تحول روح و اخلاقی در مردم؛ بخشی از عظمت اربعین

فلسفه اربعین حسینی چیست؟
مراد از اربعين و حركت به اين گستردگي همين تحول روحي و اخلاقي در مردم است اما اين مسئله فقط يك بخش از عظمت اربعين است. وقتي آهن و آهنربا از هم دور هستند جذب هم نمي‌شوند اما وقتي نزديك مي‌شوند آهن جذب آهنربا مي‌شود. زيارت هم همين مسئله است و وقتي زائر جلوه‌هاي معنوي، سيل جمعيت و حتي كساني كه راه رفتن براي آنها سخت است را در اين مسير مي‌بيند طبيعي است كه اگر زمينه روحي داشته باشد جذب و متحول مي‌شود. البته افرادي كه قساوت قلب پيدا كرده‌اند ممكن است بسياري از همين جلوه‌ها هم آنها را تغيير ندهد اما آدم‌هايي كه ما مي‌شناسيم و مي‌بينيم قلب تاریک ندارند و با ديدن اين صحنه‌ها و شنيدن يك سخنراني يا مداحي احساس مي‌كنند تحول پيدا كرده‌اند و وقتي باز مي‌گردنند بايد رنگ و بويي از كربلا داشته باشند.
 علاوه بر تحول روحي نكته مهم دوم در برگزاري مراسم اربعين بزرگداشت ياد شهدا به ويژه سالار شهيدان و ياران ايشان است. حتي امام راحل مي‌فرمايند گريه براي امام حسين (ع) گريه سياسي است. ايشان مي‌فرمايد وقتي يك حادثه بزرگي براي ما رخ مي‌دهد بايد براي آن شيون، زاري و غوغا به پا كنيم و نگذاريم اين حادثه فراموش شود. همين عزاداري‌ها است كه باعث شده فرهنگ اهل بيت حفظ شود. صدام جلوي اين راهپيمايي را مي‌گرفت چون مي‌دانست اگر مردم دور هم جمع شوند ظلم را سرنگون مي‌كنند. در بحث اربعين حفظ روحيه شهادت طلبي در جامعه و بزرگداشت ياد شهدا مسئله مهمي است. با چنين مراسم بزرگي فرهنگ شهادت و شهادت طلبي را احيا مي‌كنيم و نمي‌گذاريم از بين برود.
 تك تك افرادي كه دارند به مراسم اربعين مي‌روند بايد بدانند كه در حال انجام چه كاري هستند. اين مسئله همان بحث بصيرت افزايي است. زائر بايد بداند به كجا و براي چه دارد مي‌رود و چه كار بايد بكند؟ نبايد صرفاً بحث و نگاهي شيعي به اربعين داشته باشيم. اكنون مسئله اربعين به سمت افقي بالاتر در حركت است. اكنون اهل سنت هم به طور گسترده، مسيحيان، بودائيان و پيروان ساير مذاهب از همه جاي دنيا به اين مراسم مي‌آيند. دور هم جمع شدن مردم يك نياز بوده كه اربعين آن را برآورده كرده است. اكنون دنيا از ظلم و ستم خسته شده است و مقابله با ظلم بين شيعه و سني و اديان آسماني مشترك است. اين فرصت بزرگي براي ما است كه اربعين را به يك تجمع بزرگ بشري با هدف استكبار ستيزي و ظلم ستيزي در جهان تبديل كنيم. اين ظرفيت وجود دارد كه اربعين را تبديل كنيم به يك تجمع ديني ضد ظلم و حتي اختلاف‌هايي كه بين جوامع بشري وجود دارد را آنجا كم رنگ كنيم. اما متأسفانه بر روي اين مسئله و ظرفيت كمتر كار شده و به نظرم بايد كار بيشتري صورت گيرد.

در روايت‌ها براي اربعين توصيه‌هايي به غير از سفرهاي زيارتي ديگر وجود دارد، گفته شده است كه وقتي به زيارت امام حسين(ع) مي‌رويد سعي كنيد تشنه، گرسنه و پياده برويد تا صحنه‌هايي كه در عاشورا اتفاق افتاده بيشتر براي شما تجلي پيدا كند و بفهميد تشنگي و گرسنگي و در سنگلاخ پياده راه رفتن يعني چه؛ اينها است كه آدم را متحول مي‌كند. آدم نازپروده كه به جايي نمي‌رسد. اگر با اين شيوه حركت كنيم و برويم قطعاً دست آوردهاي بزرگي بدست خواهيم آورد. کسانی که سعادت هم جواری در کنار مرقد اباعبدالله در روز اربعین را ندارند چگونه به این ثواب دست پیدا کنند؟
در ثواب پیاده رفتن به زیارت سیدالشهدا(ع) در روایت امام صادق(ع) اين چنين آمده است؛ امام صادق(ع) می‌فرمایند: کسى که با پای پیاده به زیارت امام حسین(ع) برود، خداوند به هر قدمى که برمیدارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو می‌فرماید و یک درجه مرتبه‌‏اش را بالا می‌برد، وقتى به زیارت رفت، حق تعالى دو فرشته را موکل او مى‏‌فرماید که آنچه خیر از دهان او خارج می‌شود را نوشته و آنچه شر و بد است را ننویسند و وقتى برگشت با او وداع کرده و به وى مى‏‌گویند: اى ولىّ خدا! گناهانت آمرزیده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل‌بیت رسولش هستی، به خدا قسم! هرگز تو آتش را به چشم نخواهی دید و آتش نیز هرگز تو را نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد کرد.
و اما كساني كه نتوانستند با پاى پياده يا به هرشكل به اين زيارت بروند لااقل باخواندن زيارت اربعين و زيارت عاشورا  مي‌توانند در اين ثواب شريك باشند.