به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه خبری «شفقنا»، یکی از نجاتیافتگان مصری فاجعه منا با بیان این که «قیامتی بر پا بود»، گفت: فشار آوردن حجاج به یکدیگر بیش از یک ساعت طول کشید، لباس احرام زائران بر زمین افتاد و همگان در حالی که ایستادند حس میکردند جسدها در زیر پای شان تلنبار شده است.
وی در ادامه گفت: بعد از مرور زمان کوتاهی حس کردم چیزی پای مرا نیش میزند، با تلاش فراوان توانستم زنی را ببینم که در زیر پاها جان میداد، اما با آخرین رمق مانده در وجودش پایم را با دندانش گاز گرفت تا متوجهاش شوم و او را نجات دهم، اما نمیتوانستم، حتی اگر این زن مادرم بود نیز نمیتوانستم کاری برایش بکنم.
«محمد جزار»، از دیگر حجاج نجات یافته مصری نیز گفت: مردانی که همسر و فرزندانشان را از دست داده بودند، پس از به هوش آمدن و فهمیدن ماجرا، حالتی از ترس آنان را فراگرفته بود و به حالت جنون افتاده بودند.
«محفوظ الطویل»، دیگر حاجی نجات یافته مصری گفت: زمانی که فشار جمعیت را مشاهده کردم، به سوی مقر مسئولین دفاعی رفتم و از آنان کمک خواستم، به آنان التماس کردم که در را باز کنند تا حجاج از مرگ نجات یابند اما آنان مانند همیشه گفتند ورود ممنوع است و مردم را به شدت دور کردند.
وی افزود: چارهای نداشتم غیر از این که زیر اتومبیل آتشنشانی قرار بگیرم و همراه با آن وارد مقر نظامیان شوم، بعد از توقف اتومبیل به نظامیان التماس کردم که به مرکز فوریتها زنگ بزنند و ماجرا را برایشان توضیح دهند، اما خودداری کردند و در همین حال یکی از دربها با فشار مردم باز شد.
وی با بیان این که فاجعه در ساعت ۹ صبح آغاز شد، اما اتومبیلهای اورژانس سعودی ساعت ۱۰ و ۲۰ دقیقه رسیدند، افزود: قبل از رسیدن اتومبیلهای اورژانس، این پزشکان بعثه حج الجزایر بودند که تلاش میکردند زخمیها را نجات دهند.
حاج محفوظ در پایان گفت: اگر عملیات نجات سریعتر انجام میشد و هیلکوپترها نیز در آن شرکت میکردند، همچنین اگر به جای سربازان کم سن و سال، نظامیان با تجربه وارد عملیات نجات میشدند، به طور حتم تعداد قربانیان از این که اکنون هست کمتر میشد.