به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، حجتالاسلام والمسلمین سیدحسین مؤمنی، استاد حوزه علمیه قم عصر روز چهارم ماه مبارک رمضان در جمع نمازگزاران مسجد اعظم قم به تبیین آداب و بایستههای دعا کردن پرداخت.
بنابر اعلام روابط عمومی و تبلیغات آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه(س)، وی با بیان اینکه رعایت بایستههای دعا در اجابت آن نقش زیادی دارد، گفت: پس از خضوع، بکاء، دعا کردن در نهان و دعا کردن با صدای آهسته، دیگر بایسته دعا کردن، بلند کردن دستها به سمت آسمان است. زمانی که انسان دعا میکند، همانطور که در سیره معصومین وجود دارد، باید دستها را به سمت آسمان بلند کند.
استاد حوزه علمیه قم به روایتی از نبی مکرم اسلام(ص) اشاره کرد و گفت: پیامبر(ص) در توصیهای به حضرت علی(ع) بیان میکند که وقتی خواستی دعا کنی، دستها را به سمت آسمان بلند کن.
وی با تأکید بر اینکه انسان حق ندارد دست خود را در برابر انسانهای دیگر دراز کند، ادامه داد: اینگونه دعا کردن، نشانه نیاز انسان در برابر بینیاز مطلق است که موجب قرب به خداوند و نزدیک شدن دلها به خداوند است.
حجتالاسلام مؤمنی افزود: امام علی(ع) میفرماید «اگر یکی از شما به اضطرار رسید، بعد از نماز، دستها را به سمت آسمان بلند کرده و پیوسته دعا کند». زمانی که از این امام همام دلیل این را پرسیدند، فرمودند که درست است خدا در همه جا حضور دارد ولی هرچه به شما از رزق وعده داده شده از آسمان است و از این رو باید دست به سمت آسمان بلند کنید.
وی ادامه داد: بسیاری از بزرگان دینی ما نیز این منش را در زندگی خود جاری میکردند و بعد از نماز دستها را به سمت آسمان بلند کرده و دعا میکردند.
این سخنران خسته نشدن از دعا کردن را لازمه دعا کردن دانست و گفت: زمانی که زندگی بر افراد تنگ شد، باید پیوسته دعا کنند و به این وسیله رحمت الهی را به سمت خود نازل کنند. خدا غنی مطلق است و میتواند همه نیازها را برآورده کند.
وی با تأکید بر اینکه دعا کردن در پیشگاه خداوند، هیچگاه بیپاسخ نمیماند، یادآور شد: بر اساس روایات، کسی که دعا میکند اگر هم بر اساس مصلحت در دنیا حاجتش برآورده نشود، در قیامت، در ازای آن به انسان پاداش میدهند.
محمدعلی بیطرفان