حجتالاسلام علیرضا صدری، استاد حوزه علمیه قم در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به جایگاه نظام آموزشی کشور در حوزه تعلیم و تربیت اسلامی گفت: نظام آموزشی فعلی کشور با مبانی دینی و اسلامی فاصله بسیار زیادی دارد و نتوانسته است در حوزه تعلیم و تربیت اسلامی آنچنان که باید موفق باشد. اینکه تنها موضوعات درسی معارف، قرآن و امثال آنرا در کتابهای دانشآموزان بگنجانیم، مدارس ما اسلامی نخواهد شد.
وی با تاکید بر اینکه نظام آموزش فعلی نیازمند معلمانی است که متخلق به اخلاق الهی و دارای درک معارف الهی باشند، افزود: عدهای از جامعه فرهنگی و آموزش عالی کشور فاصله بسیاری با معارف الهی گرفتهاند. لذا هرچقدر متن درس علمی و دینی باشد و با آیات قرآن همراه باشد اگر به دست اهلش سپرده نشود به گونهای میتواند این درس را ارائه دهد که از دل آن شاگرد غیر اسلامی بیرون آید.
صدری با اشاره به اینکه ما عاشق این هستیم که کتاب درسی با متن اسلامی بنویسیم و هیچگاه به این فکر نکردهایم که این کتاب اسلامی را چه کسی باید درس دهد، تصریح کرد: در حال حاضر بحث تحول علوم انسانی مطرح است اما اگر علوم انسانی متحول شود و افرادی که میخواهند این علوم را درس دهند متحول نشوند و ما نیروی انسانی لازم و کافی برای گسترش این معارف نداشته باشیم به چالش و مشکلی که در حال حاضر با آن مواجه هستیم دچار خواهیم شد.
در کنار تحول متون اسلامی در نیروی انسانی هم تحول داشته باشم
استاد حوزه علمیه قم افزود: تحول در حوزه علوم انسانی کار اشتباهی نیست، بلکه کار درستی است اما باید در کنار تحول در متون اسلامی تحول در نیروی انسانی هم داشته باشم. ما نیروی انسانی کارآمدی میخواهیم که فلسفه غرب را بفهمد و فلسه اسلامی را هم درک کند و بتواند تفاوت و وجه ممیزی دیدگاه اسلام و غرب را ارائه دهد که متاسفانه این برنامه را در نظام آموزشی و نیروی انسانی خود نداریم.
وی نظام آموزشی کشور را داروینیستی دانست و گفت: داروینیستی به این معنی است که دانش آموز از زمانی که وارد کلاس درس میشود، برای او ظاهر درس آموزش داده میشود اما برنامه و روشی برای اینکه او با بطن درس و حقیقت آن آشنا شود را در برنامه نداریم و این مشکلاتی است که ما در فضای آموزش و مشکل تربیتی به آن دچار هستیم.
سردبیر مجله تخصصی «پاسخ» تصریح کرد: مهمترین نکته در رابطه با تعلیم و تربیت اسلامی بحث سکولاریزاسیون جامعه ایران است؛ یعنی جدایی دین از سیاست در صحنه عمل و نه در صحن تئوری. در صحنه تئوری کشوری هستیم که دین و سیاست ما یکی است که همه این را میگویند که خیلی هم خوب است اما مهم این است که ما در صحنه عمل چه میبینیم.
صدری در ادامه افزود: سکولاریزاسیون یعنی شما دین را طوری به حاشه برانید که در کارهای روزمره افراد جامعه هیچ تاثیری نداشته باشد. دین، مسجد، روحانیت، قرآن و امثال آن باشند اما در جایی باشند که تاثیر و یا اثرگذاری نداشته باشند.
از خطر نفوذ نگاه سکولارگونه در جامعه روحانیت مصون نیستیم
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه جامعه روحانیت نیاز به پالایش دارد، تصریح کرد: روحانیت ما به این نیاز دارد که نگاههای درستی بر آن حاکم باشد. ما از این خطر هم مصون نیستیم که نگاه سکولارگونه در جامعه روحانیت نفوذ نکند. لذا از این مورد هم نباید غافل باشیم.
امروز در یک جنگ همهجانبه هستیم
وی با بیان اینکه به تعبیر مقام معظم رهبری امروز در یک جنگ همهجانبه هستیم، گفت: اگر برنامهریزی میکنیم باید همهجانبهنگر باشد و بتواند مشکلات جامعه را حل کند. باید گفت که انتظار نداریم جامعه جهانی و مدینه فاضله امام زمانی(عج) را تشکیل دهیم اما همین که بتوانیم یک حرکت، سرعت و شتاب مطلوبی را بهسمت تشکیل آن جامعه جهانی اسلامی داشته باشیم، به نقطه مطلوب کار دست یافتهایم.
سردبیر مجله تخصصی «پاسخ» و کارشناس مسائل خانواده و جوانان افزود: نباید انتظارات را آنقدر بالا برد که جامعه ما حتما مدینه فاضله مهدی موعود(عج) باشد و ما به این قضیه هم چنین نگاهی نداریم اما باید به این سمت حرکت کرد.
دین به صورت خون در جامعه جاری است
صدری خاطرنشان کرد: دین اسلام یک دستورالعمل نیست که به مردم داد و همه آن را اجرا کنند، بلکه دین چیزی است که به صورت خون در جامعه جاری است. به این معنی که اگر جامعه و مخصوصا متصدیان جامعه دیندار باشند جامعه هم دیندار میشود و اگر کسانی که نقطه هدف جامعه باشند از دین فاصله بگیرند به طبع آن، جامعه هم از دین فاصله میگیرند. «الناس علی دین ملوکهم» جمله معروفی است که یعنی مردم از رفتار و کردار رهبران و مسئولین تبعیت میکنند.
مواردی که باعث تقویت دینداری میشود
این استاد حوزه گفت: اختلاف طبقاتی، فاصله بین فقیر و غنی و جامعهای که در آن عدالت ملموس نیست، ضربه اساسی را بر پیکره جامعه دیندار خواهد زد. اگر بتوانیم اختلاف طبقاتی را کم کنیم و وضعیت فساد جامعه را که در بانکها و مراکز مختلف وجود دارد به حداقل و یا به حدی برسانیم که مردم متوجه شوند که با فساد و ظلم مقابله میشود و در دادگاهها حقشان ضایع نمیشود باعث تقویت دینداری خواهد بود و ریشه دینداری هم همین است. البته جامعه ما قدمهایی را در این مسیر برداشته است که کافی نیست و با نقطه مطلوب فاصله بسیاری دارد.