کد خبر: 3446753
تاریخ انتشار : ۱۹ آبان ۱۳۹۴ - ۱۴:۵۰
آیت‌الله العظمی جوادی آملی در درس تفسیر عنوان کرد:

علم غیب سند فقهی نیست/ «أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلَى»؛ محور قانون‌گذاری در غرب

گروه حوزه‌های علمیه: مفسر قرآن کریم با بیان اینکه علم غیب نمی‌تواند سند فقهی باشد به محور قانونگذاری در جوامع غیرموحد اشاره و تاکید کرد: «أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلَى»؛ محور قانونگذاری در کشورهای غیرموحد است.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیت الله العظمی عبدالله جوادی املی امروز 19 آبان در درس تفسیرش در مسجد اعظم گفت: در سوره شوری در ثنای بحث سخن از معجزه به میان آمده که به قداست روح ولی و پیامبر بر می گردد و راه حصولی و فکری و علمی ندارد که کسی بفهمد معجزه چیست و به آن دست یابد؛ معجزه برای اثبات امامت و ولایت و خلافت و مناصب الهی است.

وی با بیان اینکه تلازم میان معجزه و سمت ادعایی وجود دارد  تصریح کرد: برای این ادعا، برهان اقامه شده است اما برای اولیاء الهی، کارهای معجزه مانند، کرامت است.

این مرجع تقلید با تاکید بر لزوم مشورت رهبر اسلامی با مردم در اداره امور جامعه بیان کرد: وقتی پیامبر در پیشنهاد خندق، پیشنهاد سلمان را پذیرفت معنای آن این نیست که در امر خدا با مردم مشورت کرد اصل حکم جهاد از آن خداست اما اینکه خندق کنده شود و در کجا حفر شود و ...جزء امرالناس است.
علم غیب سند فقهی نیست

این مفسر قرآن با اشاره به عدم عمل به علم غیب در زندگی پیامبر و ائمه(ع) ادامه داد: این ذوات قدسی اگرچه به علم غیب آگاهند اما مامور نیستند در همه امور از این علم بهره ببرند. حرف مرحوم کاشف الغطاء در اصول فقه این است که علم غیب سند فقهی فقها نیست انسان مامور است با امارات و ادله عمل کند و گاهی برای اثبات معجزه به علم غیب عمل می کند اما علم غیب سند فقهی نیست بنابراین پیامبر فرمود من با بینات قضاوت می کنم نه علم غیب.
وی افزود: فرمود اگر کسی در محکمه خلافی گفت و سودی برد بداند آتشی با خود می برد زیرا هر کاری می کنید خدا و پیامبر می بینند ولی من مامور نیستم که در دادگاه قضاوت براساس علم غیب، قضاوت کنم.
آشنا به کوچه پس کوچه‌های علم غیب

این مرجع تقلید اظهار کرد: پس هر کاری که ما می کنیم در برابر  خداست و پیامبر و ائمه می بینند نه اینکه بفهمند. خدا کوچه و پس کوچه جهان غیب را در اختیار پیامبر قرار داده است می فرماید تو در زمان موسی و عیسی و ... نبودی اما قصص آنها را برای ایشان بیان کرده است مثل اینکه کسی اطراف حرم قم را بلد است و آدرس می دهد و بعد فرمود تو ذاتا نمی دانی زیرا تنها کسی که می داند خداست.
وی با اشاره به آیه«وان تنازعتم فی شیء» بیان کرد: فرمود اگر درباره امامت مشکلی داشتید باید به رسول و خدا مراجعه کنید و اگر درباره پیامبر هم مشکلی بود باید به خدا رجوع کنید پس اول خدا و آخر هم خداست و فرمود اسرار غیب برای این ها مانند سند فقهی برای یک مرجع تقلید نیست اگر برابر علم غیب عمل کنید مردم مجبور می شوند که خوب باشند ولی شما باید پرده پوشی کنید.
این مرجع تقلید اظهار کرد: اصول باید ثابت کند که علم و قطع، سند است اما نه علم غیب. در سوره علق فرمود «الم یعلم بان الله یری»، این ایه ما را به حیا دعوت کرده است و بگیر و ببند و جهنم و بهشت بعدا پیدا شده اول گفتند با حیا باشید آیا از این شیواتر و شیرین تر؛ اولین سوره ای که نازل شده ما را به حیا دعوت کرده نه بگیر و ببند.
نعمتی برای ازمایش

آیت الله جوادی آملی اظهار کرد: سیر کشتی در دریا از دید قرآن یک نعمت است و محلی برای ابتلاء پس سرنشینان ماشین و هواپیما یا به سلامت به مقصد می رسند یا توقف چند لحظه در بین راه دارند یا گرفتار سقوط و ... می شوند که از روی تنبیه است و جریان کشتی هم تمثیل است و هواپیما و اتومبیل را هم شامل می شود.
این مفسر قرآن با اشاره به ضرورت مشورت در امور جامعه تصریح کرد: در مسایل سیاسی فرمود که «امرهم شوری بینهم» اگر کسی می خواهد کار فرهنگی و اقتصادی بکند باید مشورت کند و به خصوص در کار سیاسی، و فرمود امرهم که امرالناس است نه امرالله اما دیگران که موحدانه فکر نمی کنند چیزی جز امر الناس ندارند.
این مفسر قرآن بیان کرد: ما که بشریم باید با قانون زندگی کنیم و باید مواد قانونی داشته باشیم که در غرب از مبانی می گیرند و به استناد آن مواد استخراج و قانون می شود مثل مساوات، عدالت، حسن خدمت به جامعه و احسان به دیگران و گذشت و صبر و بردباری و ...... که سلسه مبانی اخلاقی و حقوقی است که از اینها مواد استخراج می شود و در شرق و غرب عالم همین است.
قوانین بشری صبغه علمی ندارند

استاد برجسته حوزه عنوان کرد: شاه کلید این مبانی و مهمترین مبنا، عدالت است پس حرف اول را در مبانی عدل می زند و این چیزی است که همه آن را قبول دارند اما عدل دارای لفظ و مفهوم مشخصی است و تا اینجا اختلافی بین کسی نیست اما همه اختلاف میان موحد و غیرموحد این است که جای اشخاص و اشیاء کجاست؟، موحد می گوید جای آنان را اشیاء آفرین و اشخاص آفرین می داند ولی بشر نه اشخاص و نه اشیاء را آفریده است.

قانونگذاری در غرب بر محور«انا ربکم الاعلی» است

وی تاکید کرد: بنابراین هیچ صبغه علمی برای قوانین بشری نیست خواه برای مجامع بین‌المللی باشد و خواه غیر آن.«انا ربکم الاعلی» در قانونگذاری آنان وجود دارد و اداره جوامع بشری را امرالناس می دانند در حالی که به سر عالم آگاه نیستند. معتقدند انسان با مرگ می پوسد و خود را هم مالک دنیا می دانند در حالی که انبیاء آمدند گفتند عدل که خوب است ولی حقیقت آن تنها نزد خداست و شما به عنوان چه می دانید چه چیزی حلال و حرام است.

این مفسر قرآن تاکید کرد: عدالت مورد اتفاق همه است اما اختلاف بر سر این است که چه چیزی عدالت است و چه چیزی نیست و فهم این مطلب را کسی می تواند داشته باشد که خودش آفریننده اشیاء و اشخاص است وگرنه کسی که خود آفریده است چگونه می تواند موضع کل شیء را درک کند.

captcha