حجت‌الاسلام صدیقی:
برجستگی المیزان ناشی از خودساختگی مولف آن است
گروه حوزه‌های علمیه: امام جمعه موقت تهران تاکید کرد: مفسر و متکلم و فیلسوف در طول تاریخ کم نبوده است اما آنچه المیزان را المیزان و علامه را ماندگار کرد خودساختگی و عشق او به خدا، قرآن و عترت بود.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) حجت‌الاسلام والمسلمین کاظم صدیقی، امام جمعه موقت تهران، شب 21 آبان در سومین شب از مراسم نکوداشت علامه طباطیایی(ره) که در دارالقرآن این مفسر بزرگ برگزار شد، گفت: خداوند مجموعه عالم آفرینش را مقدمه عالم شدن انسان قرار داده است؛ یعنی انسان می‌تواند به حقیقت برسد و خلیفه خدا در علم در حد محدود شود و مظهری از علم و قدرت خداوند در محدوده امکان باشد.
وی افزود: راه رسیدن به این قدرت و علم، عبودیت حق تعالی است و عبد کسی است که مالک چیزی نیست یعنی رسیدن به درجه مظهریت این است که انسان خودش را چیزی نداند و خدا را مالک مطلق و مالک حقیقی بداند زیرا عالم، جلوه و اثر و فعل خداست.
صدیقی بیان کرد: قرآن آمده تا این راه را برای بشر ترسیم کند که قدرت از آن خداست و همه ماسوی جلوه‌ای از علم و قدرت خداوند هستند بنابراین عمل و اخلاص راه رسیدن به این مظهریت است.
امام جمعه موقت تهران عنوان کرد: همان طور که نماز را به فرمان الهی می‌خوانیم اگر کسب علم در حوزه هم منشا الهی داشته باشد انسان به یقین می رسد و یقین نیز روزنه‌ای است که انسان را با حقایق آشنا کند.
صدیقی عنوان کرد: راه دیگری که برای عبودیت وجود دارد راه محبت و جذب و فناست؛ راه این است که انسان هر چه دارد از کف بدهد و حالت عشق و محبتی در وجودش پیش آید که ماسوای معشوق چیزی نبیند.
وی ادامه داد: قرآن تجلی حق تعالی و آئینه قدرت خداست و برای همیشه مهیمن و معجز و جلوه پروردگار عالم است و اگر قرآن تجلی خداست باید در هر جا تجلی یابد آن را دگرگون کند.اگر معرفت حق مقصد است و قرآن آئینه معرفت و اگر معرفت زدودن حجاب و عبور از موانع لازم دارد و بزرگترین مانع خود انسان است، علاج آن گذشتن از خود است و دارویی جز محبت ندارد.
وی تاکید کرد: شاگردان علامه طباطبایی که از استادان ما هستند خشوع و خضوعی در برابر علامه داشتند و وقتی نام ایشان برده می شد حیایی از آنان در مقابل نام علامه احساس می‌شد در حالی که علامه نه رسانه‌ای داشت و نه رتق و فتق اموری.
وی افزود: در طول تاریخ محدث و متکلم و مفسر و عالم و ... داشته‌ایم که البته علامه در تمامی این موارد شاخص بود؛ او جامع غیب و شهود بود اما رمزی که المیزان علامه طباطبایی، را المیزان و رفتارش را الگو کرد و شاگردانش پر و بال امام شدند، عشق ایشان بود؛ چیزهای عجیبی از حضور علامه در مجالس عزای امام حسین(ع) نقل شده است که نشان می‌دهد ایشان واقعا دل شده و ذوب در اهل‌بیت(ع) و قرآن بوده است.
صدیقی تاکید کرد: علامه چون عبد بود و مولا نشد مشمول فضل الهی شد و با اینکه از نظر فقهی کمی از آیت الله خویی نداشت دنبال خود نشان دادن نبود و هم خودش خدانما بود و هم اراده‌اش در این مسیر بود.
وی اظهار کرد: ایشان انسانی خودساخته و مفسر وحید و بی بدیل و فیلسوفی توانمند و کم نظیر بود.
وی افزود: راه رسیدن به این قدرت و علم، عبودیت حق تعالی است و عبد کسی است که مالک چیزی نیست یعنی رسیدن به درجه مظهریت این است که انسان خودش را چیزی نداند و خدا را مالک مطلق و مالک حقیقی بداند زیرا عالم، جلوه و اثر و فعل خداست.
صدیقی بیان کرد: قرآن آمده تا این راه را برای بشر ترسیم کند که قدرت از آن خداست و همه ماسوی جلوه‌ای از علم و قدرت خداوند هستند بنابراین عمل و اخلاص راه رسیدن به این مظهریت است.
امام جمعه موقت تهران عنوان کرد: همان طور که نماز را به فرمان الهی می‌خوانیم اگر کسب علم در حوزه هم منشا الهی داشته باشد انسان به یقین می رسد و یقین نیز روزنه‌ای است که انسان را با حقایق آشنا کند.
صدیقی عنوان کرد: راه دیگری که برای عبودیت وجود دارد راه محبت و جذب و فناست؛ راه این است که انسان هر چه دارد از کف بدهد و حالت عشق و محبتی در وجودش پیش آید که ماسوای معشوق چیزی نبیند.
وی ادامه داد: قرآن تجلی حق تعالی و آئینه قدرت خداست و برای همیشه مهیمن و معجز و جلوه پروردگار عالم است و اگر قرآن تجلی خداست باید در هر جا تجلی یابد آن را دگرگون کند.اگر معرفت حق مقصد است و قرآن آئینه معرفت و اگر معرفت زدودن حجاب و عبور از موانع لازم دارد و بزرگترین مانع خود انسان است، علاج آن گذشتن از خود است و دارویی جز محبت ندارد.
وی تاکید کرد: شاگردان علامه طباطبایی که از استادان ما هستند خشوع و خضوعی در برابر علامه داشتند و وقتی نام ایشان برده می شد حیایی از آنان در مقابل نام علامه احساس می‌شد در حالی که علامه نه رسانه‌ای داشت و نه رتق و فتق اموری.
وی افزود: در طول تاریخ محدث و متکلم و مفسر و عالم و ... داشته‌ایم که البته علامه در تمامی این موارد شاخص بود؛ او جامع غیب و شهود بود اما رمزی که المیزان علامه طباطبایی، را المیزان و رفتارش را الگو کرد و شاگردانش پر و بال امام شدند، عشق ایشان بود؛ چیزهای عجیبی از حضور علامه در مجالس عزای امام حسین(ع) نقل شده است که نشان می‌دهد ایشان واقعا دل شده و ذوب در اهل‌بیت(ع) و قرآن بوده است.
صدیقی تاکید کرد: علامه چون عبد بود و مولا نشد مشمول فضل الهی شد و با اینکه از نظر فقهی کمی از آیت الله خویی نداشت دنبال خود نشان دادن نبود و هم خودش خدانما بود و هم اراده‌اش در این مسیر بود.
وی اظهار کرد: ایشان انسانی خودساخته و مفسر وحید و بی بدیل و فیلسوفی توانمند و کم نظیر بود.
