به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، محمد فرهادی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری امروز، اول اردیبهشت در نشست رؤسای انجمنهای علمی ایران با موضوع نظریهپردازی و آزاداندیشی، فرصتهای پیش رو و راهکارهای اجرایی که با حضور وحید احمدی، معاون پژوهشی وزیر علوم، سیدضیاء هاشمی، معاون فرهنگی وزیر علوم و جمعی از رؤسای انجمنهای علمی ایران در سالن جهاد علمی وزارت علوم برگزار شد، گفت: ظرفیت انجمنهای علمی باید به عنوان اتاق فکر نظام در نظر گرفته شود.
وی افزود: باید جایگاه انجمنها به عنوان مرجعیت علمی تعیین شود. ما به دنبال راهکاری هستیم که بتوانیم این را پیاده کنیم و از این ظرفیتها استفاده کنیم. حتماً در برنامه ششم انجمنها باید به حوزه علم و فناوری کمک کنند.
فرهادی اظهار کرد: خوشبختانه در کمیسیون تلفیق، وزارت علوم یکی از وزارتخانههای منتخب دولت است. باید جای پای انجمنها در برنامه ششم توسعه هم دیده شود.
وزیر علوم گفت: این نشستها را باید دورهای و به صورت عمومی و همچنین تخصصی داشته باشیم. اگر مسائل مالی و مالیاتی قوانین خاصی میخواهد، آن را دنبال کنیم. وزارتخانه در بودجههای متمرکز کمک کند و به دانشگاهها به صورت جدیتر ابلاغ شود که سهمیهای را تخصیص دهند.
وی با بیان اینکه آییننامه ارتقای علمی باید بازنگری شود، اظهار کرد: نباید صرفاً داشتن مقالههای ISI مطرح باشد. جایگاه اختراع، نوآوری و همچنین نبود این امکان برای رشتههای علوم انسانی، اجتماعی و ... دیده نشده است؛ آییننامه جای بازبینی جدی دارد.
فرهادی عنوان کرد: کرسیهای آزاداندیشی و نظریهپردازی را جدی بگیریم. تضمین آزاداندیشی در دستور کار شورای اسلامی کردن دانشگاههاست، ان شاء الله تصمیمگیری و ابلاغ شود.
وی با بیان اینکه آموزش عالی گستردهای داریم، گفت: 2600 واحد آموزش عالی در کشور داریم . ساماندهی این واحدها جزء اساسیترین کارهاست. بازنگری محتوای درسی رشتههای تحصیلی را تا پایان تابستان باید داشته باشیم. رشتههای ناکارآمد حذف شوند و رشتههای لازم به خصوص میان رشتهای و چند رشتهای تأسیس شود.
وزیر علوم اظهار کرد: بحث رتبهبندی دانشگاهها، تدوین نظام ارزیابی و اعتبارسنجی در دستور کار است؛ بنابراین از انجمنهای علمی می خواهیم در این زمینه به وزارتخانه کمک کنند. برگرداندن اختیارات به دانشگاه جزء موارد اصلی است. تقویت کارگاه ها و آزمایشگاه ها به جد دنبال می شود.
وی گفت: یکی از مسائل و مشکلات کشور مثل چالشهای آب، محیط زیست، اقتصادی و ... مطرح است. چرا مسائل و مشکلات کشور را در کرسیها نگنجانیم. این ها یکی از بحثهای اساسی است که جای آن در محیطهای علمی خالی است. راهکارها را پیدا و از ظرفیتهای علمی بالقوه استفاده کنیم. ضوابط و مقرراتی را هم که باید داشته باشیم در نظر بگیریم.