سروده‌ای از محسن بادپا در وصف التهاب ابتهال

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)،‌ محسن بادپا، ‌در مورد سروده جدید خود می‌گوید: «انگیزه اینجانب در سرودن شعری پیرامون ابتهال و تواشیح که در اختیار ایکنا قرار گرفته است،‌ همانا توجه روزافزون به مدیحه‌سرایی و مناجات در کشور ماست. البته می‌توان گفت در شرایط التهاب ابتهال قرار داریم و گاهی ابتهالات و تواشیحی نه چندان جذاب و صرفاً از سر احساس تکلیف در پر کردن جای خالی این هنر، از رسانه‌ها پخش می‌شود که لازم است تعریف درست، تمهیدات لازم، خلوص، متن و مضمون عالی و صداهایی زیبا داشته باشیم تا شنیدن اثر، لذّت‌بخش و مؤثر باشد، البته نمونه‌های اعلاء در اجرای بزرگان فراوان است و باید الهام‌بخش باشد.
آثار عربی به قدر کافی، سرمشق دارد، لیکن آثار فارسی نمونه‌های فوق‌العاده‌ای از لحاظ عدد و تنوّع ندارد که امیدواریم هنرمندان این عرصه، به تولید آثار فاخر و به یادماندنی بپردازند.
در پایان یادآور می‌شود کمبود لحن‌ها و آهنگ‌گذاری زیبا در جمع‌خوانی‌ها آن‌گونه که زیبایی در طراحی داشته باشد و ساختار نغمه، جذّاب باشد، مثل لحن (یا ایها المختار طه الفشنی) و جمع‌خوانی‌های گروه «محمد طوخی» و «سیدنقشبندی» که چندان وابسته به صدای گروه و یا بازی‌های هارمونی نباشد جداً احساس می‌شود و این مهم فقط از اساتید مبّرز و مجّرب فن تلحین و آهنگ‌سازی عربی و فارسی برمی‌آید و باید به کمک بیایند».

بسم الله الرّحمن الرحّیم

ابتهال است آن که آرَد ابتهاج
ضدّ حال است ار شود دل هاج و واج
گر خوش آوا، حمد و مدحی خوانده، اوست
مبتهل، مدّاح و مُنشد یا مُناج
ابتهال از عشق و ایمان دم زند
حُبّ و لُبّ در آن بیاید امتزاج
حبّ ربّ و احمد و آل است نور
شد هنر مشکات و باشد حبّ سراج
گر، هم آوایان چو دُرّ رخشان شوند
مبتهل یاقوتشان، توشیح، تاج
هرگهر واژه ز آوا صیقلی است
لحن خوش، خوش چیند آنرا روی تاج
گر تحمّل، ناخوش آوازی کنی
وقت و اعصابت دهی، باج و خراج
پخش نازیبا ز سیما یا صدا
مردم آزاری است، تبذیر، اعوجاج
رهبر اهل هنر از پخش خواست
بهترین آثار را، باقی حراج
نغمۀ زیبا بود عَذب فرات
صوت نازیبا شود، مِلح اُجاج
بی صدای خوش نسازند ابتهال
کی بدون برگ، بینی سرو و کاج
بادپا محسن، زد اوّل ابتهال
آفرین زد نقشبندی، داد تاج
رمضان 94/4/20