گذری به نام فرهنگ و هنر به کام رسانه‌های دیجیتال

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، بیست‌وسومین نمایشگاه بین‌المللی قرآن 3 تیرماه برابر با هفتم ماه مبارک رمضان آغاز به کار کرد، در حالی که مدیران نمایشگاه محل استقرار بخش‌های مختلف نمایشگاه را دو مکان باغ موزه دفاع مقدس و باغ کتاب اعلام کرده بودند.
برگزاری نمایشگاه بیست‌ودوم تجربه خوبی برای مسئولان و مدیران نمایشگاه قرآن بود تا در فضایی متفاوت از سال‌های گذشته، باغ موزه دفاع مقدس را به عنوان جایگزینی برای مصلای بزرگ تهران برای این رویداد مهم قرآنی کشور در نظر بگیرند. با این حال مشکل عمده نمایشگاه در سال گذشته کمبود فضا برای بخش‌های مختلف بود، به طوری که هر یک از غرفه‌ها محدودیت‌های بسیاری برای عرصه محصولات و خدمات خود داشتند.
تدبیر مسئولان نمایشگاه باعث شد تا امسال باغ کتاب نیز که در مجاورت باغ موزه قرار دارد به فضای نمایشگاه بیست‌وسوم افزوده شود تا دیگر مشکلی از بابت محدودیت فضا برای بخش‌ها وجود نداشته باشد. با توجه به اینکه مجزا بودن این دو قسمت می‌توانست انتقاداتی را برای مسئولان نمایشگاه به همراه داشته باشد، راهرویی بین باغ موزه دفاع مقدس و باغ کتاب تعبیه شد. به بهانه حضور غرفه‌های دانشجویی و برگزاری کارگاه‌های هنری توسط هنرمندان برتر کشور، این راهرو به عنوان گذر فرهنگ و هنر نامگذاری شد. گذری که در آن هنرمندان عرصه گرافیک، نقاشی، خوشنویسی، هنرهای تلفیقی، معرق، گلیم بافی، خاتم کاری، سفال، نگارگری، حکاکی و ... هنرهای خود را در معرض دید بازدیدکنندگان قرار داده بودند. این گذر باعث می‌شد تا بازدیدکنندگان در عبور از باغ موزه دفاع به باغ کتاب آثار دیدنی هنرمندان را گام به گام به تماشا بنشینند و در این گذر گاه با برخی هنرهای سنتی ایران زمین که در حال فراموشی است، آشنا شوند.

در حالی که روزهای اولیه نمایشگاه بیست و سوم سپری می شد و غرفه ها به طور کامل مستقر نشده بودند، این گذر به یکباره خالی از فرهنگ و هنر شد و محصولات بخش رسانه های دیجیتالی در آن جای گرفت. اتفاقی که باعث تعجب و ناراحتی دانشجویان و هنرمندان مستقر در بخش دانشجویی شده بود.

رسانه های دیجیتال که از ابتدا بعد از گذر فرهنگ و هنر و در مقابل ساختمان باغ کتاب قرار گرفته بود، به غرفه های بخش دانشجویی نقل مکان کرده بود.

یکی از هنرمندان بخش دانشجویی که این عمل را غصب گذر هنر و فرهنگ توسط بخش رسانه های دیجیتال عنوان می کند، در مورد دلیل این جابجایی می گوید: این اتفاق به بهانه عدم استفاده مناسب از فضایی که به بخش دانشجویی داده شده بود، صورت گرفت در حالی که تنها دو روز از برپایی نمایشگاه می گذشت؛‌ آنها بدون هماهنگی وسایل بخش رسانه های دیجیتال را به غرفه های ما آوردند و اگر ما وسایل خود را همراه خود نبرده بودیم مشخص نبود چه اتفاقی برای وسایل ما می افتاد.

یکی دیگر از دانشجویان هنرمند جابجایی این دو بخش را اعتراض رسانه های دیجیتال به محل استقرار خود عنوان می کند و می‌گوید: مراکز و مؤسساتی که در بخش رسانه‌های دیجیتال حضور دارند، برای حضور خود در نمایشگاه هزینه کرده‌اند و انتظار داشتند محل مناسب‌تری به آنها اختصاص داده می‌شد.

دانشجویان و هنرمندان مستقر در بخش دانشجویی از نحوه برخوردی که با آنها شده بود گلایه داشتند. یکی از هنرمندان می گوید: اینکه به بهانه کم‌کاری غرفه ها این اتفاق افتاد و یک‌دفعه غرفه‌های ما جابجا شد رفتار خوبی نبود و تنش هایی ایجاد کرد چون هنوز غرفه های ما به درستی راه نیفتاده بود.

دانشجوی دیگری نیز معتقد است اینگونه جابجا کردن وسایل کار را برای ما سخت کرد و باعث به وجود آمدن سوءتفاهم هایی شد.

وی می افزاید: آنها وسایل را آوردند به غرفه های ما و برای جابجایی ما هم کمکی نکردند و مجبور شدیم خودمان این کار را انجام دهیم.

وی با بیان اینکه این رفتار در شأن نمایشگاه قرآن نبود، ادامه می دهد: افرادی که در این بخش حضور دارند از دانشجویانی هستند که در بخش هنر از بهترین ها محسوب می شوند و با کمترین مبلغ حاضر شدند در این غرفه ها حضور یابند و این نگاه تبعیض آمیز نسبت به بخش ها درست نیست.

هرچند تا حدودی دلخور از این اسباب کشی اجباری هستند اما در لابلای نظراتشان دیدگاه های زیبایی از این اتفاق دیده می شود. یکی از غرفه داران معتقد است، فضای جدیدی که به بخش دانشجویی اختصاص داده شده صمیمیت و یکپارچگی بین هنرمندان حاضر در این بخش را افزایش می دهد و همین امر ممکن است باعث ادامه همکاری ها بعد از نمایشگاه بیست و سوم شود.

هنرمند دیگری می گوید: اینجا آسمانش بزرگ تر است و همین برای هنرمندان از همه چیز مهم تر است!

هنرمند دیگری نیز اظهار می کند: اینها همه هنرمند هستند و خود را با هر شرایطی وفق می دهند.

با این حال نمی توان از مشکلاتی که دارند غافل شد؛ دوری آنها از سرویس بهداشتی و مسجد از جمله این مشکلات است.

یکی از غرفه داران می گوید: در گذر فرهنگ و هنر فضای کافی برای گذاشتن وسایل و اجرای برنامه های خود داشتیم اما الان باید به فضای کمتری بسنده کنیم.

با این حال غرفه داران و هنرمندان حاضر در این بخش معتقدند که اگر مسئولان از ابتدای راه، بخش دانشجویی را در همین محل مستقر می کردند مشکلی برای آنها ایجاد نمی کرد؛ همانطور که یکی از غرفه داران می گوید، تفاوتی بین این دو محل نیست تنها مشکلی که بود برخورد نامناسبی بود که با این بخش صورت گرفت وگرنه می توانستد از ابتدا این محل را در اختیار ما بگذارند.

هنرمند دیگری می گوید: ما هر جا که باشیم کار خود را ارائه می دهیم و می توانیم مخاطب خود را جذب کنیم بنابراین تفاوتی برای ما نمی کرد و می شد از همان ابتدا همینجا را برای ما در نظر بگیرند.

با توجه به اینکه مسئولان نمایشگاه بین المللی قرآن در افتتاحیه نمایشگاه بیست و سوم اعلام کردند برنامه ریزی برای برپایی این نمایشگاه از ماه ها پیش آغاز شده بود، انتظار می‌رفت موضوع مکان‌یابی و استقرار مناسب بخش ها در فضای نمایشگاه به صورت شایسته‌تری صورت می‌گرفت. قطعاً جابجایی بخش ها در جریان برپایی نمایشگاه امری است که می تواند در کیفیت برگزاری نمایشگاه و روند اجرای برنامه ها تأثیرگذار باشد.