به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) آیتالله مهدی هادوی تهرانی، امروز 11 خردادماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه اسراء در مدرسه آیتالله العظمی گلپایگانی با بیان اینکه این سوره با معراج آغاز شده و در آن به مسجدالاقصی اشاره شد که مورد احترام بنیاسرائیل بوده و هست گفت: به همین دلیل از آیه دوم تا هشتم این سوره به داستان بنیاسرائیل اختصاص دارد. هادوی تهرانی بیان کرد: بنی اسرائیل در قرآن مکررا مورد اشاره واقع شده است؛ یک جهت بیان نوعی احتجاج با یهود به عنوان دشمن مسلمین از ابتدا بوده و هستند از آن جهت که حقانیت پیامبر(ص) را میدانستند با این همه با حضرت مخالفت کردند که در سوره بقره نیز در قالب تحدی در آوردن آیه و یا سورهای از قرآن بیان شده است.
این استاد تفسیر عنوان کرد: یکی از تاکیدات قرآن کریم این تعبیر است که ای بنیاسرائیل نعماتی که به شما دادم را به یاد بیاورید زیرا این قوم در ناشکری گوی سبقت را از همه اقوام ربوده بودند.
هادوی تهرانی با اشاره به تعبیر«ذریة من حملنا مع نوح» با بیان اینکه بنی اسرائیل فرزندان کسانی بودند که با نوح در کشتی سوار شدند اظهار کرد: علامه طباطبایی نظرشان بر این است که اینان فرزندان دختری و پسری خود نوح بودند که در فقه، نیز در مورد سادات بحث شده و همه فقها متفق بر این هستند که انتساب دختری و پسری افراد را در شمول سادات قرار میدهد به همین دلیل به حسنین(ع) و ائمه(ع) بعدی نیز اطلاق یابن رسول الله میشد.
این استاد حوزه علمیه تصریح کرد: در اینجا این قوم به نوح نسبت داده شدهاند تا به قوم بنی اسرائیل یادآور کند که بدانند فرزندان چه کسی بودهاند از این رو قرآن در اینجا از نوح به عنوان عبد شکور تجلیل میکند که مردم را به خدا دعوت میکرد البته در زمان حضرت نوح(ع) دعوت به فطرت و خیرات و امور خوب بوده و بحثی از دیات و قصاص و ... مطرح نبوده است.
وی افزود: در هر حال این منزلتی برای بنی اسرائیل است که قرآن بیان کرده و تاکید دارد که سزاوار است شما با این پیشینه مومن باشید همان طور که حضرت نوح فردی شکور و مومن به خدا بود البته همان طور که گفته شد دین در طول تاریخ از یک دین ساده فطری یعنی دین نوح آغاز شده تا به دین اسلام که دینی کامل است رسیده است.
هادوی تهرانی بیان کرد: در آیه چهارم به بعد به دو حادثه بزرگ در تاریخ بنی اسرائیل اشاره شده است که به تعبیر قرآن با اراده و اختیار خودشان نیز این کار را کردهاند.
وی با اشاره به آیه 5 این سوره ادامه داد: برخلاف چیزی که در ظاهر آیه وجود دارد این افرادی که این حادثه را درست کردهاند انسانهای خوبی نبوده و افرادی شدید و خشن بودهاند که وارد مسجدالاقصی شدند.
هادوی تهرانی ادامه داد: این داستان در روایات و تاریخ اختلافی است؛ اما ماجرا این است که بخت النصر، پادشاه بابل، یهود را تحت حمایت خود قرار داده بود ولی این یهود که دو هزار و چندصد سال سابقه ظلم و فساد دارند به جای اینکه شاکر این آزادی باشند علیه حکومت بخت النصر اقدام کردند و این سبب شد تا به یهود حمله کرد و آنان را از بین برد و مسجدالاقصی را نابود کرد که جمعیت اندکی از آنان باقی ماندند؛ ظاهرا طبق تاریخ این وضع 70 سال ادامه داشت تا اینکه کوروش، بابل را فتح و این قوم را که به شدت تحت فشار بودند به وضع اول بازگرداند و مسجدالاقصی را بازسازی کردند.
این استاد حوزه افزود: اما اینها باز هم چون طبیعت آزاردهنده داشتند شاکر نبودند تا اینکه گرفتار امپراطور روم شدند و این بار هم بنی اسرائیل قتل عام شدند و مسجدالاقصی نابود شد که در روایات نیز به این مسئله اشاره شده و تاریخ نیز موید آن است.