بحرین و انقلابی که هر روز شعلهورتر می‌شود
گروه بین‌الملل: علی‌رغم سیاست رژیم آل‌خلیفه در سرکوب شدید انقلابیون بحرینی، شعله‌های انقلاب در این کشور همچون آتش زیر خاکستری شعلهورتر شده و خواب را از چشم جبهه استکبار می‌رباید.
به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، مردم بحرین که زمانی از استبداد حاکم بر کشور به ستوه آمده بودند، با هدف احیای حقوق طبیعی و شهروندی و همچنین اعلان مقاومت در مقابل استکبار جهانی در تاریخ 14 فوریه 2011 میلادی به خیابان‌ها ریختند. درخواست مسالمت‌آمیز مردم بحرین برای اجرای اصلاحات در کشور، رژیم آل‌خلیفه را به شدت نگران کرده و آنان را به فکر چاره‌جویی انداخت. این در حالی است که مقامات بحرینی به جای دعوت مردم به صلح و اتخاذ راهکارهای مسالمت‌آمیز، سیاست سرکوب و قلع و قمع معترضین را در پی گرفتند.
همزمان با شدت گرفتن اعتراضات مردمی در بحرین، تحولات این کشور، مقامات سعودی و برخی از کشورهای غربی را نگران‌تر می‌کرد. زیرا از منظر این کشورها، اجرای اصلاحات و هرگونه تغییر در ساختار حکومت بحرین منافع آنان را در خاورمیانه به خطر می‌انداخت.
رژیم آل‌خلیفه که پافشاری بر تدام رویکرد استبدادی را تنها راه حل گریز از تحولات بحرین می‌دانست، در سرکوب شدید منتقدان و معترضان حکومت از هیچ اقدامی فروگذار نبود. سلب تابعیت و بازداشت انقلابیون و تخریب مساجد شیعیان از جمله اقداماتی بود که آل‌خیلفه برای خاموش کردن شعله‌های انقلاب بحرین در پیش گرفت. به راستی ممانعت از برگزاری نماز جمعه و تخریب ده‌ها مسجد در این کشور را چگونه می‌توان توجیه کرد. ریشه دوانیدن خوی تروریسم دولتی در دستگاه‌های حکومتی بحرین، مقامات دست نشانده را به حافظان دائمی منافع امپریالیسم تبدیل کرده است؛ مقاماتی که بدون توجه به درخواست‌ها و اعتراضات مردمی به هر قیمتی سعی در حفظ حکومت و تداوم همان سیاست‌های سابق را دارند.
با شدت گرفتن اعتراضات مردمی علیه حکومت در سال 2011 میلادی، رژیم آل‌خلیفه دست به دامان پدر معنوی خود یعنی آل‌سعود شد. با ورود نظامیان سعودی به این کشور و استفاده از ادوات جنگی برای سرکوب انقلابیونی که کاملا رویکردی مسالمت‌آمیز داشتند، تحولات بحرین وارد مرحله جدیدی شد. مردم بحرین آن روز به خوبی فهمیدند که هرگونه اصلاحات در ساختار سیاسی این کشور منافع استراتژیک برخی از کشورهای غربی و متفقین آنان در منطقه را دچار تهدید می‌کند. به همین دلیل انقلابیون بحرین، ضرورت آمادگی برای مبارزه با جبهه استکبار را بیش از گذشته در خود احساس کردند. زیرا که انقلابیون، در راستای مبارزه با حکومت مستبد بحرین باید با حامیان بینالمللی آن از جمله عربستان سعودی و ایالات متحده آمریکا نیز روبه‌رو می‌شدند. آیا به راستی برای برقراری دموکراسی و احیای حقوق حقه مردم تنها راه حل موجود ورود نیروهای سعودی به این کشور بود؟ آیا مردم بحرین برای تعیین سرنوشت و آینده کشور خودشان نیازمند مداخله نظامیان خارجی بودند؟
بازداشت انقلابیون و سلب تابعیت اساتید دانشگاه‌ها و رهبران مذهبی در بحرین، رژیم آل‌خلیفه را به مجری سیاست‌های آل‌سعود مبدل کرده است. تلاش‌های حکومت بحرین برای تغییر بافت جمعیتی و عدم حضور شیعیان در صحنه سیاسی این کشور حاکی از آن است که تفکر مقامات سعودی در ساختار حکومتی و سیاسی این کشور نهادینه شده است.
شعلهورتر شدن انقلاب مردم بحرین از سال 2011 میلادی تا کنون به خوبی نشان می‌دهد که سیاست سرکوب مخالفین در مقابله با رویکرد مسالمت‌آمیز مردم بحرین کاملا عاجز بوده و خواهد ماند. افزایش حکم زندان «شیخ علی سلمان» دبیر کل جمعیت وفاق اسلامی بحرین از 4 سال به 9 سال، شکست رژیم آل‌خلیفه در مقابله اراده مردم آزادی‌خواه این کشور را به خوبی آشکار می‌سازد.
این رژیم کماکان با تخریب مساجد و عبادتگا‌ه‌های شیعیان سعی در جلوگیری از رشد بلوغ سیاسی مردم را دارد، حال اینکه مردم بحرین با هوشیاری کامل و به دور از هرگونه خشونت مبارزه خود را با حکومت مستبد این کشور در چارچوب عدالت‌خواهی و روی کار آمدن نظامی منتخب مردم ادامه می‌دهند. حکومتی که جایگاه مردمی نداشته باشد، محکوم به نابودی است و این چیزی است که آل‌خلیفه از آن هراس دارد.
سلب تابعیت آیت‌الله شیخ «عیسی قاسم»، روحانی برجسته شیعه بحرین، از دیگر اقدامات شنیع آل‌خلیفه بود که واکنش‌های زیادی را در پی‌داشت. اقدام غیرقانونی حکومت بحرین در سلب تابعیت آیت‌الله عیسی قاسم و هتک حرمت این روحانی سرشناس شیعی، موج جدیدی از اعتراضات را در این کشور به راه‌انداخته است.
رژیم آل‌خلیفه در حالی احکام سلب تابعیت افراد منتقد حکومت را صادر می‌کند که این امر از دیدگاه کارشناسان علم حقوق با قوانین بینالمللی مغایرت دارد.
این روز‌ها هزاران بحرینی کفن‌پوشان برای دفاع از ارزش‌های اسلامی آماده‌اند، تحقق شعار عدالت و آزادی با اتکا به یک رویکرد مسالمت‌آمیز شیوه مبارزه آنان در مقابله با رژیم حاکم و حامیان آن است.
سیاست‌های قلع و قمع، کشتار، بازداشت انقلابیون و سلب تابعیت شهروندان این کشور نیز هرروز آتش انقلاب را شعلهورتر می‌کند. هنوز شیخ‌‌نمرهایی در جهان اسلام هستند که برای دفاع از آرمان‌های اسلام و برقراری عدالت با تمام توان به مبارزه خود ادامه می‌دهند. به راستی که رویش جوانه‌های انقلاب در بحرین روزی نوید یک پیروزی بزرگ در مقابل جبهه استکبار و دست‌نشانده‌های آنان خواهد بود.
