روایت سعیدیان از نخستین تجربه تلاوت قرآن در محضر امام(ره)

به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، محمدحسین سعیدیان، قاری بین‌المللی قرآن کریم، دارنده رتبه اول رشته قرائت قرآن در مسابقات بین‌المللی قرآن است؛ وی پس از کسب رتبه در مسابقات بین‌المللی قرآن سال 1361 به همراه شهریار پرهیزکار، که رتبه اول رشته حفظ قرآن را در آن مسابقات از آن خود کرده بود، به محضر امام خمینی(ره) رسیدند. این قاری قرآن از خاطرات خود در دیدار‌هایی که با حضرت امام(ره) داشته، می‌گوید.

سعیدیان خاطره اولین دیدار خود با حضرت امام(ره) را زمان ورود ایشان به میهن اسلامی در بهمن‌ماه سال 1357 عنوان می‌کند و می‌گوید: در آن سال‌ها بنده در مدرسه علوی اسلامی در حال تحصیل بودم و امام خمینی(ره) نیز پس از ورود به این مدرسه آمدند و دیدار‌های ایشان آن‌جا انجام می‌‌شد به همین خاطر بنده به صورت مکررو هر روز، می‌توانستم همراه با مردم ایشان را زیارت کنم.

اولین باری که در محضر امام قرآن تلاوت کردم

اولین باری که در محضر امام‌خمینی(ره) توفیق تلاوت آیات قرآن کریم را یافتم، مربوط به سال 1360 و مراسم تنفیذ ریاست جمهوری مقام معظم رهبری است که پس از شهادت دکتر رجایی و انتخاب رهبر معظم انقلاب در آن زمان به عنوان رئیس جمهور وقت، بنده در مراسم تنفیذ ایشان به تلاوت قرآن کریم در محضر امام‌ خمینی(ره) پرداختم.

در سال 1366 نیز پس از برگزاری مسابقات بین‌المللی قرآن کریم و کسب رتبه اول قرائت قرآن توسط بنده، به همراه آقای پرهیزکار، نفر اول رشته حفظ مسابقات بین‌المللی به صورت خصوصی با حضرت امام‌(ره) دیدار داشتیم.

وقتی مسابقات برگزار شد و نتایج اعلام و جوایز اهدا شد، از دفتر امام‌(ره) برای این دیدار دنبال ما آمدند. آن روز به یاد ماندنی وقتی خدمت حضرت امام(ره) رسیدیم، ما را به عنوان نفر اول مسابقات قرآن معرفی کردند. ما ایشان را از نزدیک زیارت کردیم و حضرت امام(ره) جهت عاقبت‌بخیری و محشور شدن با قرآن برایمان دعا کردند.

حضرت امام(ره) یک جلد قرآن را با امضا و ذکر نام مبارک خود به ما هدیه دادند که این هدیه گرانبها را هنوز دارم و آن جلد قرآن بهترین هدیه‌ای است که در طول حضورم در مسابقات قرآن دریافت کردم. پس از آن دیدار نیز به توفیق حضور در مسابقات قرآن، هر ماه یک بار به دیدار خصوصی با امام می‌رفتم.

قرائت قرآن در مراسم تدفین امام(ره)

یکی از خاطرات تلخ بنده مربوط به 14 خرداد سال 1368 می‌شود. در آن روزهای تلخ و غمگین سفر امام(ره) به دیار باقی،  زمانی که پیکر مطهر ایشان در مصلی قرار داشت، بنده و جمعی از قاریان و قرآنیان، روزانه چندین ساعت در مقابل دوربین‌های صدا و سیما مشغول تلاوت قرآن بودیم و روزی چند جزء از قرآن کریم را ختم می‌کردیم.

زمانی که پیکر مطهر امام(ره) را از مصلی به بهشت زهرا بردند، پیش از نماز میت که توسط مرحوم آیت‌الله العظمی گلپایگانی اقامه شد، به قرائت قرآن پرداختم و پس از نماز پیکر مطهر امام(ره) را برای تدفین به بهشت زهرا(س) بردند.

آنجا هم مقرر شده بود پس از دفن و سر مزار حضرت امام(ره) تلاوت قرآن داشته باشم و به همین منظور با بالگرد مخصوص حمل مسئولان، به بهشت زهرا رفتم، اما به علت ازدحام جمعیت، پیکر ایشان بازگردانده شد و بعدازظهر همان روز مراسم تدفین انجام گرفت.

سعیدیان در رابطه با نگاه ویژه و توجه حضرت امام(ره)، به حافظان و قاریان قرآن می‌افزاید: حضرت امام همیشه در دیدار با قاریان و حافظان با تبسم برای جوانان دعا می‌کردند و اهتمام ایشان به ادب و احترام به ساحت قرآن ویژه بود. در دیداری که در سال 1361 با قاریان و حافظان قرآن داشتند، وقتی برای ایشان قرآن آوردند، از جا برخواستند و قرآن را با دو دست گرفته و بوسیدند و سپس روی زمین نشستند و این توجه و نگاه ویژه ایشان به قرآن و حاملان قرآن همیشه مشاهده می‌شد.