به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) به نقل از روابط عمومی مرکز تحقیقات اسلامی مجلس، آیتالله احمد مبلغی در سخنانی به مناسب آغاز سال جدید در جمع کارکنان مرکز تحقیقات اسلامی مجلس گفت: طبیعت در زمان نو شدن، میتواند مبداء الهامی برای انسان باشد تا خود را از یک وضعیت ایستا و رو به فسیل شدن و درجا زدن برهاند و به سمت نوگرایی و نوسازی سوق دهد. وی با اشاره به کلام امام علی (ع) که فرمود: «ولا تخلّقوا أولادكم بأخلاقكم، فإنّهم خلقوا لِزَمانِ غير زمانكم»، افزود: یکی از اشکالات نهفته در نگاههای تربیتی و اجتماعی ما این است که تربیت دینی را بر روی ریل نوگرایی و نوسازی تعريف و بنا نكردهايم؛ درحالی که اسلام به اين دو خیلی بها داده است.
مبلغی با بیان اینکه مقصود از نوگرایی پشت پا زدن به سنتها نیست، اظهار کرد: اگر سنتهاي ارزشي نفي شوند، نه تنها سنگ روی سنگ بند نمیشود بلکه دین، خود انسان و فطرت او به مخاطره میافتد و شخصیت افراد، مذبذب و جامعه انسانی دچار از هم گسیختگی خواهد شد.
عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: وقتی بحث نوسازی و نوگرایی در اسلام مطرح میشود منظور اين است كه نوشدن نسلها يك سنت الهي در هستی است كه لازم است به اقتضاءات آن در چارچوبی متشکل از التزام به معیارها و سنتهای رفتاری و دو اصل نوگرایی و نوسازی عمل کنیم.
مبلغی با اشاره به مخاطرات بی توجهی به تحول نسلی بیان داشت: یکی از خطرات عدم توجه به تحول نسلی، گسستهایی است که بین نسلها ایجاد میشود و این گسستها از گسلهای زلزله برای جامعه خطرناکتر، سختتر و ویرانگرتر است.
وی تاکید کرد: اگر مخاطرات نسلی خدای نخواسته رخ دهد بخشی از تعالیم دین و میراث در ان فرو میرود.
وی با بیان اینکه مهمترین عامل اساسی و قوی گسست نسلی، عدم ایجاد ارتباط بین نسل های قدیم و جدید است گفت: عدم ارتباط بین نسلها گاهی به خاطر این است که نسل قدیم بر وضعیتی که بنا به اقتضائات زمانه شکل گرفته، مقاومت می کند و در مواردی نیز قصد تحمیل کردن آن را بر نسل جدید دارد.
آیتالله مبلغی ادامه داد: اگر نسل قدیم بخواهد بر خلاف واقعیت و مسیر، امری را تحمیل کند به خود، دین و نسل جدید ضربه میزند و این سه خطر وجود دارد.
رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس گفت: علت بروز این سه خطر این است که ما به نو شدن نسل ها، اقتضائات نسل های نوشده و شرایط حاصل از این اقتضائات که زمانه برای نسل های جدید پیش می آورد، بی توجهی کردهایم.
مبلغی گفت: نوشوندگی نسلی به تحول در نیازها و شیوهها میانجامد و تحول در نیازها و شیوهها به تحول در شرایط و ساختار اجتماعی میانجامد و نسلهای جدید را وارد فازهای جدید میکند.
وی ادامه داد: باید در یک نگاه تخصصی و نه شتابزده نسلها را با مجموعه نیازهای آنها شناخت و در جهت رفع این نیازها گام برداشت و نباید آنها را از دست بدهیم.