به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، ایسنا نوشت: مهرداد ویسکرمی با اشاره به اینکه در قرآن و روایات بر موضوع شفاعت اشاراتی شده است، اظهار کرد: . کلمه شفاعت از ریشه شفع به معنی جفت و زوج است.
وی اضافه کرد: در اصطلاح دینی شفاعت بدین معناست که اگر انسانی مؤمن توشه اعمال نیک و صالح داشته اما گناهانی نیز داشته باشد تحت شرایطی که در دین اسلام آمده در قیامت از آن گناهان چشمپوشی شده و مورد شفاعت شافعان قیامت قرار میگیرد.
ویسکرمی ادامه داد: رسول اکرم(ص)، انبیاء الهی، مؤمنین، قرآن کریم، عالم دینی و... ازجمله شافعان روز قیامت هستند.
این استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه علوم پزشکی لرستان یادآور شد: شخصی که متوسل به شفیع میشود نیروی خود را به تنهایی برای رسیدن به مقصود کافی نمیبیند، بدین جهت نیروی شفیع را ضمیمه میکند تا به هدف خود نائل آید.
وی خاطرنشان کرد: یکی از اسبابی که خداوند برای آمرزش قرار داده، درخواست اولیای الهی در آخرت است، یعنی خداوند آنان را واسطه در رسیدن به فیض مغفرت به بندگانی خاص قرار دهد.