پارچه قلمکار اصفهان، زمینه خوبی برای خوشنویسی قرآنی است
گروه هنر: شیوه آماده‌سازی پارچه متقال که معمولاً برای هنر قلمکاری از آن استفاده می‌کنند، یعنی آهاری شبیه به کاغذ به آن زده می‌شود و همچنین نقوش قلمکاری حاشیه آن که بسیار شبیه به تذهیب است، زمینه خوبی برای خوشنویسی قرآنی فراهم می‌آورد.
محسن سلیمانی، هنرمند خوشنویس کشورمان در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: معمولاً زمینه کار برای هنرمند خوشنویس بافت کاغذ است، کاغذی که اصطلاحاً آهار و مهره می‌شود و به عنوان سطح زیرقلم خوشنویس، زمینه کار برای کتابت او را فراهم می‌آورد.
وی ادامه داد: متأسفانه در برخی مواقع به دلیل نامرغوب بودن جنس کاغذ و یا زمینه‌سازی نامناسبی که بر روی آن انجام می‌شود تا مقدمات کار برای خوشنویس فراهم آید، خوشنویس در امر کتابت به ویژه کتابت آیات قرآنی که از حساسیت خاصی نیز برخوردار است دچار مشکل می‌شود و نتیجه اینکه نیروی زیادی را صرف آن می‌کند که حرکت قلم بر روی کاغذ و اصطلاحاً ارسال آن در بخش‌های پایانی نگارش حروف با دقت زیادی به انجام برسد.
این هنرمند خوشنویس که اخیراً به اتفاق امید گنجعلی، نمایشگاهی از آثار خوشنویسی با موضوع عبارات قرآنی تحت عنوان «خوشنویسی و قلمکار» را در فرهنگسرای نیاوران دایر کرده بود، تصریح کرد: کتابت و خوشنویسی بر روی پارچه متقال، پارچه زمینه‌ای که معمولاً در هنر قلمکاری اصفهان از آن استفاده می‌شود تجربه خوب و لذت‌بخشی در امر خوشنویسی و کتابت آیات قرآن بود.
سلیمانی افزود: یکی از ویژگی‌های زمینه پارچه قلمکار برای خوشنویسی، نقش طرح‌هایی در حاشیه آن است که توسط هنرمندان قلمکار با استفاده از مهرهایی که اصطلاحاً به آن باسمه‌کاری گفته می‌شود به انجام می‌رسد که بسیار فضای زمینه کار خوشنویسی را شبیه به تذهیب و تشعیر قاب دور صفحات قرآنی می‌کند، به ویژه آنکه در تجربه اخیر ما، دوستان هنرمند قلمکار از مهرهایی استفاده کردند که احیاگر طرح‌های تزئینی دوره صفویه به منزله اوج هنر خوشنویسی در ایران است و فضای کار را مطلقاً ایرانی می‌کرد.
وی ادامه داد: نکته بارز دیگر در ویژگی خوشنویسی و کتاب قرآن به این شکل، آماده‌سازی زمینه پارچه قلمکار توسط هنرمند قلمکار است. این پارچه‌ها به نحوی آهار زده می‌شوند که بسیار شبیه به مواد آهاری کاغذی است که برای خوشنویسی از آن استفاده می‌شود و لذا حرکت دست خوشنویس روی آنها با اطمینان صورت می‌گیرد و این شیوه کاری برای هنرمند خوشنویس بسیار لذت‌بخش است.
سلیمانی در پایان تأکید کرد: در چنین شکل کاری و در مواجهه با پارچه‌ای که با استفاده از مهرهای قلمکاری حاشیه‌سازی شده است، هنرمند خوشنویس این جرئت و جسارت را پیدا می‌کند که به شیوه‌ای متداول در امر خوشنویسی که مختص هنر خوشنویسی ایرانی است عمل کند و آن بداهه‌نویسی است، یعنی به شکل دفعی و ابتدا به ساکن تنها با در نظر گرفتن قاب و چارچوبی که طرح قلمکار پیش روی آن قرار داده شده است و همچنین حجم عبارتی که باید آن را در قاب جای دهد، دست به خوشنویسی بزند که البته زیبایی‌های خاص خود را نیز در پایان کار داراست.
