به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) حجتالاسلام و المسلمین مسعود ادیب، عضو هیئت علمی دانشکده فلسفه دانشگاه مفید عصر امروز 19 آذرماه در همایش ادیان ابراهیمی و همزیستی مسالمتآمیز در دانشگاه مفید با طرح این سؤال که چرا دین در دنیای امروز ابزار تخاصم شده است گفت: دنیا بعد از انقلاب ارتباطات به دهکده کوچکی تبدیل شده که ساکنان آن روبروی هم نشستهاند.
وی افزود: از اواخر قرن میلادی گذشته دینگرایی جان تازهای در دنیا یافت و بار دیگر در عرصه حیات اجتماعی رخ نمود و باعث شور و امید و حرکت و ایثار و حماسه و البته شروع تمایزطلبیها و تنشها و جنگها نیز بوده است.
ادیب با طرح این سؤال که آیا احیای دین عامل این مشکلات بوده است؟ بیان کرد: سابقه نزاعهای جهان امروز و حوادث خونبار خاورمیانه نشان میدهد که به رغم شعارهای دینی، موضوع درگیریها امر دیگری است.
ادیب بیان کرد: انقلاب اسلامی به حرکتی دامن زد که بازگشت به دین و تکیه بر امکانات و ارزش ها بوده است و بعد از آن نیز مطالبات مردم رنگ دینی به خود گرفت در حالی که در گذشته این نزاع ها میان غرب و شرق بود.
وی افزود: غرب ولی وقتی از جنگهای داخلی فارغ شدند به سمت مناطق دیگر رفتند و به نزاع پرداختند و خاورمیانه عرصه تاخت و تاز دولتهای قدرتمند اروپایی شد؛ غصب سرزمین فلسطین و درگیری میان ترکها و ارامنه و دهها جنایت را باید بر دوش استعمارگران بار کرد و کارنامه آنان در مناطق دیگر جهان نیز تیره است.
وی اظهار کرد: داعش و القاعده زائیده دینخواهی نیستند، بلکه محصول تجاوز مستمر غرب و آگاهی مردمان و احساس و لمس کردن آن در این سرزمین هاست و برای ریشهکنی آن باید احساس عقب ماندگی و فروکوفتگی را از ذهن مردم بزداییم و این با پرهیز از معیار های دوگانه و تفوق طلبی دیگران رخ میدهد.
وی افزود: با این همه استفاده از دین، ابزاری به عنوان دفاع و مقاومت و مقابله با خشونت و ترور منجر به نزاعات خونبارتر شده و این عوارض تلخ بی ارتباط با نوع نگاه دینداران نیست.
ادیب عنوان کرد: دین در نگاه درست، ابزار هدایت انسان است و قرار نبوده است که برای دین خدا، مشتری جمع کنیم؛ قرار نبوده است که مردمان را در صف تظاهرات به نفع خدا و پیامبران متراکم کنیم بلکه باید با ارمغان دین غل و زنجیر از پا و دست آدمیان باز کنیم؛ همان طور که قرآن فرموده است.
ادیب عنوان کرد: قرار بوده دین وسیله رفع منازعات و مخاصمات در روی زمین باشد و انبیاء نیز برای رفع این نزاعات و خصومت ها آمده اند ولی اگر انسان را ابزار اجرای دین دیدیم بر انسان خشم خواهیم گرفت؛ اگر دین را ابزار نجات انسان دیدیم و دین را تفسیرناشده یافتیم برای انسان دل خواهیم سوزاند.
وی با بیان اینکه دعوت دینی بر خشم استوار نیست بلکه بر دلسوزی استوار است تصریح کرد: خداوند دین را فرستاد تا ما را به بندگی خود بخواند و بندگی نیز یعنی کنار گذاشتن همه رنگ ها و تعلقات و به رنگ حقیقت درآمدن ولی ما از دین رنگی برای کاسبی و زندگی خود ساخته ایم؛ خداوند امتهای همه ادیان را عباد خود نامید تا در خدمت خدا باشند.
وی تاکید کرد: پیامبران ما را به خداپرستی دعوت کردند ولی ما معبد و گوساله و سرزمین را به پرستش گرفتیم؛ ما همه سرمایه جاودان انبیاء را به سرمایه برای خودمان تبدیل کرده و از دین آنان ابزاری برای خودنمایی و خود برتربینی ساختیم اگرچه امروز هم دعوت انبیاء در گوش بشر وجود دارد.
ادیب عنوان کرد: امروز هم این ما هستیم که بد کرده و بیراهه رفتهایم و عقوبت دیدهایم، بنابراین با پیروان ادیان از راه تعامل و ارتباط دوستانه و احترام متقابل میتوانیم به همزیستی برسیم، لذا دعوت ما با یکدیگر باید مبتنی بر گفتوگوی صمیمانه باشد، زیرا پیروان ادیان حداقل از دید خودشان، خود را به حق و در خدمت خدا میدانند.
عضو هیئت علمی دانشگاه مفید تاکید کرد: برای دعوت به همزیستی مسالمتآمیز باید از خود و منیت و انانیت خود دست برداریم و دین را روغن چراغ هدایت و نه بنزین و نفت خصومت تلقی کنیم.
ادیب با اشاره به ساحتهای حیات فردی، اجتماعی و گزاره های واقعی تصریح کرد: اگر خاخامی موسی را آخرین نبی میداند پیامبر ما را آخرین پیامبر نمیداند و مسلمین نیز بر عکس ولی این تعارضات منجر به چالش اجتماعی نیست و مانند تعارضات کلامی میتواند در ساحت آکادمیک بحث شود.
وی ادامه داد: در ساحت فردی نیز هر کسی براساس فهم خود عمل می کند ولی تعارض اصلی در ساحت اجتماعی است و مشکل بزرگ ما این است که در فهم سنت رسول الله میان امت و دولت ملت خلط کرده ایم در حالی که پیامبر، امت را تاسیس کرد.
وی تاکید کرد: بسیاری از مشکلات از سوء برداشت از دین است البته اقتضائات یک جامعه متکثر با یکدست، متفاوت است ولی الزام به غیردینی کردن قانون نیز جواب نداده است و به نظر بنده، آراء و خواست عمومی با حفظ حق اقلیت قومی و سیاسی و دینی به نتایج بهتری میتواند منجر شود.