مادران با مهربانی و توجه روزه‌داری یادمان دادند

وی ادامه داد: مادرمان به ما از کوچکی یاد می‌دادند که چطور روزه کله‌گنجشی بگیریم، سحر بیدارمان می‌کردند تا در جمع خانواده سحری بخوریم و سفارش می‌کردند که تا ظهر چیزی نخوریم و ما به عمل به این سفارش مقید بودیم. البته مادرمان به ما می‌گفت اگر تشنه شدی «یه ذره» آب بخور و بعد که ظهر به خانه می‌رسیدیم مادرمان می‌گفت که روزه‌ات را الان افطار کن و بعد تا وقت افطار دوباره روزه بگیرد.

حجت‌الاسلام موسوی هوایی تصریح کرد: با این تربیت ما را عادت می‌دادند آرام آرام برای انجام این تکلیف بزرگ که سازندگی روحی و جسمی زیادی در آن است، آماده شویم. روزه سفارش دین است و پدرها و مادرهای ما روانشناسی کودک و تربیتی بلد نبودند اما در آموزش روزه‌داری و دین از کسی تبعیت می‌کردند که کودک را آفریده و به همه ابعاد وجودی کودک آشنا است.

وی با اشاره به اینکه در دوران نوجوانی علی‌رغم ورزش زیاد در هوای گرم هم روزه می‌گرفته است، گفت: روزه گرفتن برای ما عادت خوب و عادی بود و این کاملاً عادی بود که در ماه رمضان تشنه و گرسنه شویم یعنی روزه‌ گرفتن به حدی برای ما یک امر عادی و ملکه ذهن بود که روزه‌‌خوردن برایمان قابل تصور نبود.

معاون آموزشی و پژوهشی سازمان تبلیغات اسلامی در پایان تصریح کرد: مادرهای ما با مهربانی و توجه به ما روزه‌داری یاد می‌دادند یعنی دغدغه اصلی آنها ما بودیم اما اکنون مادرها صد‌‌ها دغدغه دارند که یک گوشه آن هم بچه است و فقط به بچه می‌گویند برو، بیا، نکن و ... با این روش که نمی‌توان بچه را تربیت دینی و تربیت نجات بخش بشری کرد. تربیت کودک و نوجوان باید اولین دغدغه و اشتغال مادر باشد.