محمد صمیمی، شاعر و مداح اهل بیت(ع) در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه ادبیات آئینی میتواند یک علم مستقل باشد و باید یک هیئت علمی برای تعیین خط مشی و راهبرد این گونه ادبیی تشکیل شود، عنوان کرد: اکنون در آستانه تحول در حوزه ادبیات آئینی هستیم و دوران طلایی را در پیش رو داریم.
صمیمی افزود: در عین حال با وجود توجه خاص به ژانر آئینی هنوز به تعریف واحد و جامعی از ادبیات آئینی نرسیدهایم. برخی میگویند مناجاتهای کهن و هر شعری در بیان مسائل اعتقادی جزء ادبیات آئینی است و عدهای شعر آئینی را محدودتر میکنند؛ چراکه فرایند تبیین دامنه این گونه از ادبیات در کشور ما ناقص بوده است.
این شاعر آئینی تاکید کرد: نهادهای مختلف و اساتید این گونه از ادبیات نیز با برداشتهای سلیقهای پیش میروند و ادبیات آئینی ما فاقد خط مشی و راهبرد است. امیدواریم در سالهای آتی شاهد تشکیل هیئت علمی در این حوزه ادبی با همکاری گروههای مطالعات جنبی دانشگاهها باشیم.
صمیمی همچنین به آسیبشناسی نقد ادبیات آئینی پرداخت و گفت: ادبیات آئینی هنری تخصصی است که فراز و فرودهای خاص خود را دارد و تاکنون حرفهای نقد نشده. متاسفانه در این حوزه شاعران را مرجع نقد ادبی قرار میدهیم که اقدامی نادرست است.
این شاعر آئینی افزود: نقد در حوزه سینمای کشورمان حرفهای است و منتقدان این هنر فیلمساز نیستند، ولی در ادبیات خصوصاً شعر آئینی منتقد حرفهای نداریم و خود شاعران به نقد آثار میپردازند. هرچه نگاه به نقد ادبی تخصصیتر میشود، میتوانیم به حوزه مباحث مکتبشناسی و سبکهای ادبیات آئینی نزدیکتر شویم.
این مداح همچنین درباره تصنیفهای نوحهها و مداحیها تاکید کرد: هر چقدر صنایع ادبی بیشتر در تصنیف به کار برده شوند تصنیف زیباتر است. برخی تصور میکنند که نوحه ظرفیت استفاده از واژه آرایی و صنایع ادبی را ندارد، به دلیل اینکه شعرا از این صنایع برای تصنیف کمتر استفاده می کردند و چون همیشه نوحهها را شعرا سریع میسرودند، نوحهها سطحی شده اند.