مدیر دفتر روزنامه «الحیات» در ایران:
روزنامه‌های عربی ایران فاقد کارآمدی لازم برای انتقال پیام انقلاب هستند
گروه بین‌الملل: «محمدصالح صدقیان» تصریح کرد: «الوفاق» و «کیهان العربی»(کیهان عربی) دو روزنامه عرب‌زبان ایران هستند که به دلیل عدم توزیع در کشورهای عربی و حاشیه خلیج فارس، کارآمدی لازم برای انتقال پیام و رسالت جمهوری اسلامی ایران را ندارند و در حقیقت این دو روزنامه تنها یک بولتن خبری هستند.
وی افزود: از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران تاکنون، چاپ روزنامهها و مطبوعات عرب‌زبان در ایران فقط محدود به داخل کشور بوده، این در حالی است که نظام جمهوری اسلامی ایران پیوسته تلاش کرده از طریق رسانه‌ها و مطبوعات، مفاهیم، ارزش‌ها و رسالت واقعی خود را به جهان برساند.
صدقیان گفت: متأسفانه مطبوعات ایران در بخش عربی نتوانسته‌اند به‌صورت فعال و کارآمد عمل کنند، زیرا روزنامه‌های عرب‌زبانی که در ایران چاپ می‌شود، به هیچ وجه در کشورهای حوزه خلیج فارس و سایر کشورهای عربی توزیع نمی‌شود.
محمدصالح صدقیان در ادامه روزنامهها و مجلات، خبرگزاری‌ها، شبکه‌های ماهواره‌ای و شبکه رادیویی را بخش‌های مختلف رسانه‌های عرب‌زبان در ایران دانست و گفت: دو روزنامه عربی «الوفاق» و «کیهان عربی» که در ایران منتشر می‌شود و همچنین، نشریاتی همچون «نشریه مرکز مطالعات سیاسی وزارت خارجه»، «الوحده الاسلامیه» و «مجله المرأة» که در سال‌های گذشته فعال بودند، نتوانسته‌اند پیام جمهوری اسلامی ایران را به جهانیان برسانند.
وی در ادامه به خبرگزاری‌های موجود در ایران اشاره کرد و گفت: خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران(ایرنا)، فارس و تسنیم به‌عنوان خبرگزاری‌ها به‌روز ایران مطرح هستند، زیرا از لحاظ مالی به‌خوبی حمایت می‌شوند و در پوشش خبری بسیار سریع عمل می‌کنند.
صدقیان تاکید کرد: رادیو عربی سازمان صدا و سیما، تنها رسانه‌ای است که توانسته است به خوبی رسالت و پیام انقلاب را به جهانیان برساند، زیرا برون‌مرزی است و تا حدودی قائل به محدودیت‌ها نیست.
مدیر دفتر روزنامه «الحیات» در ایران در ادامه به نقد روزنامه‌های عربی «الوفاق» و «کیهان عربی» پرداخت و افزود: متأسفانه این دو روزنامه با وجود منابع مالی گزافی که برای آن‌ها هزینه می‌شود، اما نتوانسته‌اند پیام جمهوری اسلامی را به جهان عرب برسانند، چرا که این روزنامهها تنها در ایران چاپ و منتشر می‌شوند و حتی در سایر شهرهای ایران از جمله اهواز که اغلب عرب‌زبان هستند، توزیع نمی‌شود و در انبارها خاک می‌خورد.
صدقیان در ادامه سخنان خود با ابراز تأسف از این که یک روزنامه حرفه‌ای و قابل قبول عرب‌زبان در ایران وجود ندارد، گفت: روزنامه الوفاق در واقع یک بولتن خبری است که نمی‌‌توان آن را روزنامه نامید، چرا که روزنامه تعریف و کارکرد خاص خود را دارد، این در حالی که است که روزنامه‌ای همچون الوفاق باید در دیگر کشورهای عربی نیز توزیع شود.
وی گفت: من پیشنهاد می‌کنم الوفاق به یک روزنامه الکترونیک تبدیل شود، همانطور که «عبدالباری عطوان»(از مشهورترین روزنامه‌نگاران معاصر جهان عرب) از سردبیری روزنامه «القدس العربی» کناره‌گیری کرد و یک روزنامه الکترونیک با عنوان «رأی الیوم» تاسیس کرد که بسیار فعال است.
صدقیان در بخش دیگری از سخنان خود به شبکه‌های ماهواره‌ای عرب‌زبان در جمهوری اسلامی ایران اشاره کرد و گفت: متأسفانه دو شبکه ماهواره‌ای به زبان عربی(العالم والکوثر) در ایران وجود دارد که بسیار ضعیف عمل می‌کنند.
وی به مقایسه دو شبکه «العالم» و «روسیا الیوم» پرداخت و گفت: العالم بیش از 13 سال است که تأسیس شده، در حالی که شبکه «روسیا الیوم» 5 سال از تأسیس آن می‌گذرد و کارکنان هر دو شبکه مشابه هم هستند. هر دو شبکه‌های دولتی هستند و من حتی فکر می‌کنم بودجه‌ها یکسان باشد، اما یک تفاوت واضح وجود دارد که شبکه «العالم» در هیچ کدام از ماهواره‌های مطرح جهان عرب وجود ندارد، در حالی که روسیا الیوم در تمامی ماهواره‌های مطرح وجود دارد و بسیار فعال است و به‌عنوان یک منبع خبری مهم مطرح است که مواضع روسیه را مطرح میکند.
مدیر دفتر روزنامه «الحیات» در ایران با اشاره به قانون مطبوعات در کشورهای عربی و اسلامی گفت: کشورهای عربی را به دو گروه می‌توان تقسیم کرد، یکی کشورهای حوزه خلیج فارس و دیگری سایر کشورهای عربی از جمله یمن، اردن و غیره.
وی افزود: در حال حاضر روزنامه‌های کشورهای کویت، قطر و امارات به‌عنوان بهترین و حرفه‌ای‌ترین روزنامهها مطرح هستند که نخبگان و خبرنگاران قدر عربی در آن‌ها مشغول به فعالیت هستند.
محمدصالح صدقیان با اشاره به این‌که قانون مطبوعات در کشورهای حاشیه خلیج فارس وجود ندارد، گفت: تنها لبنان و مصر هستند که دارای قانون مطبوعات هستند و سایر کشورهای عربی آزادی مطبوعات ندارند و قانون مطبوعات در این کشورها در چارچوب و خط قرمزهایی که نظام حاکم تعیین میکند، تعریف می‌شود.
صدقیان در پایان در رابطه با روزنامه «الحیات» گفت: این روزنامه بیش از 50 سال از انتشار آن می‌گذرد که در سال 1975 میلادی به دلیل جنگ‌های داخلی در لبنان متوقف شد و از سال 1988 میلادی به لندن منتقل شد و هم‌زمان در 5 قاره جهان منتشر می‌شود و به‌عنوان یکی از بزرگترین روزنامه‌های فرامنطقه‌ای مطرح است که در شهرهای مختلف لندن، فرانکفورت، دبی، ریاض، جده، منامه، قاهره، بیروت، هامبورگ و نیویورک منتشر می‌شود و دفاتری در لندن، پاريس، واشنگتن، نيويورک، مسکو، رياض، جده، بيروت، قاهره، بغداد، دبي، امان و دمشق دارد.
مطالب مرتبط
