تئاتر باید آئینه تمام‌نمای حوادث دفاع مقدس باشد
گروه هنر: دفاع مقدس سرشار از مقاطع تلخ و شیرین است؛ شکست‌هایی که با پیروزی توأم شده و اگر عزمی برای اقبال عمومی مخاطب از تولیدات نمایشی با این موضوع وجود دارد باید منطقاً به همه آنها توجه شود.
محمدرضا عطایی‌فر، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: دفاع مقدس واقعه‌ای نزدیک به ماست و همچنان بسیاری از شاهدان عینی این رویداد در نسل‌ها و سنین مختلف حی و حاضر بوده و نسبت به هر تحریف و خیال‌پردازی و پرداختی غیرواقع به آن واکنش نشان خواهند داد.
وی ادامه داد: ما شاید بتوانیم در مورد تاریخ اعصار گذشته با دریافت کمترین اطلاعاتی با توسل به تخیل و داستان‌پردازی رؤیایی روایتی نمایشی را نقل و آن را برای مخاطب باورپذیر کنیم، اما در مورد وقایع انقلاب اسلامی و دفاع مقدس این اتفاق هرگز نخواهد افتاد؛ چرا که علاوه بر شرح متقن این حوادث، مردم و مخاطبان تعصب و حساسیت خاصی نسبت به این ماجرا دارند و هیچ گاه برخی نسبت‌های ناروا به آن را بر نخواهند تافت.
صرف روایت ظفر و پیروزی در دفاع مقدس نمی‌تواند جذابیت داشته باشد
این کارگردان تئاتر تصریح کرد: با این وجود نمی‌توان قبول کرد که در پرداختن به تاریخ دفاع مقدس و مثلاً روایت نمایشی آن تنها می‌توان مقاطع را گزینش کرد و به آنها پرداخت که حکایت از ظفر و پیروزی و موفقیت صرف رزمندگان ایران دارد، بلکه واقعیت دفاع مقدس آن است که این برهه از تاریخ معاصر ایران شامل مجموعه‌ای از حوادث تلخ و شیرین است که باید نسبت به همه آنها وفادار ماند.
عطایی‌فر افزود: پرداختی واقع‌بینانه نسبت به جنگ هشت‌ساله یعنی توجه به همه این مقاطع و ارائه تصویری از تمامی آنچه که طی این مدت شاهد آن بوده‌ایم با رعایت کامل انصاف و شرح همه ابعاد آن تا به این واسطه به ویژه نسلی که از دفاع مقدس تنها با شمایی شنیداری و دیداری از خاطرات آن روبرو هستند به باطن واقعیت آن پی ببرند.
کارگردان نمایش «سایه سکوت» گفت: باید قبول داشت که تمام توفیقات حاصل شده در دوران دفاع مقدس به دنبال یک خسارت، شکست و یا احساس نیاز بوده است و مثلاً اگر شاهد فتح غرورآفرین خرمشهر هستیم، ابتدا باید به مقطع سقوط این شهر و نیروهای کم تجربه‌ای که در جنگ شهری شرکت کردند و از جان مایه گذاشتند، اما در برابر تجهیزات نیروهای بعث توان مقابله نداشتند هم بپردازیم و این گونه نباشد که سلحشوری آنها هر چند تلخ و دلخراش را از یاد ببریم.
وی در پایان بیان کرد: به نظر من پرداختی واقع‌بینانه و فراگیر از آنچه طی هشت سال بر ما گذشته است، یعنی شرح همه وقایع تلخ و شیرین در عالم تئاتر که می‌تواند این‌گونه نمایشی را از شکل کلیشه‌ای و اصطلاحاً شعاری آن که متهم است تنها برای مخاطب خاص تولید می‌شود و نمی‌تواند اقبال عمومی را به دنبال داشته باشد خارج می‌کند.
