یکی از این شاعران جوان، محمدمهدی سیار است که شعر نیمایی وی را در ادامه میخوانید:
«پیر سپیدموی سیه فام
میراثدار رنج هزاره
ای کوه داغدار
آتشفشان بغض هماره
اینک مبارکت تاوان مهر حیدر کرار
او گفته بود خود
گر کوه دوستدار من آید
صدپاره میشود
اینک مبارکت
در زیر سنگ واقعه ذکر احد احد
ای پیر
نام بتشکنی داری
بر تو سلام باد
وین آتش همیشه بر ابراهیم
برد و سلام باد»