به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) عنوان سال و تلاشهای گاه و بیگاه نافرجام مسئولان به ویژه مسئولان فرهنگی برای اثبات اینکه در تلاش برای تحقق شعار سال هستند، هر سال تکرار میشود. اما آیا شعار همدلی و همزبانی نیز مانند شعارهای سالهای گذشته مورد بیمهری و عدم عملگرایی مسئولان فرهنگی و اجرایی کشور قرار میگیرد، به نحوی که در نهایت انتقاد مقام معظم رهبری را برانگیزد؟ یا اینکه امسال مردم و مسئولان با همزبانی راهی برای همدلی خواهند یافت؟
الگوی عملی؛ وجود یا عدم وجود یک الگوی موفق در بسیاری از امور راه گشای تحقق خواستههاست. اغلب الگوهای موفقی در بسیاری از امور در جهان وجود دارد اما بومی کردن الگو کاری است که گاهی مانع موفقیت استفاده از الگو در جامعه ما میشود. اما آیا همدلی و همزبانی در جامعه کنونی ما الگوی موفق و بومی دارد که بتوان آن را برای همه نهادها به عنوان الگویی موفق معرفی کرد.
دلایلی وجود دارد که موجب میشود، نسبت به تحقق همدلی و همزبانی در جامعه ایران امیدوارتر باشیم. شاید در پایان سال بتوان با سربلندی عنوان کرد بخشی از خواسته مقام معظم رهبری در خصوص همدلی محقق شده به شرطی که بتوانیم این بار نه از دیگران بلکه از خودمان، خود خودمان الگوبرداری کنیم.
وجود 700 هزار داوطلب و اعلام برنامه برای جذب داوطلبان جدید در سال جاری؛ آیا این نشانگر موفقیت یک سازمان نیست؟
خاطرمان جمع است پیدایمان میکنند
همه میدانند ایران بر روی گسلهای زلزله خیر قرار دارد؛ اما نگران نباشید اگر جایی از این سرزمین لرزید افرادی هستند که بلافاصله در آنجا حضور پیدا کرده و اگر حتی خسارتی به بار نیامده باشد با حضورشان به مردم منطقه آرامش دهند. سیل و طوفان، برف و یخبندان، یا گیر کردن و گم شدن در کوهستان، جنگل، کویر و ... خاطرمان جمع است پیدایمان میکنند.
ایران سرزمین بزرگی است با شهرهای پیشرفته و بزرگ و روستاهای دور افتاده و محروم اما پزشکانی هستند که اگر ثروتی مادی در شهرهای بزرگ ایران کسب میکنند، به دنبال یافتن ثروتهای معنوی به روستاهای دور افتاده میروند. خدا را شکر وجود و فعالیت کاروانهای سلامت یعنی درد تو را میفهمم و برای من مهم هستی.
یقیناً میدانید تشخیص به موقع بیماری یعنی راهی کم هزینه برای درمان. اما اگر بیماری در جان انسان ریشه گرفت باید دیگر نگران بود اما وقتی به هر بهانهای چادرهای سلامت برپا و خدمات رایگان غربالگری به مردم ارائه میشود یعنی عدهای نگران سلامتی تو هستم، خودت هم مراقب سلامتی خودت باش.
تنهایی همیشه سخت است مخصوصاً در روزهای خاص سال مثل عید نوروز اما یک فکر خوب؛ بیایید به مردان و زنانی که فرزند ندارند یا فرزندانشان در کنار آنها نیستند به نیابت از فرزندانشان محبت کنیم. دستشان را بگیریم و ثابت کنیم ریشههای محبت در این سرزمین هرگز خشک نمیشود. این فکر به حدی خوب است که تحسین و تقلید مردم دنیا را برانگیخته است.
میمانند تا برویم
عید است، همه سودای سفر دارند اما عدهای باید بمانند، عدهای باید شب و روزشان را در جادهها سپری کنند که اگر حادثهای رخ داد، یاری رسان باشند، نگاه کنید، درستهای بسیاری برای همدلی بالاست میمانند تاآسوده برویم.
نسخه در دستت خشک میشود، دارویی که باید بخری به حدی نایاب و گران است که؛ نگران نباش عدهای هستند که همدلانه به فکر تو باشند دارویت را به دستت خواهند رساند.
گاهی نه ایران و نه ایرانی بلکه مردمانی از سایر سرزمینها نیاز به همدلی دارند، اگر چه زبانشان با ما متفاوت است، اما زبان انسانیت را همه با هم هجی میکنیم، خدا را شکر انسانهایی هستند که در هنگام بروز فجایع قدرت همدلی ایرانیها را به نمایش بگذارند و روسفیدمان کنند.
زائر که میشوی، فرقی نمیکند، عمره، حج یا عتبات عالیات نگران هر چیزی باشی نگران دوا و درمان نیستی چرا باشی! پزشکان و پرستاران همزبانت با تو همدلی میکنند. از زائران پیادهروی اربعین بپرس به تو خواهند گفت تاول پاهایشان چگونه درمان شد.
بیش از یک میلیون نفر عضو جوان با خطر مشی ترویج فرهنگ نوع دوستی، بشر دوستی و کمک به هم نوعان بدون توجه به رنگ، نژاد، ملیت، مذهب و قومیت، آیا همدلی بیش از این ممکن است؟
عدهای در این سرزمین هستند که برایشان همدلی و همزبانی از نان شب واجبتر است آدمهایی که از ظاهر به باطن مفهوم عمیق همدلی و همزبانی رسیدهاند. توقع تشکر هم ندارند. بیصدا کارهایشان را میکنند و بینام و نشان میمانند اما چه کسی است که نداند چه قدر در پیشگاه باریتعالی روسفید و عزیزند.
این بار بیایید فقط از خودمان خود خودمان تقلید کنیم. هلال سرخ همدلی پیشرویمان است.