«إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ»؛ نافی تناسخ/ محشورشدن به صور حیوانی عقلا قابل پذیرش است
گروه حوزه‌های علمیه: مفسر قرآن کریم با بیان اینکه مرگ هجرت است تاکید کرد: اگر به «إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ» معقتد باشیم ابطال تناسخ کار دشواری نیست.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیت‌الله العظمی عبدالله جوادی آملی امروز 4 بهمن ماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه زخرف گفت: متقین در بهشت در کنار خانواده خود به سر می‌برند و این لذتی فراتر از سایر لذت‌هایی است که خدا برای آنان فراهم کرده است.
وی با اشاره به نتایج دو نوع خلت در دنیا و نتیجه آن در آخرت ادامه داد: دوستی یا بر مدار حسنه و تعاون بر بر و نیکی و یا تعاون بر سیئه است؛ آن‌هایی که به نفع یکدیگر در دنیا رشوه میگیرند و می دهند و ربا می دهند و می گیرند این خلت و دوستی ظاهرا دوستی ولی باطن آن سم و گناه است که در قیامت این باطن ظهور می کند.
وی ادامه داد: متقین مستثنی شدند و اگر اینها(کفار و مشرکان) عاقل بودند اکثریت مستثنی می شدند؛ در بحث مستضعفین نیز بیان شد که مستضعفین منحرف به خدا می گویند این مستکبرین ما را به این راه کشاندند ولی این استدلال از آنان پذیرفته نمی شود زیرا آنها با پذیرش ظلم کفار و مستکبران زمینه را برای آنها فراهم کرده و راه خدا را هم سد کرده اند.
این مفسر قرآن عنوان کرد: خطاب به اینها گفته می شود که شما دو گناه کردید یکی اینکه در خانه انبیاء و اولیاء را بستید و دیگر اینکه راه را برای حاکمان جور باز کردید پس مستضعف هم مانند مستکبر دو عذاب دارد زیرا هم در خانه الهی را بسته اند و در خانه کفر و انحراف را گشوده اند.
وی اظهار کرد: روابط اجتماعی دو قسم است و در روز قیامت یک عده با ائمه کفر محشور می شوند و گروه دیگر نیز با ائمه حق و هر کس به اندازه معرفت و شوق خود با آنان در بهشت همراه خواهند بود برخی در محبت به اهل بیت(ع) بی تاب هستند؛ اینها در قیامت ما تشتهیه الانفس دارند اما توده مردم که برای حضرت فقط در عاشورا و ... عزاداری می کنند بعید است هر وقت بخواهند خدمت آن حضرات بتوانند بروند.
صاحب تفسیر تسنیم گفت: علامه طباطبایی می فرمودند امام حسین سالی یکبار بر اهل بهشت تجلی می کند این طور نیست که هر وقت کسی بخواهد می تواند به آنان دست یابد و این اشتیاق دلخواه نفسانی نیست عقیده خواه و عمل صالح خواه است که برخی این شیفتگی و لقاء را در دنیا نداشته اند و در آنجا نیز نمی توانند داشته باشند.
وی افزود: از آیه 74 زخرف به عذاب مجرمین پرداخته و فرموده است برخی جرم کمی دارند و در دنیا توبه می کنند و پاک می شوند؛ اگر جرمشان بیشتر بود در برزخ و ساکره قیامت که 50 هزار سال است پاک می شوند و ممکن است فردی به جهنم برود و بعد از عذاب پاک و بخشیده شود این برای کسانی است که اصول کلی توحید و نبوت و .... در وجود او باشد وگرنه کسی که خلود محض در کفر دارند اصلا بخشیده نمی شوند.
این مرجع تقلید تصریح کرد: کسانی که می دانند خدا هست ولی باور نکرده اند و هنوز هم که هنوز است چشمشمان باز نمی شود تا بفهمند که مرگ نابودی نیست و مرگ هجرت است؛ هجرت است و نابودی نیست و انتقال از یک نشئه به نشئه دیگری است که نوعی حیات است اگر این معنا در علوم عقلی خوب روشن شود که مرگ کادح الی ربک است برای ابطال مسئله تناسخ زحمتی نیست.
فرق جوهری رجعت و تناسخ
این مفسر اظهار کرد: اگر ثابت شد که مسیر انسان قیامت است دیگر برگشت روح در بدن دیگری معنا ندارد زیرا رجعت با تناسخ فرق جوهری دارد. بنابراین دلیلی برای ابطال تناسخ لازم نیست.
این مرجع تقلید اظهار کرد: کسانی که دست به خودکشی می زنند بعد از مرگ اولین لحظه عذاب آنهاست چون نمی دانند بعد از مرگ مسئولیت و عذاب و ... است و تصور می کنند که خودکشی آنها را از رنج دنیا نجات می دهد مجرمین نیز در جهنم این تصور را دارند.
وی افزود: خدا به دسته ای از مجرمین اصلا نگاه نمی کند که این نگاه تشریفی است؛ اینها نمی توانند با خدا حرف بزنند زیرا نظام تکوینی برپاست؛ چون خدا با آنها سخن نمی گوید یا از مالک دوزخ می خواهند و از طرف دیگر چون حقیقت مرگ در دنیا برایشان درک نشده بود در جهنم هم تصور می کنند که با مرگ راحت می شوند لذا درخواست مرگ می کنند و مسئله دیگر اینکه ملحد محض و مادی صرف در قیامت هم خدا را نمی شناسد.
این مفسر بیان کرد: کسی که در دنیا کور بود و مراکز مذهبی و مسجد و .... را نمی دید در قیامت نیز به شرح ایضا هر طوری که در دنیا کور بوده در آخرت نیز به همان چیزها کور است.
این مرجع تقلید اظهار کرد: دو دسته از مجرمین که خدایا می گویند و یا از مالک و خزنه جهنم می خواهند که عذاب ما را کم کن اینها فطرت را دسها و تدسیس کردند و بر روی آن غبار نشانده اند و انباری از خاشاک بر روی فطرت ریخته اند وگرنه فطرت سرجای خود است و زوال ناپذیر است.
وی افزود: راه عقلی برای قبول این حرف هست که اگر انسان فطرت خود را به صورت حیوان در آورد و از حیوان هم پست تر شد آنقدر اغراض روی فطرت ریخته که بصیرتش از دست رفته و کور شده و در قیامت نیز با همان حال محشور می شود.
صاحب تفسیر تسنیم گفت: فتور و سستی در عذاب اینها وجود ندارد زیرا انبیاء این همه آمدند و اصرار کردند ولی اینها گوش نکردند و به همین دلیل دعا و درخواست کافران در گمراهی و بی جوابی است.
آیت الله جوادی آملی عنوان کرد: اساس آیه 36 فاطر این است که قضای الهی شامل اینها نمی شود که به زعمشان بمیرند و راحت شوند.
