فعالیت در حوزه تئاتر دینی را منحصر به طیف خاصی نکنیم/ لزوم پرداخت نظام‌مند به این حوزه
گروه هنر: تئاتر دینی صرف نظر از اینکه به موضوع و محتوای ویژه‌ای می‌پردازد، همچون سایر ژانرهای تئاتری دارای قابلیت‌ها و ظرفیت‌های فنی و دراماتیک است که ممکن است پرداختن به آن از سوی فرد و یا گروهی که تاکنون سابقه کار در تئاتر دینی نداشته، به نوآوری در آن بینجامد.
سعید تشکری، نویسنده و کارگردان پیشکسوت تئاتر در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: هر گاه که صحبت از تئاتر دینی و ارزشی می‌شود، این انتظار وجود دارد که تنها طیف خاصی از فعالان تئاتری اصطلاحاً مذهبی‌کار در این حوزه ورود کنند و از آنها شاهد تولید و به روی صحنه رفتن آثار نمایشی باشیم که معمولاً هم به یک سبک و سیاق تولید می‌شوند.
وی ادامه داد: در واقع متولی این گونه نمایش‌ها اغلب در زمان خاص خود به منظور سفارش تولید چنین آثاری، مستقیماً به سراغ این گروه‌ها و افراد شناخته شده می‌روند و در جستجو و شناسایی فکر و ایده تازه‌ای که ممکن است در نزد گروه و یا فردی که کمتر درگیر تولید آثار دینی و مذهبی است، نباشد.
این نویسنده و کارگردان تئاتر با اشاره به اینکه نمایشنامه پایه و اساس تولید هر اثر نمایشی است تصریح کرد: در مورد نمایش‌های دینی و ارزشی نیز مبنا نمایشنامه است، نمایشنامه‌ای که اصطلاحاً دارای چفت و بست منسجم و محکم دراماتیک باشد. چنین رویکردی نیازی به این ندارد که حتماً پرداختن به نمایش دینی و ارزشی مورد دغدغه فرد و یا گروهی باشد؛ چه بسا به فرض داشتن طرح و یا ایده مناسبی در زمینه تولید آثار دینی و ارزشی، نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر که آن چنان سابقه کار مذهبی هم نداشته باشد دارای خلاقیت و منظر دید متفاوتی باشد که در توفیق اثر نمایشی مؤثر بیفتد.
مسئولان به کشف و جهت‌دهی استعدادهای جوان بپردازند
تشکری در ادامه گفت: خوشبختانه در این زمینه یعنی خلق نمایشنامه و نمایش متفاوت با هر موضوع و رویکردی حتی دینی و مذهبی دارای ظرفیت‌ها و استعدادهای خوبی به ویژه در میان جوانان هستیم و تنها این عزم و اراده در مسئولان و متولیان فرهنگی باید به وجود آید که به کشف و جهت‌دهی به افکار و اندیشه‌های آنها بپردازند.
نویسنده رمان «مفتون و فیروزه» اظهار کرد: نیازمند یک تشکیلات منسجم به منظور هماهنگی چرخه تولید آثار نمایشی با موضوعات دینی و مذهبی هستیم. بسیاری از مضامین و مفاهیم دینی قابلیت و ظرفیت بالایی برای تبدیل شدن به آثار نمایشی قابل ارائه به مخاطب عام را دارا هستند و اگر متولیان فرهنگی به این مهم اعتقاد داشته باشند که زبان نمایش یکی از مؤثرترین ابزار برای فرهنگسازی در جامعه است، حتماً با تشکیل چنین تشکیلاتی تولیدات این عرصه را هدفمند خواهند ساخت.
وی تأکید کرد: تاکنون به این شکل بوده است که نویسندگان و کارگردانان تئاتر دینی بنا به ذوق و دغدغه خود در رویدادهای تئاتر دینی شرکت کنند که در صورت توفیق در جشنواره مورد حمایت نسبی برگزارکنندگان برای اجرای عموم قرار می‌گیرند، اما متأسفانه علیرغم استعداد و توانی که در آنها وجود دارد، پس از برگزاری آن رویداد و جشنواره به حال خود رها می‌شوند؛ در صورتی که اگر حمایت شوند، نمایشنامه‌های آنها که جزء آثار موفق دینی است برای چاپ و انتشار مهیا شوند، شرایط بهتری را در حوزه تئاتر دینی شاهد خواهیم بود.
کارگردان نمایش دینی «وقتی زمین دروغ می‌گوید» در پایان گفت: به هر حال حوزه تئاتر دینی بیشتر از برگزاری چند جشنواره نیاز به حمایت و پشتیبانی دارد. فعالان این عرصه نیز همچون تمام حوزه‌ها و موضوعات نیاز به ایجاد انگیزه دارند، فعالیت آنها به شکل محدود و منحصر به چند گروه خاص نباید تنها در مناسبت‌های تقویمی خلاصه شود، باید به تئاتر دینی صرف نظر از موضوع و محتوای آن به چشم یک اثرحرفه‌ای با رعایت همه اصول و قواعد فنی تئاتر نگریسته شود تا زمینه برای اشتیاق مخاطب داخلی و توفیق این‌گونه تئاتری در عرصه‌های بین‌المللی فراهم شود.
