حجتالاسلام والمسلمین محمدعلی مهدویراد، پژوهشگر قرآن در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) درباره ویژگیهای ترجمه خوب از مصحف شریف گفت: در سطح کلان بهترین ترجمه آن است که وفادار به متن باشد، اما واقعیت این است که درباره قرآن این موضوع بسیار سخت است، یعنی مترجم باید زبان مبدأ و مقصد را به خوبی بداند و محتوای مبدأ را در قالب مقصد بریزد که این مورد از اولین ویژگیهاست. وی افزود: از ویژگیهای ترجمه برتر این است که در حد امکان بتواند محتوای مبدأ را به مقصد منتقل کند، معتقدم که در قرآن در کنار این موضوع مهمترین ویژگی، زبان فاخر یعنی زبان معیار است که واقعاً در اوج بلاغت باشد، برای اینکه قرآن نیز به این صورت است.
حجتالاسلام مهدویراد در ادامه ویژگیهای دیگری از ترجمه قرآن را مورد اشاره قرار داد و تأکید کرد: ترجمه قرآن نباید خیلی زبان ساده و محاورهای و سادهانگارانه و باری به هر جهت باشد.
این پژوهشگر قرآن تصریح کرد: در ترجمه قرآن، مترجم در برخی از جاها باید گزینش کند و توضیح دهد که چرا این ترجمه را گزینش کرده است؛ چرا که برخی از واژههای قرآنی تو در تو است، مانند صبر، تقوا، ایمان، شهادت و حتی آخرت، دنیا و... . خوب است مؤلف برداشت خود را در قالب متن بگذارد و بگوید که چرا آخرت را این گونه و یا ترکیب اهلالبیتی را چنین معنا کرده است و چرا اصلاً تقوا را خویشتنبان گفته یا پرواپیشه و یا مانند قدیمیها پرهیزگار. یعنی در برخی جاها گزینش اهمیت زیادی دارد.
حجتالاسلام مهدویراد یادآور شد: نکته بعدی این است که مترجم باید مفسر نیز باشد و فرق بین آنها این است که مفسر مفسرانه میفهمد و مفسرانه هم مینویسد یعنی آیه را که فهمید میتواند 10 صفحه درباره آن بنویسد، اما مترجم مفسرانه میفهمد و مترجمانه مینویسد، یعنی بعد از آنکه آیه را فهمید باید در قالب همان آیه ترجمه کند. بدون فهم تفسیری، ترجمه نارسا میشود و مشکل خواهد بود.
وی در ادامه عنوان کرد: گمان میکنم یکی از ویژگیهای مهم ترجمه قرآن خوشآهنگی است. نمیخواهم بگویم باید ترجمه مسجع باشد، اما زبان باید زبانی زیبا، چشمنوار، دلنواز و گوشنواز باشد.