علیرضا سجادپور ریئس اسبق اداره نظارت و ارزشیابی ارشاد در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) درباره بحث اکران فیلمهای خارجی اظهار کرد: بحث اکران فیلمهای خارجی هر چند سال در سینمای کشور ما مطرح و بعد از مدتی نیز این موضوع به فراموشی سپرده میشود، ولیکن نظر شخصی من این است که اگر شرایط به طور معمول و استاندارد در سینمای کشور ما فراهم باشد من با اکران فیلمهای خارجی کاملاً موافقم، اما متاسفانه شرایط لازم مهیا نیست.
وی افزود: دلیلم برای موافق بودن با اکران فیلمهای خارجی در شرایط عادی این است که نمایش فیلمهای خوب سینمای جهان این امکان را فراهم میآورد تا مردم بتوانند لذت دیدن فیلمهای خوب سینمای جهان را روی پرده داشته باشند، در ضمن مقایسهای که بین فیلمهای ایرانی و خارجی صورت میگیرد به نوعی سبب ارتقای کیفی آثار داخلی خواهد شد.
تهیهکننده فیلم «شکلات داغ» ادامه داد: مزیتی که برای اکران فیلم خارجی عنوان کردم، همانگونه که گفتم در شرایط عادی قابل دستیابی است، اما این موقعیت در سینمای ما فراهم نیست. دلیل آن نیز کاملاً روشن است، اینکه مخاطب و علاقهمندان فیلمهای خارجی آثار مورد نظر خود را با بهترین کیفیت و زیرنویس فارسی از طریق اینترنت به دست میآورند، بدون اینکه فیلم مورد نظرشان قیچی بخورد، پس در چنین شرایطی کدام تماشاگر برای دیدن فیلم موردنظر خود در انتظار اکران سینماها مینشیند وقتی این امکان را دارد که فیلم خود را در منزل تماشا کند؟
سجادپور در پاسخ به این سوال که ممکن است این سوال پیش بیاید که تماشاگر دوست دارد فیلم موردعلاقه خود را روی پرده تماشا کند، تصریح کرد: این توجیح تا حدودی درست است، اما این برای یک دهه پیش درست بود، چون در شرایطی که بسیاری از مردم به ویژه مخاطبان حرفهای سینما در منزل سینمای خانگی دارند، دیگر دلیل فیلم دیدن در سبنما کمرنگ میشود.
وی در پاسخ به این مطلب که منتقدان طرح اکران فیلمهای خارجی معتقدند که نمایش این دست آثار در سبنماهای ایران باعث ترویج فرهنگ غرب میشود، گفت: من با چنین نظراتی به هیچ وجه هم عقیده نیستم، چون پایه و اساس منطقی ندارد، زیرا همانگونه که گفتم، وقتی علاقهمندان فیلمهای خارجی کارهای مورد نظرشان را با بهترین کیفیت در سینماهای خانگی خود تماشا میکنند، دیگر نقد مطرح شدن قابل استناد نیست.
مدیرعامل اسبق مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی متذکر شد: دلیل دیگر منتقدان اکران فیلمهای خارجی این است که نمایش فیلمهای خارجی به سینمای ملی ضربه میزند، موضوعی که به نظرم درست نیست، چون تجربه نشان داده که مخاطبان سینما عموماً از نمایش فیلمهای خارجی در سینما آنان استقبال نمیکنند که بگویم به سینمای داخلی از بابت آن ضربهای میخورد. دلیل این مسئله را هم بیان کردم به این صورت که علاقهمندان آثار مربوطه ترجیح میدهند فیلمهای موردنظرشان را از کانال شخصی خود تماشا کنند.
وی در بخش دیگری از این گفتوگو در پاسخ به این سوال که چرا فیلمهای ایرانی قادر نیستند در بازار اکران خارجی خودنمایی کنند تا به واسطه آن فرهنگ و آرمانهای انقلابی ما در خارج از کشور تبلیغ شود؟ گفت: اکران جهانی را باید به چند بخش تقسیمبندی کرد. اکران کشورهای منطقه، هم کیش، آسیایی و دیگر نقاط جهان. این دستهبندی امکان ارزیابی دقیقتری را در اختیار ما قرار میدهد.
سجادپور ادامه داد: باور من این است که ما امکان رقابت با فیلمهای خارجی را حتی در منطقه نداریم. این نکته نیز کتمانناشدنی است، چون اگر ارزیابی از تولیدات سالانه سبنمای ایران داشته باشیم خواهیم فهمید کارهایی در میان آنها نیست که به لحاظ پروداکشن و جلوههای ویژه، امکان رقابت با سینمای هالیوود یا بالیوود را داشته باشد، برای همین داشتن چنین انتظاری دور از منطق است.
این سینماگر درباره طرح حمایت از تولیدات فیلمهای فاخر که در دوره مدیریت آنها در سبنما حاکم بود، گفت: طرح موردنظر در زمان مدیریت ما شکل نگرفت، بلکه از دولت نهم و مدیریت جعفریجلوه بود که پایههای آن ریخته شد در دولت دهم و مدیریت جواد شمقدری نیز ادامه پیدا کرد. این طرح روی هم رفته از نگاه من برنامهای مثبت بود، چون سینمای ایران نیازمند این است که در میان تولیدات سالانه خود حداقل سالی سه یا چهار کار بیگ پروداکشن داشته باشد.
وی متذکر شد: تولیدات فاخر جدا از دستآوردهای حرفهای به لحاظ معنایی نیز برای سینمای ایران نتایج خوبی به همراه داشت، چون زمینهساز تولیدات فاخر در حوزه سینمای دفاع مقدس و آثار قرآنی در سینما بود. نکته دیگر اینکه بودجه فیلمهای فاخر در سبنما به هیچ وجه آسیبی به دیگر تولیدات سینما وارد نمیکرد، زیرا بودجهای مجزا را به خود اختصاص داده بود.
سجادپور در انتهای سخنانش تاکید کرد: با توجه به توضیح فوق، باور من این است، اگر بر بودجه چنینی آثاری نظارت دقیقی صورت گیرد تا در آن سو برداشتی رخ ندهد، باور دارم فیلمهای فاخر میتواند هماکنون نیز برای سینمای کشورمان دست آوردهای فراوانی به همراه داشته باشد.