به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، آیتالله هادوی تهرانی امروز 12دیماه در درس تفسیر خود در خصوص آیه 27 سوره مومنین گفت: خشیت خوفی است که در برابر یک عظمت پیدا میشود.
وی افزود: کلمه رب از کلماتی است که خداوند اصرار فراوانی به استفاده آن در قرآن داشته است؛ رب دارای یک موضوعیت خاص است؛ ممکن است عدهای توحید صفاتی داشته باشند ولی دارای شرک افعالی باشند ولی آنچه مهم است توحید افعالی است.
استاد حوزه بیان کرد: اینکه بپذیریم که خدایی که عالم را خلق کرده است دارای صفاتی عین ذات خود است ممکن است از سوی عدهای قبول نشود ولی آنچه مهم است، توحید افعالی است؛ توحید افعالی پذیرش ربوبیت الهی در تمام مراتب است.
وی گفت: تصور مردم این است که خداوند ما را خلق کرده و نعمت داده است ولی کارها بر اساس اراده ما انجام میشود؛ این اعتقاد با توحید ربوبی منافات دارد زیرا خداوند در تمام شئون حاضر است و همه چیز تحت اراده خداست.
هادوی تهرانی اظهارکرد: آسیب پذیرش این اعتقاد، جبری شدن است؛ چیزی که معاویه به آن دست زد و بیان میکرد که حکومت من خواست خداست؛ جبر پیش از آنکه از سوی اشعریون باب شود، یک پدیده سیاسی بود که معاویه آن را بنا کرد.
وی گفت: اینکه کسی توحید ربوبی را باور کند و اختیار را نیز بپذیرد بسیار مشکل است؛ امر بین امرین نیز ناظر به همین مساله است؛ اگر قرار بود که با پذیرش این اعتقاد تکلیف از ما سلب شود دیگر تکلیف، معنی نداشت. تلقی برخی از عالم زرع نیز همین گونه است و اصرار روی این امر نیز به جبرگرایی روی میآورند؛ کسی که به جبرگرایی روی میآورد مفهوم نبوت و امامت را نیز زیر سوال میبرد.
هادوی تهرانی بیان کرد: خداوند روی رب بودن خود تاکید دارد ولی بیان نکرده است که راه و چاه مشخص است و انسان نیز مخیر است که هر شکل رفتار کند؛ ما به اراده خود میرویم ولی خداوند نیز ما را هدایت میکند.
این استاد حوزه یادآور شد: انسان موجود مختار است که با اختیار خود میتواند به عالیترین درجات عرفانی برسد و یا میتواند در اسفل السافلین سقوط کند.