با قمه‌زنی، سوژه وهابیون نشویم(۱۶+)
کانون خبرنگاران نبأ: بر مبنای قرآن و سنت و مطابق فتاوای مقام معظم رهبری و مراجع تقلید؛ قمه‌زنی و کلاً مجروح ساختن خود حتی برای مصیبت کربلا نیز جایز نیست، با اینهمه همچنان وهابیون برای وهن مذهب حقه جعفری، سوژه‌هایی جدید دارند!
به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به ایکنا، بدون تعارف یکی از معضلات ما شیعیان در مراسم عزای سالار شهیدان که از جهات مختلفی نیز مورد سوء استفاده دشمنان اسلام مخصوصاً وهابیون قرار گرفته پدیده‌ای به نام «مجروح ساختن خود» است! پدیده‌ای که براساس قرآن و سنت معصومین (ع) مردود است و بارها مقام معظم رهبری، مراجع تقلید شیعه و مفسران یا به عبارت دیگر مستفسران قرآن از آن انتقاد کرده‌اند و حتی علیه آن فتوا دادهاند، اما همچنان شاهد هستیم که فلان ذاکر اهل بیت(ع) با خطوط موازی روی صورتش عکس می‌اندازد و دیگران برایش می‌نویسند: «سالیانی است که از داغ حسین (ع) لطمه زنم...» یا فلان قمه‌زن اهل بیت(!) زیر تصویر از سر خونینش می‌نویسد که: «راه تو خون می‌طلبد مرد کیست؟» و کسی نیست بگوید آیا برای اهل بیت(ع) کاری می‌کنید که خودشان از آن نهی فرموده‌اند؟! و انصافاً آیا خطی بر سر کشیدن مردانگی است یا مردانگی در افتخارآفرینی کسانی است که برای رضای خدا در هشت سال دفاع مقدس خون دادند و از این ادا اطوارها نیز در نیاوردند؟! البته موافقان پدیده «مجروح ساختن خود» همواره برای توجیه اعمال خود سعی داشته‌اند متمسک به قرآن و عترت شوند و ادله را موافق خود نشان دهند لذا در ادامه، ادله قطعی از قرآن و سنت را به همراه عین فتاوا و نظرات مقام معظم رهبری، مراجع تقلید و مستفسران قرآن را بررسی نمودیم.
گناهشان از سودشان بزرگ‌تر است
خدای متعال در بخشی از آیه 219 سوره بقره می‌فرماید: «قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ کَبِیرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَکْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا؛ بگو در آن دو گناه، بازدارنده‌ای بزرگ از خیر، و سودهایی (هم) برای مردمان است، و (اما) گناهشان از سودشان بزرگ‌تر است.» در ترجمان فرقان ذیل این آیه آمده است: «یکى از دلایل حرام بودن شراب و قمار ضرر بیش از منفعت آنهاست، ... و این پیامى قرآنى است که هر کارى که منافع و مضراتى داشته باشد ولى زیانش بیشتر از منفعت آن باشد، حرام است، ... این منافع براى هر مورد مى‌تواند جنبه‌هاى اقتصادى، عقلانى، روحى و روانى داشته باشد، در حالی که مضرات آن در ابعاد گوناگون بیشتر باشد...» حال سوال این است که مجروح ساختن خود برای عزای حسینی، بیشتر زیان‌رسانی به مذهب تشیع و بدن است یا نشاندهنده ارادت به اهل بیت است؟!
زیاده‌روها، (هم)آنان همدمان آتشند
در آیه 43 سوره غافر آمده است: «لَا جَرَ‌مَ أَنَّمَا تَدْعُونَنِی إِلَیْهِ لَیْسَ لَهُ دَعْوَةٌ فِی الدُّنْیَا وَلَا فِی الْآخِرَ‌ةِ وَأَنَّ مَرَ‌دَّنَا إِلَى اللَّـهِ وَأَنَّ الْمُسْرِ‌فِینَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ؛ آنچه مرا سوی آن دعوت می‌کنید، ناچار نه در دنیا و نه در آخرت هیچ‌گونه دعوتی (راستا برای الوهیت) ندارد و برگشت ما همانا سوی خداست. و زیاده‌روها، (هم)آنان همدمان آتشند.» همانطور که مشخص است در این آیه کسانی که از اعمال دعوت نشده پیروی می‌کنند مورد مذمت قرار گرفته‌اند و همچنین زیاده‌روها همدمان آتش خوانده شده‌اند! حال سوال این است که آیا معصومین (ع) ما را به قمه‌زنی و اعمال مشابه آن دعوت کرده‌اند یا اینکه عکسش صادق است و فرموده‌اند: «بر مصیبت من گریبان چاک مکن و بر چهره‌ات سیلی مزن»؟ و قابل توجه است که در آیه آمده است زیاده‌روها همدمان آتشند! آیا قمه‌زنی و کلاً مجروح ساختن خود، زیاده‌روی در عزا نیست؟!
از هر کاری که دشمن از آن سوء استفاده میکند پرهیز کنید
همچنین خدای متعال در آیه 104 سوره بقره فرموده‌اند: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَقُولُوا رَ‌اعِنَا وَقُولُوا انظُرْ‌نَا وَاسْمَعُوا ۗ وَلِلْکَافِرِ‌ینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ؛ هان ای کسانی که ایمان آوردید! نگویید «راعنا» و بگویید «انظرنا» و (سخنان پیامبر را) بشنوید. و کافران را عذابی دردناک است.» در ترجمان فرقان ذیل این آیه آمده است: « «راعنا» و «أنظرنا» در زبان عربى به یک معناست، اما راعنا در زبان عبرانى بر ضد معناى عربى آن است که: «از ما بشنو و از تو نمى شنویم» روى این اصل، مؤمنان از گفتن راعنا در برابر یهودیان که از این لغت سوء استفاده مى‌کرده‌اند نهى شده‌اند. پیام قرآن، در این جریان به گونه‌اى همگانى در هر زمان و مکانى این است که اگر سخن یا عملى در عرف مؤمنان پسندیده و در عرف دیگران پسندیده نیست، آن را تبدیل به لغت یا عملى کنند که مورد سوء استفاده دشمنان نباشد، یعنی طوری نباشد که از یک سو مورد تأیید شرع باشد و از طرفى مشابه کافرانه آن باشد.» حال سوال از ما شیعیان این است که آیا قمه‌زنی و امثالهم در عرف غیرشیعیان حتی اندکی پسندیده است؟! آیا تا کنون ندیده‌اید که وهابیون با تصاویر قمه‌زنی و امثالهم در شبکه‌های اجتماعی چه تبلیغات منفی گسترده‌ای علیه شیعیان می‌کنند؟! در زیر می‌توانید گوشه کوچکی از این تصاویر را ببینید.
به قول حجت‌الاسلام والمسلمین قرائتی: «شما که قمه میزنید هدفتان مقدس است و به عشق امام حسین (ع) این کار را می‌کنید، ولی تلویزیون کشورهای اروپایی این کار شما را دوازده مرتبه نشان داده و گفته است که شیعهها دچار مرض خودآزاری هستند. دشمن از این کار شما چنین سوء استفاده میکند. این کار امروز شما مثل همان «راعنا» گفتن مسلمانان صدر اسلام است که دشمن از آن سوء استفاده میکرد و قرآن کریم با آیه مورد بحث به مسلمانان آن روز و امروز هشدار میدهد که از هر کاری که دشمن از آن سوء استفاده میکند پرهیز کنید. پس چون امروز دشمنان از قمه‌زنی شما سوء استفاده می‌کنند، شما دیگر قمه نزنید.»
مقام معظم رهبری در این مورد فرموده‌اند: «... وقتی کمونیست‌ها بر منطقه آذربایجان شوروی سابق مسلط شدند، همه آثار اسلامی را از آنجا محو کردند مثلاً مساجد را به انبار تبدیل کردند و ... هیچ نشانه‌ای از اسلام و تشیع باقی نگذاشتند، فقط یک چیز را اجازه دادند و آن قمه زدن بود، دستورالعمل رؤسای کمونیستی به زیر دستانشان این بود که مسلمانان حق ندارند نماز جماعت برگزار کنند و یا قرآن بخوانند، اما اجازه دارند که قمه بزنند، چون خود قمه‌زنی برای آن‌ها یک وسیله تبلیغاتی بر ضد دین و تشیع بود ...»
ضرر رساندن در اسلام جایی ندارد
یکی از روایات متواتر «لا ضرر و لا ضرار فی الاسلام» است تا جایی که در فقه جعفری «قاعده لاضرر» به وجود آمده است، حال سوال این است که آیا مجروح ساختن خود، ضرر نیست؟! آیا آسیب جسمی ضرر محسوب نمی‌شود؟! و فراتر از آن؛ آیا وهن مذهب تشیع، ضرر نیست؟! شاید برخی به بعضی روایات استدلال کنند که نعوذبالله فلان امام معصوم به اختیار چنان خود را برای مصیبت کربلا می‌زد که خون از او جاری می‌شد! اما مگر جز این است که معصومین (ع) بارها ما را به «عرضه روایات به قرآن» گوشزد کرده‌اند و فرموده‌اند که اگر روایتی خلاف قرآن بود از آنان نیست؟! و مگر جز این است که ظاهر قرآن، حجت بالغه الهی است؟! و از طرف دیگر چرا روایت متواتر و قطعی را کنار بنهیم و روایت ضعیف را بپذیریم؟! البته قصد نداریم همه روایات به ظاهر مخالف را تخطئه کنیم چراکه برخی از روایات وارده در این مورد قابل تأویل هستند، مثلاً به گفته آیت‌الله العظمی صادقی تهرانی؛ سر کوبیدن حضرت زینب (س) بر محمل، ناخودآگاه بوده است و از روی اختیار نبوده است، لذا مسلماً اگر ما نیز آنقدر متأثر شویم که خود را بدون اختیار مجروح کنیم این امر نه تنها نکوهیده نیست بلکه بسیار پسندیده است و همانند خون شهیدان میماند که نه تنها نجس نیست بلکه به فرموده حضرت مولانا؛ «ز آب اولی‌تر است»!
لطمه زدن مضر و یا موهن جایز نیست
لذا ولی امر مسلمین و همچنین مراجع تقلید فتوا علیه «مجروح ساختن خود» دادهاند، مقام معظم رهبری در این مورد فتوایشان بدین شرح است: «به طور کلی لطمه زدن در عزاداری اگر ضرر قابل توجهی بر بدن داشته باشد و یا موجب وهن مذهب یا مؤمنین یا مراسم عزاداری معصومین (علیهم السلام) باشد جایز نیست. و در هر حال بهتر است مؤمنین مراعات شؤون عزاداری معصومین (علیهم السلام) به ویژه سید و سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) را بنمایند.» همچنین فتاوای مراجع تقلید در این مورد را می‌توانید از اینجا جویا شوید.
در پایان خاطرنشان می‌شود زمانی که مرحوم آیت‌الله العظمی بروجردی نیز فتوا علیه برخی اعمال ناشایسته در روز عاشورا داده بود برخی مقلدان وی می‌گفتند آقا ما در طول سال، 364 روز را مقلد شما هستیم اما یک روز عاشورا مقلدتان نیستیم، برخی نیز شاید استدلال مشابهی داشته باشند اما این عده فراموش نکنند که ابلیس شش هزار سال خدا را عبادت کرد و فقط یکبار سجده نکرد اما با همان یکبار سرپیچی، کانون انحراف شد!
شهریار شریعت
