نشست «نقش مؤمنان برای مقابله با افراط‌گرایی»
گروه اندیشه: نشست «نقش مؤمنان برای مقابله با افراط‌گرایی» با حضور اندیشمندان ایرانی و آمریکایی برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، مرکز گفت‌وگوی ادیان و تمدن‌های سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی میزبان اندیشمندان ایرانی و آمریکایی در بررسی نقش مومنان برای مقابله با افراط‌گرایی دینی بود.
این نشست با حضور و سخنرانی ابوذر ابراهیمی‌ترکمان، رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، آیت‌الله تسخیری، مشاور مقام معظم رهبری در امور جهان اسلام، مره صدق، نماینده کلیمیان در مجلس شورای اسلامی، کشیش گیورگیس نرسیسیان، نماینده اسقف اعظم سیبوه سرکیسیان خلیفه ارامنه تهران، حجت‌الاسلام ابوالحسن نواب، رییس دانشگاه ادیان و مذاهب، از طرف ایران و خانم هایدی هدسل، رییس مدرسه عالی هارتفورد آمریکا و تعدادی از اعضای هیأن امنا، هیأت علمی و دانشجویان این مرکز آموزش دینی، ظهر امروز، 25 فروردین برگزار شد.
در این نشست علی‌محمد حلمی، رییس مرکز گفت‌وگوی ادیان و تمدن‌های سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، گفت: در این شرایط، فهم صحیح از دین که توسط گفت‌وگوهای بین ادیان ایجاد می‌شود، سبب خواهد شد که بسیاری از این ذهنیت‌های غلط، از بین بروند.
ابوذر ابراهیمی‌ترکمان، رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در ادامه نشست گفت: گروه‌های افراطی در جهان معاصر محتوای الفاظ مقدس را تخلیه کرده و مفاهیم خشونت‌آمیز را در قالب الفاظ مقدس جای داده‌اند. امروز، متظاهران به دین با قرائت‌های ناصحیحی که از دین دارند، به جای آنکه دین را مظهر صلح و انسان‌دوستی تلقی کنند، آن را وسیله‌ای برای خشونت علیه هم‌نوعان خود قرار می‌دهند. اکنون برخی در جهان معاصر محتوای الفاظ مقدس را تخلیه کرده و مفاهیم خشونت‌آمیز را در قالب الفاظ مقدس جای داده‌اند. دوری از متون دینی سبب چنین برداشت‌های فاجعه‌آمیزی شده است. به همین دلیل قرائت‌های صحیح امروزی، فاقد عنصر عقلانیت و اخلاق شده‌اند.
آیت‌الله محمدعلی تسخیری، مشاور مقام معظم رهبری در امور جهان اسلام، به عنوان سخنران بعدی چنین گفت: از یک منظر می‌توان افراط‌گرایی که یکی از مظاهر آن تروریسم است یک مشکل سیاسی دانست که نتیجه ظلم‌ها و استبداد حکومت‌هاست از منظر دیگری هم مشکلی اجتماعی است که باید ریشه‌های آن را یافت. با این حال معتقدم که روح افراط‌گرایی و تروریسم، یک مشکل اخلاقی است. وقتی انسان با فطرت خود انسجام پیدا نمی‌کند، موجود دیگری می‌شود و وقتی که تعلیمات دین، خود را منضبط نمی‌کند، این نتیجه به دست می‌آید و به راه بسته می‌خورد.
همچنین مره صدق، نماینده کلیمیان در مجلس شورای اسلامی که در این نشست حضور داشت تصریح کرد: فرهنگ ایران در تمام دوران خود، یک فرهنگ با تنوع بالا بوده است. در طول تاریخ سابقه ندارد که تمام مردم ایران دارای یک دین، یک زبان و یک نژاد، باشند. این حالت موزاییکی سبب شده تا ارتباط و همزیستی بین گروه‌های مختلف در ایران ایجاد شود. مدارا در فرهنگ ایران وجود داشت و زمانیکه یهودی‌ستیزی در اروپا در اوج خود بود ـ مانند قرون وسطی ـ تعداد قابل توجهی از رهبران یهودی از اروپا به ایران آمدند و در آرامش زندگی کردند. از آن متأخرتر، یهودیان لهستانی هستند که با معاهده هیتلر و استالین، مورد ستم مضاعف قرار گرفتند و به ایران پناهنده شدند و مورد حمایت ایرانیان قرار گرفتند.
هایدی هدسل رییس مدرسه عالی دینی هاتفورد آمریکا، به عنوان سخنران بعدی با بیان اینکه مدرسه عالی دینی هاتفورد آمریکا، قدیمی‌ترین و مهم‌ترین دانشگاه دینی در آمریکاست که امروز مرکزی برای آموزش مسلمانان، یهودیان و مسیحیان است، گفت: به جز ایران، سراغ نداریم که پیروان ادیان مختلف در طول تاریخ با همدیگر همزیستی مسالمت‌آمیز داشته باشند. در این کشور همکاری و تعامل شیعه و سنی بسیار با اهمیت است. لازم می‌دانم این را هم عنوان کنم که آنچه در سوریه و عراق و یمن می‌افتد، مربوط به سنی‌ها و شیعه‌ها نیست و درکل ارتباطی با اسلام ندارد. اولین کار تعلیم است تا به وسیله آن مردم را با حقیقت دین آشنا کنیم. نمی‌توان ادعا کرد که جوانان، دین خود را به طور کامل می‌شناسند؛ پس باید مردم را با ارزش‌های اخلاقی دین، تاریخ دین، سبک زندگی دینی، تساهل و تسامح، ارتباطات و گفت‌وگو برای مواجهه با سایر مردم، آشنا کنیم.
وی ادامه داد: دومین اقدام ما برقراری ارتباط با افراد مؤثر در ادیان است. باید به ایده‌ها و نظرات دیگری که در سایر جوامع دینی وجود دارد، ارتباط بگیریم؛ پیش از آنکه بخواهند خود را به صورت دیگری و یا خشن، معرفی کنند. این مهم در سایه گفت‌وگو و ارتباط علمی با افراد، محقق خواهد شد. سومین اقدام ما، عمل کردن است. باید راه‌هایی برای ارتباط و گفت‌وگو بیابیم و آن را عملی کنیم. اگر گفت‌وگوها و تعاملات را عملی کنیم، از همدیگر شناخت پیدا خواهیم کرد.
وی تأکید کرد: البته باید راه‌هایی بیابیم و آحاد مردم جوامع را در این گفت‌وگوها شریک کنیم تا افراد بتوانند ارتباط‌هایی با هم داشته باشند و این فضا، بهترین روش مقابله با افراط‌گرایی خواهد شد.
