کامران گوهری، پژوهشگر علوم قرآن و حدیث در گفتوگو با
خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، با بیان این مطلب که خداوند همه انسانها را به حج دعوت کرده است نه قشر خاصی را، گفت: ظرفیت و پتانسیل حج به قدری زیاد است که انسانها با قرار گرفتن در آن موقعیت، از بهترین تربیتهای الهی بهرهمند میشوند.
وی افزود: مناسک حج از جمله مقولاتی است که در دین اسلام بسیار بر آن تأکید شده و اهمیت آن به قدری است که انجام یک مرتبه حج تمتع برای هر انسانی به شرط استطاعت واجب است؛ لذا خداوند در طول زندگی انسانها، صحنههایی را برای رشد و ارتقای آنان قرار میدهد تا با قرار گرفتن در این صحنهها، بهترین درسها را بگیرند و دقیقترین رفتارها را به نمایش بگذارند که این همان رشد و ارتقاء به معنای حقیقی است.
گوهری ادامه داد: حجاج وقتی در موقعیتهای مختلف حج اعم از عرفات، مشعر، منا و... قرار میگیرند، تحول قلوب عظیمی در آنها شکل میگیرد و به رشد آنان میانجامد، لذا شایسته است مسئولان حج به این موضوعات توجه ویژهای داشته باشند و مسائل و معارف حج را در قالبی مناسب و مطلوب به حجاج منتقل کنند تا آنان با نگاه صحیح تری به حج اعزام شوند.
این پژوهشگر علوم قرآن و حدیث با اشاره به زمان حرکت امام حسین(ع) از مکه به کربلا گفت: امام حسین(ع) در هشت ذیالحجه سال 60 هجری، قبل از شروع حج تمتع آن سال به سوی کربلا رهسپار شدند. جالب است که حرکت امام حسین(ع) از مکه به کربلا دقیقاً در همان روزی واقع شد که حجاج بیتالله الحرام از فردای آن روز مناسک حج را آغاز میکنند.
وی در پاسخ به این سوال که چرا امام حسین(ع) چنین کردند، گفت: امام(ع) این کار را کردند چون خدا خواست و باید بر اساس برنامه الهی این اتفاق میافتاد، ضمن اینکه یکی از اهداف این برنامه الهی این بود که امام (ع) میخواستند مفهوم اصلی حج را به عالمیان بیاموزند.
گوهری افزود: امام حسین(ع) نماد را به واقعیت تبدیل كردند، قبل از اینكه مراسم حج شروع شود، از مكه بيرون آمدند، يعني اي مردم! امسال دست از نماد برداريد، از حالت مانور در بياييد، امسال عمليات واقعي است، كعبه مگر مَثل من نيست؟ من امسال ميخواهم رفتار حقيقي از خودم بروز دهم، و شما هم از رفتار مثالي در بياييد و به رفتار حقيقي كشيده شويد.
این پژوهشگر علوم قرآن و حدیث بیان کرد: تعداد محدودي اين پيام عملي را از امام گرفتند و همراه امام راه افتادند، حج را آنها بجا آوردند؛ امام(ع) با عملشان نشان دادند كه حج آن سال حج اكبر بود؛ حج اكبر يعني حجي كه از حالت تمثيل خارج شده و به حالت حقيقي در آمده باشد، آنهایی که در آن روز با امام حسین(ع) همراه نشدند، نتوانستند ارزشی را که امام(ع) داشتند مطرح میکردند فهم کنند، لذا در همان سطح خودشان حج را برگزار کردند و از نعمت همراهی با امام (ع) محروم شدند.