رییس دانشگاه عدالت عنوان کرد:
ایستادگی در برابر دشمن مشترک؛ معنای وحدت در جامعه اسلامی
گروه دانشگاه: بیاتی، رییس دانشگاه عدالت با بیان اینکه اهمیت وحدت در جهان اسلام با رشد قارچ‌گونه تفکرات تکفیری بیش از پیش آشکار شده است، افزود: معنای وحدت ایستادگی در برابر دشمن مشترک است.
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسین بیاتی، رییس دانشگاه عدالت در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، پیرامون هفته وحدت گفت: هفته وحدت به معنای واقعی کلمه هفته مبارکی است؛ شاید تا چند سال پیش از این عمق این بینش امام خمینی(ره) در خصوص تاکید و توجه به وحدت بر بسیاری از افراد پوشیده بود. در سال‌های اخیر با رشد قارچ‌گونه گروه‌ها و تفکرات تکفیری اهمیت ندایی که امام در جهان سر دادند مبنی بر وحدت شیعه و سنی بیش از پیش مشخص شد. امام یک فقیه به تمام معنا است؛ نه به معنای متخصص صرف در علم فقه در برابر سایر رشته‌های علوم اسلامی؛ بلکه ایشان فقیه به معنایی که در قرآن آمده است هستند و این را با تمام ابعاد فهم کرده‌اند.
وی افزود: وحدتی که ما به تبعیت از ایشان به آن قائلیم، به این معنا نیست که شیعیان سنی و سنی‌ها شیعه گردند؛ یا اینگونه نیست که شیعه و سنی به لحاظ فقهی یا غیر فقهی هر کدام از مواضعشان به میزانی مشخص کوتاه بیایند تا وحدت ایجاد شود. این امر نه مطلوب است و نه شدنی. وحدت یعنی اینکه هر دو طرف علی رغم اینکه به مواضع و اعتقاد خود اعتقاد راسخ دارند و از آن دفاع می‌کنند ولیکن این اختلاف سبب تفرقه و خون ریزی و جدایی و بهره برداری دشمن مشترک از این فضا نشود؛ نگاه کنید به خطبه‌ای که سید‌الشهدا(ع) در یکی از منازلی که در راه کربلا قرار داشت، بیان می‌کنند: ایشان اشاره به جایگاه سیاسی اهل بیت(ع) اشاره و به مسائلی که در بحث خلافت وجو داشت اشاره می کنند و می‌فرمایند: «حقی از آن ما بود و از ما گرفته شد.» امام(ع) نسبت به موضوع اصولی خود و تبیین آن واهمه‌ای ندارند ولیکن می‌فرمایند: از تفرقه امت ترسیدیم، از اینکه این موضوع را پیگیری کرده و به آن معنا مطالبه نماییم، صرف نظر کردیم. این روایت دو درس دارد: یکی اینکه: انسان مواضع اصولیش را باید تبیین کند، و دوم آنکه تبیین موضع اصولی یک بحث و حفظ وحدت موضوع دیگری است. ببینید امام می‌گوید: خوف از تفرقه و نه ایجاد تفرقه؛ حتی خوف از ایجاد تفرقه برای اهل بیت(ع) آن گونه بود که سبب شد از حق بزرگی که خدای متعال برای ایشان قرار داده بود، عقب نشینی و چشم پوشی کنند. وقتی امام در آن موضع انگونه فرمود، تکلیف سایرین مشخص است.
بیاتی با اشاره به روایتی از امام محمد باقر، افزود: شخصی سوال می‌کند که می‌توانیم به سپاه مسلمانان در جنگ با کفار بپیوندیم- در حدود سال‌های ۱۰۰ هجری سپاه مسلمانان که تحت رهبری بنی امیه بود در جنگ اندلس دچار ضعف شده بود- ایشان فرمودند: بله. آن شخص گفت: این افراد از بنی امیه‌اند و در قضیه کربلا حضور داشتند، امام فرمودند بله؛ بپیوندید و کمک کنید.
رییس دانشگاه عدالت خاطرنشان کرد: در سیره عملی ائمه(ع) می‌بینیم هر جا صحبت از ایستادگی در برابر دشمن مشترک بوده است، آن بزرگواران از شیعیان خود خواسته‌اند به بنی امیه و بنی عباس پیوسته و در برابر دشمن مشترک ایستادگی کنند. این فکر ناب را با افکاری که امروزه در بین اهل سنت و شیعیان وجود دارد مقایسه کنید که متاسفانه بعضا تعصبات بی‌جا موجبات آزار دیگری را فراهم می‌آورند. در روایات داریم که به عیادت بیماران اهل سنت بروید، در تشییع جنازه آن‌ها حاضر شوید، مخالطه و معاشرت کنید و فاصله نگیرید؛ در عین حال بر مواضع خود پایبند خواهیم بود و اعتقاد خودمان را خواهیم داشت و مسالمت‌آمیز با یکدیگر زندگی می‌کنیم و آنجایی که مصلحت دین اسلام در معرض خطر قرار گرفته است از همدیگر پشتیبانی می‌کنیم. همانگونه که برخی از گروه‌های فلسطینی که در برابر اسرائیل قرار دارند و مبارزه می‌کنند از اهل سنت و بسیار متعصب هستند ولی بر اساس تعالیم ائمه(ع)، جمهوری اسلامی دوشادوش آن‌ها و پا به کار‌تر از هم مذهبان آن‌ها به ایشان کمک می‌کند و در برابر صهیونیسم جنایتکار ایستادگی می‌کند.
وی در پایان اظهار کرد: چطور ممکن است دین به ما اجازه دهد در بین خود اختلاف داشته باشیم، در حالی که می‌گوید اهل کتاب را دعوت کنید که به سمت مشترکات بیایند؟ دینی که راجع به کفار غیر حربی و کسانی که با شما نجنگیده‌اند، می گوید، مهربانی و قسط به خرج دهید. وحدت کلمه یعنی آنجا که دشمن مشترک دارید، اختلافات را کنار گذاشته و دست در دست هم برابر دشمن مشترک می‌ایستیم.
وی افزود: وحدتی که ما به تبعیت از ایشان به آن قائلیم، به این معنا نیست که شیعیان سنی و سنی‌ها شیعه گردند؛ یا اینگونه نیست که شیعه و سنی به لحاظ فقهی یا غیر فقهی هر کدام از مواضعشان به میزانی مشخص کوتاه بیایند تا وحدت ایجاد شود. این امر نه مطلوب است و نه شدنی. وحدت یعنی اینکه هر دو طرف علی رغم اینکه به مواضع و اعتقاد خود اعتقاد راسخ دارند و از آن دفاع می‌کنند ولیکن این اختلاف سبب تفرقه و خون ریزی و جدایی و بهره برداری دشمن مشترک از این فضا نشود؛ نگاه کنید به خطبه‌ای که سید‌الشهدا(ع) در یکی از منازلی که در راه کربلا قرار داشت، بیان می‌کنند: ایشان اشاره به جایگاه سیاسی اهل بیت(ع) اشاره و به مسائلی که در بحث خلافت وجو داشت اشاره می کنند و می‌فرمایند: «حقی از آن ما بود و از ما گرفته شد.» امام(ع) نسبت به موضوع اصولی خود و تبیین آن واهمه‌ای ندارند ولیکن می‌فرمایند: از تفرقه امت ترسیدیم، از اینکه این موضوع را پیگیری کرده و به آن معنا مطالبه نماییم، صرف نظر کردیم. این روایت دو درس دارد: یکی اینکه: انسان مواضع اصولیش را باید تبیین کند، و دوم آنکه تبیین موضع اصولی یک بحث و حفظ وحدت موضوع دیگری است. ببینید امام می‌گوید: خوف از تفرقه و نه ایجاد تفرقه؛ حتی خوف از ایجاد تفرقه برای اهل بیت(ع) آن گونه بود که سبب شد از حق بزرگی که خدای متعال برای ایشان قرار داده بود، عقب نشینی و چشم پوشی کنند. وقتی امام در آن موضع انگونه فرمود، تکلیف سایرین مشخص است.
بیاتی با اشاره به روایتی از امام محمد باقر، افزود: شخصی سوال می‌کند که می‌توانیم به سپاه مسلمانان در جنگ با کفار بپیوندیم- در حدود سال‌های ۱۰۰ هجری سپاه مسلمانان که تحت رهبری بنی امیه بود در جنگ اندلس دچار ضعف شده بود- ایشان فرمودند: بله. آن شخص گفت: این افراد از بنی امیه‌اند و در قضیه کربلا حضور داشتند، امام فرمودند بله؛ بپیوندید و کمک کنید.
رییس دانشگاه عدالت خاطرنشان کرد: در سیره عملی ائمه(ع) می‌بینیم هر جا صحبت از ایستادگی در برابر دشمن مشترک بوده است، آن بزرگواران از شیعیان خود خواسته‌اند به بنی امیه و بنی عباس پیوسته و در برابر دشمن مشترک ایستادگی کنند. این فکر ناب را با افکاری که امروزه در بین اهل سنت و شیعیان وجود دارد مقایسه کنید که متاسفانه بعضا تعصبات بی‌جا موجبات آزار دیگری را فراهم می‌آورند. در روایات داریم که به عیادت بیماران اهل سنت بروید، در تشییع جنازه آن‌ها حاضر شوید، مخالطه و معاشرت کنید و فاصله نگیرید؛ در عین حال بر مواضع خود پایبند خواهیم بود و اعتقاد خودمان را خواهیم داشت و مسالمت‌آمیز با یکدیگر زندگی می‌کنیم و آنجایی که مصلحت دین اسلام در معرض خطر قرار گرفته است از همدیگر پشتیبانی می‌کنیم. همانگونه که برخی از گروه‌های فلسطینی که در برابر اسرائیل قرار دارند و مبارزه می‌کنند از اهل سنت و بسیار متعصب هستند ولی بر اساس تعالیم ائمه(ع)، جمهوری اسلامی دوشادوش آن‌ها و پا به کار‌تر از هم مذهبان آن‌ها به ایشان کمک می‌کند و در برابر صهیونیسم جنایتکار ایستادگی می‌کند.
وی در پایان اظهار کرد: چطور ممکن است دین به ما اجازه دهد در بین خود اختلاف داشته باشیم، در حالی که می‌گوید اهل کتاب را دعوت کنید که به سمت مشترکات بیایند؟ دینی که راجع به کفار غیر حربی و کسانی که با شما نجنگیده‌اند، می گوید، مهربانی و قسط به خرج دهید. وحدت کلمه یعنی آنجا که دشمن مشترک دارید، اختلافات را کنار گذاشته و دست در دست هم برابر دشمن مشترک می‌ایستیم.
