نادر قاضیپور، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، با اشاره به صحبتهای اخیر مقام معظم رهبری مبنی بر فریضه دانستن مالیات به بررسی وضعیت و اهمیت این موضوع در اقتصاد کشور پرداخت و اظهار کرد: در شرایط فعلی اقتصاد ما، مالیات را صرفا کارمندان به موقع پرداخت کرده و بسیاری از افراد که ثروتهای هنگفتی هم دارند از پرداخت مالیات امتناع میکنند و دلیلش هم این است که متولیان امر، قوانین مالیاتی را به وضوح وضع نکردهاند.
ضرورت شناسایی فراریان مالیاتی
وی ادامه داد: انتظار ما این است که وزارت امور اقتصادی و دارایی راهکاری برای برخورد با آنان که درآمدهای هنگفت و فرار مالیاتی دارند داشته باشد؛ چراکه پزشکانی که زیرمیزی میگیرند و افرادی که مشغول وارد کردن کالاهای قاچاق هستند ازجمله کسانی هستند که معاملات و درآمدهای میلیاردی داشته و هیچگونه مالیاتی را هم در ایران پرداخت نمیکنند.
قاضیپور اظهار کرد: ما باید اقتصاد را بدون نفت اداره کرده و بودجه را بدون نفت ببندیم تا اقتصاد را با مالیات اداره کنیم اما نه اینکه بار اصلی مشکلات را صرفا بر دوش کسانی بگذاریم که لیست درآمدهای آنان مشخص بوده و همواره مالیات پرداخت میکنند بلکه باید از کسانی مالیات بگیریم که وضعیت درآمدهای آنان مشخص نبوده و به قوانین مالیاتی تمکین نمیکنند تا مالیاتها به شکل عادلانه دریافت شده و توزیع عادلانه ثروت هم به وجود بیاید.
بار اصلی پرداخت مالیات بر دوش فقرا و اقشار متوسط است
نماینده ارومیه در خانه ملت در پاسخ به این پرسش که چرا وضعیت اینگونه است که ثروتمندان مالیات پرداخت نکرده و بار اصلی پرداخت مالیاتها بر دوش فقرا و اقشار متوسط است؟ تأکید کرد: مشکل اصلی این است که فقط یقه کسانیکه میشناسیم را میگیرم و کاری به افرادی همانند پزشکانی که درآمدهای میلیاردی میگیرند نداریم و متولیان امر هم اقدامات آنان را پیگیری نمیکنند.
لزوم استفاده از درآمدهای نفتی در توسعه زیرساختهای اقتصادی
عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس تأکید کرد: در کشوری همانند آلمان، آنقدر که مردم از مأمور مالیاتی میترسند از مأمور انتظامی و پلیس هراسی ندارند و این امر به دلیل اهمیت پرداخت مالیات است.
قاضیپور در پاسخ به این پرسش که اساسا چرا با وجود ثروتهایی که در داخل کشور وجود دارد، مردم باید مالیات پرداخت کنند؟ اظهار کرد: ثروتی همانند نفت، موضوعی بیننسلی است و فقط متعلق به ما نیست بلکه نسلهای بعدی هم باید از آن استفاده کنند و آن را برای زیرساختهایی مورد استفاده قرار دهیم که نسلهای آینده هم بتوانند از آن استفاده کنند نه اینکه صرفا برای مخارج کنونی ما مورد استفاده قرار گیرد.