فشارها و  تهدیدات ناشی از تحریم بوده است.
دوری اقتصاد مقاومتی از سیاست‌های اقتضائی
وی ادامه داد: چنین  موضوعی در جای خود قابل تقدیر است اما بحث سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی به عنوان یک الگوی اقتصادی که قرار است مسیر حرکت اقتصاد کشور را متحول کند موضوع کاملا جدیدی است و این الگو قرار است اقتصاد را به نقطه‌ای برساند که در آن شرایط، اقتصاد در ذات خود مقاوم است.
سیف افزود:‌ در چنین شرایطی، کمتر به سیاست‌های اقتضائی متوسل خواهیم شد؛ چراکه چنین سیاست‌هایی متعلق به زمانی است که ما الگو نداشته باشیم و مجبوریم با هر پیشامدی برخورد اقتضائی و موردی انجام دهیم اما اگر الگوی اقتصادی، مواجه شدن با تکانه‌ها را در  دل خود تعبیه کرده باشد آنگاه این اقتصاد خود به خود مقاوم است.
اقتصاد مقاومتی محور برنامه ششم توسعه باشد
عضو هیئت‌علمی دانشگاه امام حسین(ع) تأکید کرد: بنابراین سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی قرار است چنین هدفی را محقق کند. امسال، سال اولی است که دولت یازدهم درگیر این سیاست‌ها است و طبق اطلاعاتی که بنده دارم کاری که دولت انجام داده است این است که در وزاتخانه‌های مختلف در قالب این سیاست‌ها برنامه‌هایی را تنظیم کرده‌اند و این برنامه‌ها اگر چه مفید است و اگر اجرا شود نتایج خوبی به دنبال خواهد داشت اما هنوز جای کار اساسی باقی مانده است.
دبیر علمی محور راهبردی کنگره ملی اقتصاد مقاومتی ادامه داد: اکنون که می‌خواهیم برنامه ششم توسعه را تدوین کنیم باید به عنوان برنامه‌ای که قرار است یک گام از پیاده‌سازی الگوی اقتصاد مقاومتی را عهده‌دار شود به آن توجه کنیم. البته در اینجا دولت، مجلس، نهادهای مردم‌نهاد و مجامع علمی همگی باید کمک کنند که آن اتفاق اساسی رخ دهد.
اقتصاد مقاومتی متفاوت از اقتصاد ریاضتی است
سیف ادامه داد: موضوعی که بنده بر آن تأکید می‌کنم این است که سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی باید مبنای یک الگوی اقتصادی قرار بگیرد  و برنامه‌های توسعه‌ای ما همانند برنامه ششم، گام‌هایی از پیاده‌سازی آن الگو باشند که انتظاری فراتر از این کاری است که تا الان صورت گرفته است.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا عده‌ای اقتصاد مقاومتی را همان اقتصاد ریاضتی می‌دانند؟ اظهار کرد: دلیلش این است که این افراد تجربیاتی همانند تجربه کره شمالی که با آن مواجه هستند را در نظر گرفته‌اند اما ما بنا نداریم دچار آن سرنوشت بشویم و خود  ابلاغ سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی توسط مقام معظم رهبری و مقدمه آن و فضایی که تصویر می‌کند کاملا متفاوت از اقتصاد ریاضتی است.
ظرفیت‌های داخلی، موتور محرکه اقتصاد مقاومتی است
سیف تأکید کرد: اینکه در این سیاست‌ها تأکید شده است که اقتصاد مقاومتی، اقتصادی درون‌زا و برون‌گرا است به این معنی است که ما بنا نداریم به دور خود دیوار بکشیم و بناست همانگونه  که در رسالت برنامه چشم‌انداز بیست‌ساله توسعه گفته‌ایم، با جهان دارای تعامل اقتصادی باشیم و این تعامل باید مبنای حرکت اقتصادی ما باشد. ضمن اینکه آنچه موتور محرکه این اقتصاد است ظرفیت‌های داخلی است و این الگویی جدید است.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه امام حسین(ع) ادامه داد: البته در دنیا کشورهایی همانند چین وجود دارند که دارای الگوهایی شبیه به الگوی ما هستند و این الگو درون‌زا و برون‌گرا است اما ویژگی خاصی که ما خواهیم داشت که متفاوت با آن الگوهاست این است که این الگو باید عدالت‌محور، مبتنی بر طرفیت‌های مردمی و دانش‌بنیان هم باشد.
ضرورت طراحی مدل بومی اقتصاد مقاومتی
سیف افزود: اقتصاد مقاومتی باید با ظرفیت‌هایی که ما در داخل داریم وابستگی‌ها را کم کند و ما باید یک الگوی بومی خاص جمهوری اسلامی ایران طراحی کنیم که کاملا متفاوت با الگوی اقتصاد چین است؛ چون ممکن است در آنچا مؤلفه‌ای به نام عدالت تعریف نشده باشد و آنها همانند ما به دنبال کاهش آسیب‌پذیری‌ها نباشد چراکه ممکن است این امر برای آنها هزینه‌بردار باشد و به  لحاظ آرمانی هم در بسیاری از موارد همسو با نظام سلطه هستند و همانگونه که مشاهده می‌کنیم، چین بسیاری از قطعنامه‌ها علیه ایران را امضاء می‌کند. 
سیف در پاسخ به این پرسش که آینده اقتصاد مقاومتی را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟ اظهار کرد: بستگی به عملکرد فعلی ما دارد. ما باید آینده را آئینه‌ای از عملکرد فعلی خودمان بدانیم. اگر این اتفاقاتی که باید رخ دهد، انجام شود، آینده خوبی در انتظار ماست وگرنه ممکن است مشکلاتی را داشته باشیم که دوباره مجبور شویم همین مضوعاتی که الان در مورد آن بحث می‌کنیم را ده سال دیگر اجرایی کنیم. پس بهتر است که هم اکنون کاری کنیم که آینده را از دست ندهیم.