«جهاد مهربانی»؛ نیازمند مشارکت اهالی فرهنگ و هنر

وی در ادامه ضرورت اجرای این طرح را مورد اشاره قرار داد و افزود: طبیعی است که انجام این طرح ضروری ، مهم و البته دیر هنگام است و باید پیشتر از این‌ها چنین طرحی اجرا می‌شد، اما ورود نهادها و سازمان‌های دولتی به این عرصه بدون شک آن را به طرحی مقطعی تبدیل خواهد کرد که شاید نتیجه‌ای نداشته باشد و یا چندان مؤثر نباشد.

قاسمی ادامه داد: ممکن است با دولتی شدن این طرح‌ها و تغییر مدیریت، این طرح به دست فراموشی سپرده شود و نتواند به اهداف مورد نظر دست پیدا کند. از این رو ضمن ارج نهادن به این فکر خوب و ضروری به لحاظ ساختاری، گمان می‌کنم به منظور بهتر انجام شدن و کاهش تصدی‌گری دستگاه‌های دولتی این طرح با مدیریت حساب شده آنها آغاز و کار به نهادهای مردم‌محور سپرده شود که در این راستا دولت می‌تواند نقش حمایتی را ایفا کند.

وی با تأکید بر ادامه‌دار بودن این طرح تصریح کرد: لازم است از طراحان و مجریان این فکر خوب و مهم قدردانی کرد؛ چرا که همه ما به سهم خود باید آستین‌ها را برای اجرای بهتر طرح «جهاد مهربانی» بالا بزنیم و نگذاریم این کودکان که در آینده جامعه را خواهند ساخت، از تحصیل بازمانند و در این زمینه شرایط تحصیل و زندگی بهتر را برای آنها فراهم کنیم، این امر نیازمند مشارکت همگانی است.

این نویسنده گفت: در این زمینه فرهنگ، هنر و ادبیات نیز می‌تواند به یاری کودکان بازمانده از تحصیل بیاید و اهالی فرهنگ و هنر اعم از نویسندگان، شاعران، هنرمندان می‌توانند به اندازه وسع و توانایی علمی، ادبی و هنری خود این کودکان را بهره‌مند کنند که در این صورت آنها به زندگی آینده خود امیدوارتر خواهند شد و الگوهای مناسبی را در زندگی خود خواهند داشت تا از آنها تأسی کنند و وگرنه جامعه آسیب‌های اجتماعی فراوانی دارد که کودکان در جریان زندگی، از ناهنجاری‌های موجود در اجتماع آسیب خواهند دید.

قاسمی در پاسخ به اینکه آیا ارائه خدمات آموزشی و یا کمک مادی به خانواده‌های کودکان بازمانده از تحصیل برای رفع این مسئله اجتماعی کافی است، بیان کرد: با توجه به اینکه اغلب والدین این کودکان از لحاظ مادی در شرایط نامناسبی هستند و کار و زندگی خوبی ندارند؛ از این رو فراهم کردن شرایط کار مناسب می‌تواند وضعیت اقتصادی آنها را بهبود دهد.