به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) آیتاللهالعظمی جعفر سبحانی امروز 25 فروردین ماه در انتهای درس خارج خود در حرم حضرت معصومه(س) با تسلیت ایام شهادت امام هادی(ع) گفت: تفسیری از ایشان در ذیل برخی آیات عنوان شده که فقها کمتر به آن توجه داشتهاند و یا از آن غفلت شده است.
وی ادامه داد: در دوره این امام، یک مسیحی با یک زن مسلمان عمل منافی عفت انجام داد و یحیی بن اکصم و قضات دیگر گفتند باید این فرد کشته شود زیرا یک ذمی حق ندارد به یک مسلمان تجاوز کند اما برخی گفتند نباید کشته شود زیرا وقتی محکوم به اعدام شده شهادتین گفته و مسلمان شده است.
این مرجع تقلید ادامه داد: فقها در اینجا دو دسته شدند برخی گفتند برخلاف ذمه عمل کرده و ذمی نباید به مسلمان تجاوز کند ولی برخی گفتند که مسلمان شده و متوکل نیز دچار تردید شد و نامهای به امام هادی(ع) نوشتند و به آقا رساندند که آقا در جواب فرمود «یضرب و یقتل».
وی افزود: قضات و خلیفه باز هم دچار تعجب شدند و گفتند ما از شما استدلال میخواهیم لذا دو مرتبه نامه به آن حضرت فرستادند و ایشان در پاسخ به آیه شریفه «فَلَمْ يَكُ يَنفَعُهُمْ إِيمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا سُنَّتَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ فِي عِبَادِهِ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْكَافِرُون»(غافر 85) استدلال کردند که درباره اقوام گذشته است که وقتی عذاب به آنان رسید ایمان آوردند ولی خدا فرمود این ایمان پذیرفتنی نیست زیرا اسلامی که بر اثر خوف و اضطرار باشد به درد نمی خورد؛ این سنت الهی است و سنت الهی تغییر نمی کند.
این مرجع تقلید افزود: معلوم می شود که نوعی آیات الاحکامی داریم که اصلا در کتب ما نیست و هیچ فقیهی با این آیات استدلال نکرده ولی ائمه راهنمایی کردهاند تا ما نوعی بهرهبرداری از قرآن به نحوی که از آن آگاه نبودهایم داشته باشیم.
استنباط فقهی جدید از آیات
آیتالله سبحانی بیان کرد: این نوع بهرهبرداری چیز کمی نیست و فقط مرد میدان میخواهد که مطالعه کند و کیفیت استنباط را به دست بیاورد.
وی افزود: من در جایی خواندم که میگفتند برخی فقها از سوره «مسد» 24 حکم فقهی استنباط کرده اند معلوم می شود اینکه می گویند قرآن بطون دارد بطونش همین است و با تدبر و مطالعه دلالت آن کشف میشود.
وی اظهار کرد: آیات دختران شعیب نمونه دیگر است؛ در اینجا دختر معین نیست که کدام یک از دختران شعیب بوده یعنی معلوم می شود این جهالت مهم نیست ثانیا مهریه مشخص نیست؛ غرض چنین دلالاتی در قرآن و روایات است که برای فقیه مفید و سودمند است.