آهنگ ماندگار/ ترجمه سوره «الانشقاق»
گروه ادب: ترجمه آهنگین و ادبی حجت‌الاسلام والمسلمین دعوتی از آیات ۱ تا 25 سوره مبارکه «الانشقاق» منتشر شد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدابوالفتح دعوتی، نویسنده و پژوهشگر قرآن اخیراً ترجمه‌ای آهنگین از قرآن را انجام داده و جزء سی‌ام و بخش‌هایی از سور قرآن را برای انتشار در اختیار ایکنا قرار داده است که ترجمه آیات ۱ تا 25 سوره «الانشقاق» از ترجمه «آهنگ ماندگار» در ادامه می‌آید؛
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
إذَا السَّمَاء انشَقَّتْ ﴿۱﴾
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿۲﴾
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿۳﴾
وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ ﴿۴﴾
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿۵﴾
يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ
إِلَى رَبِّكَ كَدْحًافَمُلَاقِيهِ﴿۶﴾
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ ﴿۷﴾
فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا ﴿۸﴾
وَيَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿۹﴾
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ ﴿۱۰﴾
فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا ﴿۱۱﴾
وَيَصْلَى سَعِيرًا ﴿۱۲﴾
إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿۱۳﴾
إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ ﴿۱۴﴾
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا ﴿۱۵﴾
فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿۱۶﴾
وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿۱۷﴾
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿۱۸﴾
لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿۱۹﴾
الانشقاق 84
بسم‌الله الرحمن الرحيم
«1» در آنجا که بشکافدي آسمان
«2» و فرمان رب جويد و خود سزد اين چنين
«3» و آنجا که ممدود گردد زمين
«4» و آنگه برون افکند آنچه‌اش اندرون
«5» و فرمان رب گيرد و خود سزد اين چنين
«6» الا اي تو انسان به سختي به سوي خدايت رواني و او را به درگاه خواهي شدن و آنجا نهان حقايق همه روشن است.
«7» و اما هرآن را کتابش دهندي به اندر يمين
«8» پس او را حسابي بسي سهل و آسان بود.
«9» و آيد سوي اهل خود شادمان
«10» و اما کسي کو کتابش دهند از پسين
«11» پس او خودهمی مي‌کند آرزوي هلاک
«12» و لکن در آيد ابا آتشي دردناک
«13» که او شادمان بود در اهل خود از خطئيات خويش
«14» گمان مي‌نمودي که هرگز نخواهد به درگاه رب بازگشت
«15» بلي بود پروردگارش گواه همه کارها
«16» پس آري قسم بر رخ لاله‌گون شفق
«17» و سوگند بر شب و آنچه که در پرده اندر کشد
«18» و سوگند بر جلوه ماه آنجا که کامل شود.
«19» شما نيز رفتارتان باشدا گونه‌گون بمانند ديگر کسان
فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿۲۰﴾
وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ﴿۲۱﴾
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ ﴿۲۲﴾
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ ﴿۲۳﴾
فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿۲۴﴾
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ ﴿۲۵﴾
«20» چرا پس که اطوار عالم ندارند باور
«21» و بر آن جماعت چو قرآن بخواندند هرگز نگشتند خاضع
«22» که اين حق گريزان به تکذيب دل داده‌اند
«23» و ايزد خودآگاه باشد ز پيدا و پنهانشان
«24» پس اکنون بشارت ده اين منکران را به بدتر عذابی اليم
«25» مگر آنکه ايمان بياورد و اعمال صالح بداشت
که باشد بر آنان يکي اجر و پاداش نيکو مدام
