حضور در راهپیمایی ۲۲ بهمن عبادت است/ با وضو راهپیمایی کنیم

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) آیت‌الله‌العظمی عبدالله جوادی آملی، امروز 19 بهمن در درس تفسیر در مسجد اعظم قم گفت: خدا فرمود ما نیازی به یاوری شما نداریم. الیوم هم همین است خدا نیازی به یاوری ما ندارد بلکه وظیفه ما حفظ حرمت خون شهدا، امام و اکرام رهبری است اما بدانیم دیگری است که امنیت منطقه و کشور را حفظ کرده و خواهد کرد منتهی وظیفه ما عرض ادب به دین است.

این مفسر قرآن با بیان اینکه شرکت در راهپیمایی عبادت است عنوان کرد: باید وضو بگیریم در راهپیمایی شرکت کنیم. خیلی از دوستان ما وضو می‌گرفتند می‌آمدند و خیلی از خواص افکار دیگری هم داشتند که پیامبر در فلان غزوه و صحنه چه ذکری داشته به همین دلیل گاهی یا صمد و یا احد در کنار مرگ برشاه می‌گفتند.

این مفسر قرآن اظهار کرد: با همین شعارها انقلاب پیروز شد و شاه رفت و با همین شعارها هم انقلاب تا ظهور باقی می‌ماند. بنابراین منظور از تعبیر «ذرنی» این است که شما به وظیفه‌تان عمل کنید و دخالت نکنید من خودم بساط کافران و مشرکان و منافقان را بر می‌چینم.
آیت‌الله جوادی آملی تصریح کرد: آنها دائما می‌گویند گزینه‌ها روی میز است یعنی کار به دست ما است همان حرفی که فرعون می‌زد، ولی ما باید در این راهپیمایی‌ها درود بر امام و شهدا بفرستیم و گرامی داشت رهبری را داشته باشیم اما یا احد و یا صمد یادمان نرود و بی وضو در این راهپیمایی شرکت نکنیم.
وی ادامه داد: تفکر امروز غرب همان اومانیسم است اگر چه اصطلاحات و الفاظ عوض شده باشد. اینکه گفتند تا زنده هستید عالم باشید چون عالم اگر نتواند باری از دوش دیگران بردارد زیر بار استعمار هم نمی‌رود و باربری نمی‌دهد زیرا حوزویان و دانشگاهیان با یک دست تعلیم و یا دست دیگر تعلیل دارند ولی بیگانه با این دو را به جای تعلیل، تکرار به خورد او می‌دهند و اداره کردن اینها هم سخت است.

وی با اشاره به تعبیر«قلب» در قرآن افزود: مراد از قلب، قلب صنوبری نیست که پزشک آن را عمل کند بلکه مراد نفس انسان است.
آیت‌الله جوادی آملی عنوان کرد: آیات متعددی شفاعت را نفی و تعدادی آن را اثبات می‌کند که آیات مثبت، موید این است که شفاعت با اذن حضرت حق، امری مسلم است ولی شفات بدون اذن خدا ممکن نیست و کسی حق این کار را ندارد و شفاعت ماذون هم تنها برای مرتضی المذهب است.
صاحب تفسیر تسنیم عنوان کرد: خدا به کفار می‌گوید شما در اینکه می‌گوئید بت‌ها شفیع ما هستند نه برهان عقلی و نه برهان نقلی دارید  زیرا اینها بت‌ها را در شفاعت مستقل می‌دانستند و دل به شفاعت آنان خوش داشتند.
این مفسر قرآن بیان کرد: «من ذالذی یشفع عنده الا باذنه» برای طرد توهم شفاعت مستقل است تا تاکید کند بر اینکه شفاعت تنها با اذن خدا صورت می‌گیرد. سپس هم درباره آنان فرمود که آنان در جهنم نه می‌می‌میرند تا راحت شوند و نه زندگی راحتی دارند، نه دلشان بیرون می‌آید و نه سر جایش می‌رود و «اذ القلوب لدی الحناجر» هستند.
استاد حوزه علمیه با اشاره به تعبیر خیانت چشم در قرآن تصریح کرد: درست است که خیانت به چشم نسبت داده شده ولی چشم گناه نمی‌کند بلکه نیروی بصر و رویت و باصره است که گناه می‌کند. در کتب فقهی نیز آمده که اگر کسی به چشم آسیب برساند یک دیه و اگر به باصره آسیب بزند دیه مضاعف دارد در اٌذٌن نیز همین طور است.
خون شهید در رگ‌های جامعه تزریق می‌شود

وی در ادامه با بیان اینکه شهدا همیشه زنده هستند تصریح کرد: این حرف که خون شهید زنده است و در جامعه جریان دارد حرف هفت - هشت قرن پیش مفسران است که در ماجرای کشتن کودکان توسط فرعون گفته‌‌اند زیرا خونشان پایمال نمی‌شود و خون شهید بر زمین نمی‌ریزد بلکه در رگ‌های جامعه تزریق می‌شود.
این مفسر قرآن با اشاره به توطئه‌ها و جنایات مختلف فرعون برای گرماه کردن پیروان موسی(ع) عنوان کرد: قرآن می‌فرماید اما با همه این‌ها کیدهای فرعون به نتیجه نرسید و در ضلال بود. وقتی گویند ضال است یعنی به هدف و به ثمر نمی‌رسد. چیزی که بیراهه برود می‌گویند به ثمر نرسیده و در ضلال است.
قوانین حقوق بشر مصداق اومانیسم و ضلال است

وی تاکید کرد: اومانیسم هم که از زمان وحی تاکنون به صورت گوناگون بوده است ولی آن وقت یک قدری شفاف تر مصداق ضلال است. گاهی این تفکر در خود شخص است و می‌گوید من هر چه بخواهم می‌کنم و انجام می‌دهم و وقتی هم می‌گوید  من هر چه می‌گویم جامعه باید انجام دهد که تبهکاران این کار را می‌کردند و می‌‌کنند. یعنی من هم اله خود و هم اله شما هستم.

این مفسر قرآن عنوان کرد: الان کسی ادعای خدایی نمی‌کند ولی می‌گویند قانون همین است که ما می‌گوئیم عملا به جای اینکه انسان را خلیفه بدانند خود را جانشین خدا می‌دانند. قانون حقوق بشر همین طور است زیرا مواد حقوقی باید از مبانی علمی گرفته شود و این مبانی باید بر محور عدل دور بزند و از منابع بگیرند زیرا اینها عدل‌محور هستند و عدل را فقط عدل‌آفرین تعیین می‌کند ولی غرب منبع وحیانی ندارد و این در حالی است که مگر می‌شود ماده قانونی بدون مبنا و منبع باشد. صاحب تسنیم گفت: اگر آزادی، استقلال و مساوات و امنیت و ... قانون است باید بر محور عدل باشد که همه قبول دارند و معنای آن را همه می‌فهمند و عدل هم یعنی «وضع کل شیء فی موضعه» ولی جای اشیاء و اشخاص کجاست. آیا گوسفند و خوک و شربت و شراب هر دو حلال هستند اگر فرق دارند فرقشان به چیست اینها چون منبع ندارند می‌گویند جای اشخاص و اشیاء همان است که ما تعیین می‌کنیم.
استاد حوزه علمیه عنوان کرد: آیا غیر از این است که جای اشیاء و اشخاص را اشخاص‌آفرین و اشیاءآفرین می‌داند. هر قدر هم انسان نابغه و باهوش و نخبه باشد باز هم راه‌آفرین و منبع‌آفرین نیست بلکه فهمش از راه بیشتر است.