به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، غلامرضا امامی، مترجم ادبیات ایتالیایی و نویسنده کشورمان با بیان اینکه ترجمه یک پل بین مبدأ و مقصد است، اظهار کرد: اگر کتابی از ایتالیایی به فارسی ترجمه میکنم، اول برای چند نفر ایرانی میخوانم که ببینم چه برداشتی دارند. من ایرانی هستم و فارسی، زبان اول من است و باید ببینم میتوانم زبان، بیان و حتی آهنگ اثر را به زبان بچههای ایران انتقال دهم یا خیر.
وی ادامه داد: کتابهایی داریم که از دولت پیشین، در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ترجمه و در شمارگان بالا به کشورهای دیگر فرستاده میشد. متاسف هستم از این که بگویم به نظر میرسید برخی کتابها با کمک فرهنگ لغت مجازی ترجمه شده و غلطهای بسیار زیادی داشتند و به طور مثال کتابی که از علامه محمدرضا حکیمی ترجمه میشد، تبدیل به اثری ضعیف و مسخره شده بود.
امامی با انتقاد از فعالیت ضعیف رایزنهای فرهنگی ایران در کشورهای مختلف، اظهار کرد: مسئولان میگویند که بیش از صد و ۱۶ رایزن فرهنگی در کشورهای مختلف داریم. از خدا میخواهم که در این مملکت سیطره کیفیت بر کمیت حاکم شود. بسیاری از سفیران فرهنگی ایران زبان ایتالیایی را نیاموختهاند و حتی به زبان انگلیسی هم نمیتوانند صحبت کنند.
این نویسنده و مترجم ادبیات ایتالیایی با بیان اینکه از پراکندهکاریها در ترجمه باید فاصله گرفت، اظهار کرد: چند مرکز در کشور داریم که میخواهند آثار فارسی را به زبانهای دیگر ترجمه کنند. این مراکز باید یکپارچه شوند، نه اینکه به تنهایی آثاری منتشر کنند که برای دیگر کشورها زیاد جذاب نباشد. انتشار کتاب مستلزم این است که کار جامعهشناسی و روانشناسی بر روی کشورهای مختلف صورت گیرد تا ببینیم چه آثاری را باید برای چه جوامعی ترجمه کنیم.
وی همچنین گفت: آثار تبلیغی را نمیپسندم، چرا که تبلیغ زودگذر است. ما نیازی نداریم تبلیغ کنیم، نیازی نداریم آمارهای دروغ به مردم بدهیم و یا در نمایشگاههای خارجی شرکت کنیم و تنها عکس رییس جمهور یا سخنانش را منتشر کنیم.