پیام «ابد و یک روز» با آموزه‌های قرآنی قرابت بسیار دارد
گروه هنر: یک منتقد و کارشناس سینما گفت: از نگاه من پیام و مفهومی که در ابد و یک روز مد نظر است با آموزه‌های قرآنی قرابت بسیار دارد.
رضا درستکار، منتقد و کارشناس سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه فیلم «ابد و یک روز» اتفاقی نادر در سینماست، اظهار کرد: در ابتدای سخنان خود می‌خواهم موضعم را در قبال این فیلم کاملا روشن بیان کنم. این فیلم سینمایی به عقیده من کاری بسیار با کیفیت است، به نحوی‌که می‌توان گفت سطح آن چند پله بالاتر از آن چیزی است که در سینمای ایران مشاهده می‌شود. در کلامی ارزش‌های سینمایی که در این کار می‌بینیم از آنچه که در فیلم‌های ایرانی وجود دارد بالاتر است.
وی افزود: این فیلم را من به واقع سینما می‌دانم، چون وقتی تماشاگر با آن همراه می‌شود تا پایان با جدیت فیلم را پیگیری می‌کند. رسیدن به این خواسته نیز در چنین آثاری دشوار است، ولی لوکیشن‌های محدود معمولا دایره جذابیت را محدود می‌کند، اما در «ابد و یک روز» این اتفاق رخ نداد. برای درک بهتر موضوع این فیلم را با کاری چون «اژدها وارد می‌شود» ساخته مانی حقیقی مقایسه می‌کنم که پر از لوکیشن و لانگ شات است، اما از نگاه من کلاف سردرگمی بود که نباید به آن سینما گفت، ولی «ابد و یک روز» تنها با لوکیشن‌های محدود توانسته تماشاگر را مسحور خود کند.
این منتقد درباره شخصیت‌پردازی خوب «ابد و یک روز» گفت: در این فیلم
شخصیتی معتاد وجود دارد که نوید محمدزاده آن را بازی می‌کند. این فرد در اجتماع
جایگاهی ندارد و خانواده هم وی را جدی نمی‌گیرد، اما همین فرد است که نگران وضعیت
خواهرش است. در مقابل نقش به اصلاح مثبت فیلم که پیمان معادی آن را بازی می‌کند با
این توجیه که خیر و صلاح خواهرش را می‌خواهد وی را می‌فروشد؟ این فبیل شخصیت‌پردازی‌ها
در کار به خوبی قوام پیدا کرده و تماشاگر آن را باور می‌کند.
بازی‌های خوب در «ابد و یک روز»
درستکار درباره بازی‌های فیلم اینگونه توضیح داد: تمامی بازی‌ها کیفیت بسیار بالایی دارد به ویژه نوید محمدزاده، پیمان معادی و پریناز ایزد‌یار. در این میان در معدود لحظاتی بازی محمدزاده کمی غلو شده است که به نظر همین ویژگی نیز به نوعی در خدمت فیلم است. مطلب دیگر اینکه من این فیلم را تلخ نمی‌دانم، بلکه معتقدم این کار یک اثر مفرح است که در قالب یک کار استاندارد ساخته شده است.
وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو در پاسخ به این سوال که چرا فیلم‌هایی نظیر «ابد و یک روز» همیشه در جشنواره‌های خارجی موفق می‌شوند، اما کارهایی چون «بادیگارد» که در آن صلابت نظام ترسیم شده، مورد توجه قرار نمی‌گیرد؟ اینگونه جواب داد: این دو فیلم هر دو محصول سینمای ایران هستند، برای همین منافاتی با یکدیگر ندارد. برای همین برای من قابل درک نیست که چرا ما می‌خواهیم به بهانه حمایت یا نقد یک فیلم اثر دیگر را قضاوت کنیم. جدا از این موضع درباره سوالی که پرسیدید باید بگویم من نیز با موافقم، یعنی معمولا فیلم‌هایی در جشنواره‌های خارجی تشویق می‌شوند که نگاهی نقادانه به اجتماع دارند.
این کارگردان ادامه داد: این نوع نگاه در جشنواره‌های خارجی در کشور ما نیز وجود دارد یعنی وقتی ما جشنواره‌های سینمایی را به صورت بین‌المللی برگزار می کنیم، آثاری را انتخاب می‌کنیم که مفهومش با سیاست‌های ما همخوانی دارد. موضوع دیگر اینکه سینمای غرب در بحث فن آوری در سینما جایگاهی بالایی دارد. برای همین کارهایی که در کشور ما با این محور (اکشن) تولید می‌شود برای آنها جذابیتی ندارد، برای همین تنها از کارهایی حمایت می‌کنند مه در آنها مفهوم، محور اصلی فیلم است.
در بخش پایانی مصاحبه، خبرنگار ایکنا از این منتقد سوال کرد: سال‌ها پیش وقتی «جدایی نادر از سیمین» پخش شد، شما در مصاحبه با ایکنا گفتید که این فیلم به دلیل پیام رسانی خود، فیلمی خوب در حوزه سینمای قرآنی است. با توجه به آن توضیح آیا «ابد و یک روز» را هم کاری دینی یا قرآنی می‌دانید؟
درستکار در پاسخ به این سوال گفت: به نکته خوبی اشاره کردید. به نظرم مفهوم و محور فیلم کاملا با آموزهای اسلامی و قرآنی قرابت دارد. برای همین تعریف «جدایی نادر از سیمین» را برای این کار هم متصور هستم. دلیلم نیز این است که کل این فیلم تلاش خانواده‌ای است که می‌خواهد از ناموس خود مواظبت کند. در مسئله نیز کار صرفا ملی نیست، بلکه ریشه‌ای عمیق در باورهای اسلامی دارد.
با سلام
کسی باید در این دو حوزه یعنی سینما و اسلام نظر بدهد که اولا نسبت به هر دو معرفت ( آشنایی کامل ) داشته باشد و دوما خبره آن باشد .
با تشکر