نام حاج صادق آهنگران برای هر ایرانی یادآور دوران هشت سال دفاع مقدس است. این رزمنده و سردار هشت سال دفاع مقدس در تمام دوران جنگ با صدای خود به رزمندگان اسلام قدرت و انگیزه میداد. وی پس از جنگ، بیشتر اوقات خود را صرف کارهای فرهنگی کرد؛ البته هر از گاهی در قالب عزدارای محرم به نوحهسرایی میپرداخت، اما هیچ گاه به صورت حرفهای در حوزه خوانندگی ورود نکرد. حاج صادق آهنگران برای اولین بار در دهه هفتاد نوحهای (جاده اسب مهیاست بیا تا برویم) را با موسیقی اجرا کرد که مورد استقبال واقع شد. وی مجموعه کارهایش را در قالب «آلبوم مثنوی شهادت»٬ «داغ ازلی» و «دشت کربلا» تنظیم و به بازار عرضه کرده است، ولیکن بحث اصلی ما درباره سابقه هنری حاج صادق آهنگران نیست، بلکه میخواهیم به جدیدترین کار این هنرمند بپردازیم.
کار جدید حاج صادق آهنگران «نام آوران» نام دارد که با لحنی حماسی خوانده شده است. این کار به نوعی ادامه راه ارزشمند این هنرمند و رزمنده سابق است، چون در کار جدیدش از کسانی حمایت میکند که پیشتر با جانشان برای کشور افتخار آفریدند و امروز نیر با وجود اینکه جانباز شدهاند برای کشور افتخار میآفرینند. نکته جالب در این کار شکل حماسی آن است که تا به حال در اشعار و کارهای آهنگران به این شکل وجود نداشته، اما این بار به طرز زیبایی شاهد این اتفاق در کارش هستیم. در این کار قاسم صرافان به عنوان ترانهسرا حضور دارد و امید رهبران تنظیم را انجام داده است.
اما برای پرداخت دقیقتر به این قطعه موسیقیایی بهتر است ارزیابی فهرستواری از این ترانه حماسی داشته باشیم. نقطه ابتدایی ترانه با نواخته شدن زنگ زورخانه آغاز میشود و در ادامه تمبک مرشد زورخانه زده شده، سپس سازهای دیگر شروع به نواختن میکند که در میان آنها صدای سنتور، جنسی کاملا ایرانی به ترانه داده است. اشعار این ترانه اینگونه آغاز میشود؛ «از تو به وجد آید دل ایران، لرزه درافکن در دل میدان، شیر دلاور، موج خروشان و...». در تمامی ابیات این قطعه حماسی، میتوان ایمان و حماسه را با هم مشاهده کرد، اتفاقی که نشان میدهد، میشود در کنار حفظ ارزشها، کاری ارائه داد که ویژگی بارزش ایمان و اعتقاد به آموزههای اسلامی باشد.
در کنار توصیههای حماسی، کلمات احساسی نیز به خوبی در شعر جا داده شده است، آنجا که از دعا کردن مردم نام برده میشود، همچنین یاد کردن امیر مومنان (ع) به کار خصیصهای پهلوانانه میدهد، در ضمن تاکیدات این کار به شدت بر دل مینشیند و شکلی از شعار در خود ندارد. همین اتفاق هم باعث شده تا پیام این کار بیشتر به دل نشیند. نکته ظریف، اما مهم این قطعه موسیقی، استفاده ویژه از سازهای شرقی است که به نوعی وجه بیشتری از حماسه ایرانی به کار داده است، چون اگر در این کار تمرکز به صورت ویژه روی سازهای غربی بود، مطمئناً آن همنشینی لازم حاصل نمیآمد. برای مثال در چنین کاری نباید گیتار برقی به عنوان ساز قالب وجود داشته باشد. در عوض سنتور همخوانی خوبی با ترانه دارد.
مطلب دیگر اجرای این آهنگ توسط حاج صادق آهنگران است که بیشتر وی را به عنوان مداح اهل بیت میشناسیم، ولیکن این هنرمند نشان داد که هر گاه خواسته، قادر بوده موسیقی را در خدمت موضوعات دینی و ملی درآورد، البته در ابتدا، عدهای با خوانندگی افرادی چون حاج صادق آهنگران و کویتیپور مخالفت کردند، اما کیفیت خوب کارهای ارائه شده، نشان میدهد که با زبان موسیقی نیز میتوان در حوزه مدح اهل بیت انجام وظیفه کرد. در ضمن این نکته را به همه فهماند که حضور افرادی ارزشی و انقلابی نه تنها نتیجه بد ندارد، بلکه میتواند فضای خوبی را در عالم هنر رقم بزند.
در انتهای این مطلب باید قطعه «نام آوران» را یک اثر حماسی ـ ملی خوب نامید که در آستانه آغاز بازیهای پارالمپیک توانست انگیزهای مضاعف به ورزشکاران ما القاء کند، به ویژه که ورزشکارانی در کاروان ما حضور دارند که جزء جانبازان هشت سال دفاع مقدس هستند، برای همین این قبیل ترانهها قادر است برای آنها انگیزهای چند برابر ایجاد کند.