این روزهای اردوغان و عقرب‌های سربرآورده از جیب

ترور «اندری کارلوف»، سفیر روسیه در ترکیه با هشت گلوله که یک نیروی امنیتی ترکیه که با صدای بلند فریاد می‌زد «حلب» و «انتقام» و «تقاص» و با هر گلوله‌ای که از تفنگش شلیک می‌کرد «الله اکبر…الله اکبر» می‌گفت، این ترور و شیوه‌ای که انجام شد، خلاصه محنت ترکیه و محنت همه منطقه و چیزی است در ماه‌ها و سال‌های آینده با آن مواجه می‌شود.
این گلوله‌هایی که سفیر روسیه را کشت پیام اعتراض بخشی از جامعه ترکیه است که به‌طور دقیق حجم آن را نمی‌دانیم، علیه نزدیک شدن روزافزون روسیه و ترکیه است که باعث شد در موضع ترکیه نسبت به بحران سوریه تغییر «شبه ریشه‌ای» صورت گیرد و در عدم دخالت نظامی برای کمک به گروه‌های مسلح در «حلب» شرقی و مشارکت بزرگتر «رجیب طیب اردوغان»، رئیس جمهوری ترکیه، دولت و دستگاه امنیتی‌اش در جنگ علیه گروه‌های اسلام‌گرای تندرو در سوریه و عراق نمود پیدا کرد.
کارلوف سفیری معمولی نبود و نقش بزرگی در نزدیکی ترکیه و روسیه طی ماه‌های گذشته بازی کرد. وی را «مهندس» توافقی توصیف می‌کنند که منجر به خروج گروه‌های مسلح از حلب شرقی شد و افسر تماس دولتش روسیه و همتای ترکش بود و مهارت دیپلماتیکی به مدت بیش از سی سال داشت، به همین دلیل در چنین زمانی ترورش خسارت بزرگی برای ترکیه به‌شمار می‌رود. 
این که یک مرد وابسته به نیروهای امنیتی ترکیه که بیست سال سن دارد، چنین عملیات تروری را انجام دهد و تمایلات «جهادی» و افراطی خود را فاش کند؛ مسئله‌ای است که نفوذ بزرگ جماعت‌های تندرو را در دو نهاد نظامی و امنیتی ترکیه مورد تاکید قرار می‌دهد و چه بسا وجود باندهای خفته در لایه‌های این دو نهاد را مورد تاکید قرار می‌دهد که آماده هستند بعدها عملیات انفجار و ترور را به اجرا دربیاورند؛ امری که نگرانی بزرگی برای دولت ترکیه در زمانی را شکل می‌دهد که با انفجارهای تروریستی توسط چندین طرف رو‌به‌روست؛ انفجارهایی که برخی از آن‌ها را اسلام‌گرایان تندرو انجام می‌دهند و برخی را نیز کردهای داخلی و خارجی.
بی‌تردید گلوله‌هایی که سفیر روسیه را ترور کرد دارای تاثیر منفی بر روابط روسیه و ترکیه خواهد داشت، لیکن بعید نیست که درجه نزدیکی این دو کشور را به‌ویژه در پرونده سوریه افزایش دهد.
چه بسا این قابل فهم باشد که تندروهای سوری دست به انفجارها و ترورها در عمق ترکیه در اعتراض به عمل نکردن اردوغان به وعده‌های خود و جانبداری نکردن از افراد مسلح محاصره شده در حلب شرقی بزنند اما اینکه یک نیروی امنیتی ترکیه در بیست سالگی‌اش دست به این عملیات ترور بزند پدیده‌ای کاملا نگران کننده برای دولت ترکیه است به‌ویژه آن که «مولود چاووش اوغلو»، وزیر خارجه ترکیه قرار بود بعد از ظهر روز دوشنبه برای مشارکت در نشست سه جانبه با همتاهای روس و ایرانی خود برای تدوین طرح‌هایی برای از بین بردن جماعت‌های «جهادی» در سوریه و تهیه مقدمات برای مذاکرات زیر چتر این سه کشور میان دولت سوریه و معارضان میانه‌رو برای رسیدن به راه حل سیاسی که منجر به تشکیل دولت وحدت ملی و راه حل سیاسی دائمی به دور از آمریکایی‌ها، اروپایی‌ها و عرب‌ها شود، به مسکو پرواز کند.
خطرات این عملیات ترور که در قلب آنکارا، پایتخت ترکیه رخ داد و سفیر کشوری بزرگ را هدف قرار داد؛ در این نهفته است که ضربه مهلکی به چهره و هیبت امنیتی ترکیه وارد می‌کند؛ امری که بازتاب منفی نیز بر اقتصاد این کشور دارد؛ اقتصادی که از کاهش میزان تولید ملی که به پایین‌ترین میزان آن در بیست سال رسیده و افزایش بیکاری و کاهش ارزش پول ملی به نزدیک به نصف اگر نگوییم بیشتر، رنج می‌‌برد.
ما بر این باور نیستیم که این عملیات ترور منجر به عقب‌نشینی رئیس جمهوری ترکیه از نزدیکی‌اش با روسیه می‌شود و چه بسا کاملا برعکس شود؛ یعنی بیشتر به سمت مسکو برود و وارد تماس‌ها و چه بسا هماهنگی با دولت سوریه برای رویارویی با تروریسم شود که به تدریج تبدیل به دشمن مشترک میان دو کشور می‌شود.
سه سال قبل «بشار اسد» رئیس جمهوری سوریه در گفت‌و‌گو با یک روزنامه غربی گفت که «هرکسی در جیبش عقربی می‌گذارد باید منتظر بماند که روزی او را نیش بزند…» به‌نظر می‌رسد که اردوغان این روزها جیبش پر از عقرب و افعی و رتیل سمی است یا این چنین بسیاری از کارشناسان منطقه باور دارند؛ از همین روست که نیش‌ها و منشأهای آن زیاد شده است.