به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، ششم اردیبهشتماه بود که جامعه دانشگاهیان قرآنی باز هم داغدار شد. این بار داغدار از دست دادن بانویی که عمر کوتاه خود را در راه قرآن و تربیت شاگردانی با اخلاق نیکو و قرآنی صرف کرده است. در آستانه چهلمین روز درگذشت بانو ایمانی خوشخو، مروری کوتاه بر سیره وی در ابعاد اجتماعی، اعتقادی و خانوادگی داریم.
مریم ایمانی خوشخو، عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی در گروه علوم قرآن و حدیث که بهعنوان پژوهشگر برجسته علوم و معارف قرآن کریم در همایش بینالمللی بانوان قرآنپژوه در اسفندماه سال 1392 نیز انتخاب شده بود، بعد از یک دوره بیماری سرانجام در ماه اردیبهشت به دیدار حضرت حق شتافت.
از افتخارات وی میتوان به مشارکت در دومین دوره جایزه کتاب فصل در تابستان 1386 و برگزیده شدن به دلیل تألیف کتاب تصحیح و تحقیق خزائنالانوارو معادنالاخبار میرمحمد رضا بن محمد مومن خاتونآبادی اشاره کرد.
ایمانی خوشخو به خاطر علاقه خود روی نسخ خطی کار میکرد و تصحیح کتاب مذکور از آثار وی است که در سال 1386 توسط انتشارات میراث مکتوب به علاقهمندان و قرآنپژوهان عرضه شد. در مقدمه این کتاب به قلم وی آمده است: بررسی و شناسایی میراث فرهنگی مسلمانان یکی از مسائلی است که باید بهطور جدید به آن پرداخته شود. کتابهای خطی پشتوانه دارایی معنوی است و تاریخ سیر تکامل ادب، دانش و هنر هر ملتی بهصورت واقعی و حقیقی در اوراق نسخههای خطی نمودار است. موضوع پژوهش حاضر، تصحیح و شرح یکی از متون اسلامی با عنوان «خزاینالانوار و معادنالاخبار فی منقبه الائمه الاطهار» متعلق به «میرمحمدرضا بن محمد مومن خاتون آبادی» از علمای قرن دوازدهم هجری قمری است.
وی اشتغال به تدریس را از سال 69 آغاز کرد و در رشتههای علوم قرآنی، تاریخ قرآن، فقهالحدیث، تاریخ حدیث و درایه الحدیث در دانشگاههای خوارزمی (تربیت معلم سابق)، دانشگاه امام صادق(ع) و دانشگاه تقریب مذاهب اسلامی به تعلیم دانشجویان پرداخت.
ایمانی خوشخو در طول حیات خود موفق به تألیف چند مقاله شد که در این باره میتوان به مقالات خزائنالانوار و معادنالاخبار(معرفی تفسیر) در مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی، مقاله نقد و بررسی آرای سید قطب در مورد آیات نازله در شأن ائمه(ع)، در نشریه تحقیقات علوم قرآن و حدیث، مقاله نقد حدیث و معیارهای آن از دیدگاه استاد علی اکبر غفاری در فصلنامه سفینه و مقاله عوامل و موانع اندیشهورزی، در نشریه ترویج علم اشاره کرد. وی همچنین در مجموع به تألیف حدود 40 پایاننامه کمک کرد.
واحدی: ایمان در رفتار و کردار ایمانیخوشخو متجلی بود
بهجت واحدی، عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی در گروه فلسفه و منطق، شخصی است که علاوه بر همکاری با ایمانی خوشخو، سابقه دوستی 25 ساله را با وی دارد. وی در گفتوگو با ایکنا درباره او گفت: شاید به این علت که منطق میخوانم روی معنی اسمها دقت و تکیه دارم. اسم ایشان مریم است و مریم مصداق یک بانوی پارسا، پاکجان و مؤمن است. فامیل ایشان نیز ایمانی خوشخو است، ایمان هم در یک تعریف ساده اعتقاد به قلب، اظهار به زبان و عمل به ارکان هست.
وی افزود: این ایمان را در رفتار و کردار ایشان میتوانستیم ملاحظه کنیم. خوشخویی ایشان هم بهصورت خیرخواهی، تعهد، مسئولیتپذیری و صبوری در تمام رفتارشان متجلی بوده است. این امر ایشان را توانا کرده بود که بتواند آلام جسمی و روحی را اینطور به وجه احسن تحمل کند. حتی در زمانی که دردهای خیلی سخت داشت تنها چیزی که میگفت این بود که من خودم را به خدا واگذار کردهام. این خیلی قشنگ و زیبا بود.
همکار ایمانی خوشخو اظهار کرد: یکی از شبهایی که با ایشان تماس گرفتم که احوال ایشان را بپرسم، با خنده به من گفت: اینطور که آزمایشم آمده گفتهاند که بدخیم است. بعد هم گفت که خودم را به خدا واگذار کردهام. حتی همان موقع هم خیرخواهی ایشان را دیدم که گفت من اهمال کردم و وقتی آثار بیماری را دیدم پیگیر نشدم، ولی شما به دیگران و اطرافیان بگو که اگر احیاناً چنین آثاری دیدند سریع به پزشک مراجعه کنند.
وی ادامه داد: چیزی که همه اساتید و کسانی که با او در ارتباط بودند روی آن تأکید دارند، چهره بشاش او بود که همواره خیلی مشخص و شاخص بود. هر غمی که در درون داشت را با این صورت بشاش چنان میپوشاند که اگر کسانی آگاهی نداشت نمیدانست که غمی در سینه دارد. این برای من نشاندهنده درجه عالی ایمان ایشان بود.
واحدی با اشاره به تعهد این بانوی قرآنپژوه، عنوان کرد: حتی در زمانی که خیلی درد داشت، با تمام درد و ناراحتی به دانشگاه آمد تا به دانشجویان لطمه نخورد. اول ترم بود و قرار بود که تدریس ایشان شروع شود. با من که صحبت کردند خیلی وضعیت دردناکی داشتند، دانشگاه آمده بودند و حتی نشستن سر کلاس هم برایشان خیلی به سختی و همراه با درد بود، ولی گفت برنامه را طوری تنظیم میکنم که دانشجویان اگر مدت قبل از عید را نیایند بعد از عید برایشان جبرانی بگذارم. نظرش این بود که بعد از جراحی و تمام شدن دوره نقاهت، انشاءالله بعد از تعطیلات نوروز میآید. میخواست طوری تنظیم کند که به دانشجو لطمهای نخورد. همه اینها تعهد و مسئولیت ایشان را نشان میداد.
مداومت بر ختم روزانه سوره «یس»
حسین هاشمی، فرزند ایمانی خوشخو خود نیز نمونهای از جوانی موفق است که دستپرورده مادری قرآنی است. وی در زمینه IT و فناوری اطلاعات تحصیل کرده است، همچنین خارج از مبحث دانشگاهی در زمینه رباتیک و طراحی سایت فعالیت میکند. در آستانه چهلمین روز درگذشت این بانوی قرآنپژوه به سراغ فرزند وی رفتیم و گفتوگویی کوتاه را با وی انجام دادیم.
وی در گفتوگو با ایکنا درباره مادر خود گفت: ایشان 10 روز قبل از سالروز تولدشان این دنیا را ترک کرد. مادرم متولد 16 اردیبهشتماه سال 40 بود و 6 اردیبهشتماه 94 از این دنیا رفت.
فرزند ایمانی خوشخو در رابطه با بیماری این بانوی قرآنپژوه افزود: تقریباً از نیمه بهمنماه بود که ایشان مقداری احساس ناراحتی در قسمت کلیه خود داشت. فکر میکردیم سنگ کلیه است و به پزشک مراجعه کردیم. متوجه شدیم که تودهای سرطانی کلیه ایشان را تحت فشار قرار داده است. بعد از آزمایش گفتند باید جراحی شود و حتماً توده باید خارج شود. بعد از جراحی متوجه شدیم توده بدخیم و سرطانی است. سرطان سارکوما، که به سرطان مهاجم معروف است.
هاشمی ادامه داد: سرعت رشد این توده به قدری سریع بود که ظرف مدت 10 روز بعد از جراحی، در همان ناحیهای که آن را برداشته بودند، دوباره تمام آن ناحیه را پر کرده بود. بعد از آن به تمام بدن ایشان سرایت کرد و عملاً تمام قسمتهای بدن ایشان مثل کبد، کلیه، سیستم گوارش و قسمت تنفسی و ششها را در بر گرفت. به طوریکه ایشان کمتر از دو ماه توانستند دوام بیاورند. تمام مدت این بیماری تنها یک ماه و سه هفته طول کشید. متأسفانه هیچ روش درمانی هم هنوز در دنیا برای این نوع سرطان مهاجم شناخته نشده است.
وی در مورد فعالیتهای علمی این قرآنپژوه گفت: ایشان بیشتر وقتشان صرف مطالعه، تحقیق و پژوهش در همان حوزههای تحصیلی و تدریسی خودشان و مقالاتی که با دانشجویانشان انجام میداد، میشد. کتابی را چند سال قبل نوشته بود و پیگیر این بود که شرایط دوباره مهیا شود تا جلد دوم آن کتاب که در حقیقت ادامه کارشان بود را انجام بدهد. چند سال قبل میخواست این کار را انجام بدهد اما متأسفانه در سرویس دانشگاه تعادل خود را از دست داده بود، رباط پایشان پاره شده بود و عملاً یک مقدار زمینگیر شده بود. در این چند سال نتوانسته بود به کتابخانههای مختلف برود چون ایشان روی نسخ خطی کار میکرد. تصمیم داشت از امسال این کار را شروع کند ولی متأسفانه تقدیر چنین نبود و نتوانست آن کار را انجام دهد. از نظر فعالیت پژوهشی، تألیف مقالات، پایاننامهها و این نوع کارها را ادامه میداد.
فرزند ایمانی خوشخو گفت: ایشان به خاطر فعالیتهای پژوهشی که داشت در سال 92 بهعنوان پژوهشگر برجسته انتخاب شد. مقالات و پایاننامههایی که تألیف کرده بودند در این زمینه بیتأثیر نبوده است.
وی افزود: تقدیر و مشیت الهی چنین بود که این اتفاق بیفتد و ایشان درد و رنج کمتری روی این بیماری متحمل شد. پزشکانی که در زمینه تحقیق روی سرطان کار میکردند میگفتند این نوع سرطان را دیده بودیم ولی نه تا این حد مهاجم و اینقدر سرعت تأثیر سلولهای سرطانی بالا باشد. خدا را باید شاکر بود از اینکه به هر جهت ایشان خیلی اذیت نشد و شروع تا پایان بیماریشان کوتاه بود.
هاشمی در مورد برخی از خصوصیات مادرش، اظهار کرد: نماز او تا آخرین روز هم ترک نشد. بسیار به این موارد مقید بودند. جالب است که سالی که ایشان بهعنوان پژوهشگر برجسته در همایش بانوان قرآنپژوه انتخاب شد موضوع آن همایش سوره «یس» بود، ایشان از قبل علاقه زیادی به سوره «یس» داشت و سعی میکرد هر روز یک بار ختم سوره «یس» را داشته باشد. یادم هست که تا این یک ماه آخر این روندشان در این زمینه ادامه داشت. انشاءالله که مادرم توانسته باشد در زمینه ترویج علوم قرآنی و حدیث دانشجویانی تربیت کرده باشد که راه ایشان را ادامه بدهند.
بنا بر این گزارش، این بانوی قرآنپژوه در سن 54 سالگی در همان اردیبهشتماهی که روزی به دنیا آمده بود رخت از دنیا بربست. در عرض کمتر از دو ماه طی دوره بیماری به رحمت ایزدی پیوست و سرانجام در شهر زادگاه خود، شهرستان لاهیجان به خاک سپرده شد.