یادداشت وارده/
قرآن و ظرفیت سیطره بر ابرقدرت‌های جهان
گروه بین‌الملل: تعالیم و آموزه‌‌های قرآنی توانست در صدر اسلام بشریت را از ظلم، تفرقه‌گرایی، تجاوز به حقوق دیگران و عقب‌ماندگی فرهنگی نجات دهد و با پیروی از قرآن، بزرگترین حکومت‌های همسایه حجاز به زانو درآمدند.
در مقاله نخست درباره نقش مؤثر قرآن در تغییر ساختار گفتمانی مردم جهان اشاره کردیم که قرآن کریم از چنان ظرفیت فرهنگی و اجتماعی و ادبی برخوردار است که توانست زبان بسیاری از ملل غیر عرب را به زبان قرآن تغییر دهد و همین تعالیم و ارزش‌های قرآنی همچنان در حال حاضر در اختیار ماست و ما انسان‌های مدرن هنوز از ظرفیت‌های آن کتاب آسمانی آن گونه‌ای که شایسته است، بهره‌برداری نکرده‌ایم.
اکنون در این مقاله به نقش سیاسی و نظامی تعالیم قرآنی و به چالش‌کشیدن ابرقدرت‌های روم و ایران در صدر اسلام و تغییر ساختار سیاسی، فرهنگی و دینی بر اساس تعالیم قرآنی اشاره می‌کنیم و خواهیم گفت که دارابودن نظام اداری و حکومتی برای عملیاتی‌کردن فرمان‌های رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای(مد ظله العالی) در جهت تطبیق تعالیم قرآنی ضرورتی انکارناپذیری است.
تعالیم و آموزش‌های قرآنی توانست در صدر اسلام بشریت را از ظلم، تفرقه‌گرایی، تجاوز به حقوق دیگران و عقب‌ماندگی فرهنگی که سبب پیدایش بسیاری از مشکلات اجتماعی برای انسان آن زمان شده بود، نجات دهد و این پیام قرآن بود که توانست اعراب و غیر آنان را حیاتی دوباره بخشد و آنان را از حضیض ذلت و خواری به اوج قدرت و عظمت رساند و چون خداوند با هدایت معنوی خود اعراب را به تبلیغ قرآن کریم موفق گرداند، ملل غیر عرب نیز که مشمول این تبلیغ قرآنی قرار گرفته بودند به برکت قرآن کریم بر دیگر امت‌ها و ملل غیر مسلمان سیطره یافتند و بر آنان حکومت کردند، بنابراین با پیروی از قرآن کریم بزرگترین حکومت‌های همسایه حجاز به زانو درآمدند.
مسلمانان به همت تعالیم قرآنی و پیروی از قوانین اسلام و با شکست امپراتوری‌های آن دوران، اسلام را در سراسر سرزمین پهناور گسترش دادند و بسیاری از کشورهای مشرق زمین و ملل و اقوام ساکن در آن‌ها را از چنگ سیطره امپراتوری روم خارج کردند و پس از مجاهدت‌های بسیار توانستند تعداد زیادی از کشورهای شرقی و غربی را فتح و تا آنجا پیش روند که در برخی از کشورهای اروپایی حکومت اسلامی برپا کنند. این گسترش اسلام با رشد در علوم، فنون، فرهنگ و تمدن همراه بود و کشورهای اسلامی سرآمد همه کشورها و مایه مباهات همه مردم جهان شدند.
زهرا کدخدامزرجی، مدیر مؤسسه قرآنی «الهدی» در مالزی
اول: قرآن کریم؛ منبع سرشار وحی، علم و معنویت و هدایت الهی که بر قلب مبارک پیامبر اکرم(ص) برای هدایت عموم مردم نازل شد.
دوم: رهبری پیامبر اکرم(ص) در تطبیق قوانین الهی بر جامعه و فرماندهی فکری و سیاسی بر نیروهای تحت فرمان خود.
سوم: وجود ساختاری سیاسی به شکل نظام اداری، نظامی، تربیتی، فرهنگی و دینی که از آن به نخستین دولت اسلامی در مدینه یاد می‌کنیم.
چهارم: تربیت انسان‌هایی مبارز و مقاوم که با تکیه بر ایمانی آگاهانه در بـسـیاری از غزوات و سریه‌ها با آن که از نظر نیرو و تجهیزات در تنگا بودند بـر سپاه کفر پیروز می‌شدند.
بنابراین برای به دست‌آوردن پیروزی در صحنه بین‌المللی و مبارزه با سیطره جهانی هر چهار عنصر: «قرآن، رهبری، دولت مدبر و مجاهدان مؤمن» ضرورت دارد و با همین عناصر چهارگانه بود که سپاهیان اسلام توانستند ابرقدرت‌های زمان خویش را تسلیم کنند.
اکنون که در قرن 21 هستیم، قرآن کریم بدون هیچ‌گونه تحریفی از همان صدر اسلام در منازل همه ما به بهترین شکل موجود است و رهبر امت اسلامی نیز پس از حاکمیت انقلاب اسلامی بر ایران قابلیت‌های بالای مدیریتی، رهبری و فرماندهی بحران‌های مختلف سیاسی و بین‌المللی را به اثبات رسانده‌اند و اگر از رهبری پیامبر(ص) در این عصر محروم هستیم، در سایه ولایت فقیه و رهبری توانسته‌ایم در بسیاری از عرصه‌های جهانی موفقیت‌های بی‌شماری کسب کنیم، اما اکنون این سؤال مطرح می‌شود که چرا با داشتن این قرآن و رهبری فرزانه و حضور صدها هزار جوان متعهد و مؤمن هنوز نتوانسته‌ایم بر نظام‌های سلطه چیره شویم و همچنان بسیاری از منابع انسانی و مادی کشورهای اسلامی در جهت منافع غرب و استکبار قربانی می‌شوند؟
پاسخ این است که نقش تشکیلات دولتی در سازماندهی منابع مادی و معنوی یعنی ثروت‌های انسانی، نخبگان فکری و منابع ثروت مادی چون نفت، گاز و معادن در راستای عملی‌کردن فرامین و دستورهای رهبری بر اساس تعالیم قرآنی امری انکار‌ناپذیر است.
بسیار سادگی است که چنین بپنداریم که نبی مکرم اسلام(ص) بدون ایجاد ساختار دولتی و تشکیلات نظامی و نظام تربیتی مدون و مطابق با شرایط زمان و مکان و بدون در نظر گرفتن شرایط فکری و روحی مردم عصر خویش اقدام به تشکیل بزرگترین حکومت اسلامی کرده است؛ چرا که آن حضرت برای کوچک‌ترین برنامه‌های خود همچون خارج‌شدن از مدینه برای مدت کوتاهی نیز همه امور مردم را از نظر نظام سیاسی و دینی سازماندهی می‌کرد و ایجاد ساختارهای اداری، تربیتی و نظامی از بدیهی‌ترین اصول حکومت‌داری در دوران تشکیل حکومت اسلامی به رهبری پیامبر(ص) در مدینه بود. بدیهی است پیروزی بر قبائل جنگجوی آن زمان و سرکشی‌های امپراتوری‌های قوی دوران، نیازمند تشکیلات مهم اداری و حکومتی و کارگزارانی مؤمن و متعهد بود که در آرمان‌های آسمانی و وعده‌های الهی شک و تردید نمی‌کردند.
حال با توجه به فراهم‌بودن صدها هزار تربیت شده قرآنی در کشورمان و دیگر کشورهای اسلامی و نیز حضور جوانان متعهد و با ایمانی که تجربه رشادت‌های هشت ساله دفاع مقدس را بر دوش می‌کشند، می‌توان ادعا کرد که عنصر چهارم یعنی وجود‌داشتن مجاهدان مؤمن نیز کاملا در حال حاضر تأمین شده است، پس به خوبی می‌توان نتیجه گرفت که اشکال اساسی در ناتوانی مقابله جوامع قرآنی با سلطه فکری و مادی جهانی، نداشتن سازوکار تشکیلاتی برای عملی‌کردن دستورهای رهبری با به کارگیری نیروهای جوان و متعهد بر اساس تعالیم قرآنی است و تا زمانی که نظام دولتی به عنوان ابزار اجرایی‌کردن فرامین رهبری کارایی لازم برای تطبیق قوانین و اصول برگرفته از قرآن کریم را نداشته باشد، نمی‌توانیم از ظرفیت نامتناهی این کتاب آسمانی برای رهایی انسان مدرن از سیطره غرب و استکبار سخن بگوییم.
