یک شروع خوب و استقبال خوب، اما نمایشگاه مطبوعات تمام نشد

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) نمایشگاه مطبوعات 16 آبان ماه آغاز شد، طبق برنامه اعلام شده و مراسم افتتاحیه با حضور رئیس‌‌جمهور برگزار شد؛ مثل سال‌های گذشته خبری از اعتراض‌ها در خصوص اختصاص محل‌های بهتر به برخی خبرگزاری‌ها و در حاشیه قرار گرفتن سایر رسانه‌ها نبود. از قبل محل‌های غرفه‌ها و حتی همسایه‌های هر رسانه مشخص بودند.

اگر چه مطبوعات با عام و خاص جامعه سروکار دارد و باید برقرار کننده ارتباط بین مردم و دولت‌مردان باشد اما در کل می‌توان گفت نمایشگاه مطبوعات مانند نمایشگاه کتاب یا برخی دیگر از نمایشگاه‌ها، یک نمایشگاه کاملاً عمومی نیست و بیشتر یک نمایشگاه تخصص محسوب می‌شود، اما امسال استقبال هم خوب بود.

نشست‌هایی که در نمایشگاه مطبوعات نیز برگزار شد، حاکی از همین نگاه تخصصی به نمایشگاه مطبوعات است. نگاه مسئولان برگزاری نمایشگاه در خصوص اطلاع رسانی هم جای تأمل دارد چرا که انتظامی، معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد معتقد بود از نظر داشتن اطلاعات نباید فرقی میان مسئولان و مردم وجود داشته باشد، یعنی هر اطلاعاتی مسئول برپایی نمایشگاه دارد، مردم هم باید (یا حداقل در صورت علاقه) در اختیار داشته باشند.

بر همین اساس عملکرد شفاف از اتفاقاتی بود که در نمایشگاه بیست و یکم رخ داد. اما از نکات بسیار جالب این دوره از نمایشگاه که در دوره‌های قبل کمتر بود، حضور طولانی مدت و با حوصله‌ها مسئولان اجرایی کشور در نمایشگاه بود. بسیاری از وزرا و رؤسای سازمان‌های مختلف تقریباً از همه خبرگزاری‌ها حاضر بازدید و با همه خبرنگاران صحبت کردند و اگر چه جای برخی صداها و نگاه‌ها خالی بود، اما این خلاء، انتخاب خود آنها بود، نه فشار حاکمیت، سانسور و یا هر چیز دیگری و ای کاش همه حضور داشتند و در فضایی دموکراتیک و روشنفکرانه با هم به گفت‌و‌گو می‌نشستند.

پس از یک هفته نمایشگاه مطبوعات طبق اعلام قبلی و بدون بروز مشکل خاصی در برپایی آن به اتمام رسید و از غرفه‌های برتر نیز تجلیل به عمل آمد. اما امیدواریم نگاه مسئولان برگزاری این نمایشگاه این نباشد که با برپایی موفق یک نمایشگاه، کار به اتمام رسیده است؛ هر دکه روزنامه کشور یک نمایشگاه مطبوعات است، با رنگ‌ها و طرح‌ها و صداهای مختلف.

صدای هیچ کسی در ایران نباید با بی‌تفاوتی رسانه‌ها در سکوت فرو برود، به ویژه صدای خبرنگاران. دانه‌های دل هر ایرانی باید در صفحات روزنامه‌ها و سایت‌های خبری پخش باشد. همه بدانند، همه بفهمند و همه حاضر باشند.

چرا که رسانه‌ها بهترین ابزار دانستن هستند و این ابزار نه تنها در یک نمایشگاه و در یک هفته محدود بلکه باید در طول سال و در دسترس همه مردم قرار داشته باشد. چرا که ما معتقد هستیم آنها که می‌دانند با آنها که نمی‌دانند برابر نیستند. «قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ؛ بگو آیا کسانى که مى‏‌دانند و کسانى که نمى‏‌دانند یکسانند تنها خردمندانند که پند پذیرند»(سوره زمر آیه 9).