خدایا امروز عنایت کن؛ 3 صبر و 3 پاکی

حجت‌الاسلام سید احمد سجادی، رئیس دانشکده علوم قرآنی اصفهان و مؤلف کتاب‌های متعدد در حوزه صحیفه سجادیه در گفت‌و‌گو با ایکنا؛ به تشریح دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان که در آن می‌فرماید: «بسم الله الرحمن الرحیم؛ اللهمّ طَهّرنی فیهِ من الدَنَسِ والأقْذارِ وصَبّرنی فیهِ على كائِناتِ الأقْدارِ ووَفّقْنی فیهِ للتّقى وصُحْبةِ الأبْرارِ بِعَوْنِكَ یا قُرّةَ عیْنِ المَساكین؛ خدایا پاكیزه‌ام كن در این روز از چرك و كثافت و شكیبائیم ده در آن به آنچه مقدر است شدنى‌ها و توفیقم ده در آن براى تقوى و همنشینى با نیكان به یاریت اى روشنى چشم مستمندان» پرداخت.

وی ضمن تقسیم‌بندی ناپاکی به ناپاکی ظاهری و باطنی، گفت: دو نوع ناپاکی داریم، یکی ناپاکی ظاهری و دیگری ناپاکی‌های باطنی. تعبیر دعاها وقتی که از خداوند طهارت را طلب می‌کند در اکثر مواضع طهارت باطنی است مگر اینکه به یک قرینه طهارت ظاهری را مد نظر قرار داده باشد و در این دعا نیز قدر مسلم منظور طهارت باطنی است.

می‌توان با غسل و وضو طهارت ظاهری کسب کرد

این استاد حوزه و دانشگاه عنوان کرد: البته انسان می‌‌تواند از آلودگی‌های ظاهری هم با وضو‌گرفتن و غسل کردن پاک باشد، اما منظور از پاکی در اینجا طهارت باطنی است.

وی ادامه داد: دو نوع هم ناپاکی داریم. یکی ناپاکی درون دل‌ها است؛ یعنی انسان وجود خودش را با شهوت‌رانی، چشم چرانی، معصیت و گناه ناپاک کند و «دَنَس» بیشتر به اینگونه ناپاکی‌‌ها اطلاق می‌شود و دوم ناپاکی‌های خارجی داریم مثل رفقا، قرین‌ها و اطرافیان ناباب که مأنوس ما هستند اما آدم‌های صحیح و سالمی نیستند.

حال مناجات ندارم چون با علما و بزرگان نشست‌وبرخاست نکردم

مؤلف کتاب «نجواى عارفانه» اظهار کرد: در قیامت یکی از شکایت‌هایی که اهل عذاب می‌کنند این است که کاش با فلان کس رفت‌و‌آمد نمی‌کردم تا ناپاکی او در من اثر کند. یا امام سجاد(ع) وقتی که در دعای ابوحمزه می‌فرماید: «خدایا چه شده که وقتی می‌خواهم به در خانه تو بیایم حال مناجات ندارم و نمی‌توان مناجات خانه تو را بکنم و با عشق و محبت در این خانه مناجات کنم؟» یکی از علت‌هایی که مطرح می‌شود این است که «آیا تو دیدی که با علما و بزرگان و اهل دین نشست و برخاست نکرده‌ام».  

وی در پاسخ به این سؤال که منظور از مقدرات که در این دعا از خدا می‌خواهیم به ما در برابر آنها صبر عنایت کند، چیست؟ گفت: صبر به سه معنی است: صبر در برابر مصیبت، صبر بر طاعت و صبر بر معصیت. اینکه از خدا می‌خواهم خدایا مرا صبور کن وقتی مقدرات پیش می‌آید منظور همان مسائل و ناهنجاری زندگی است که در قانون کلی الهی برای همه اتفاق می‌افتد.

مؤلف کتاب «صحیفه سجّادیه به روایت ابن اشکیب» اضافه کرد: قانون کلی الهی این است که انسان نمی‌تواند همیشه زنده بماند و می‌میرند. وقتی عزیزی می‌میرد این مصیبت بر بازماندگان سنگین است اما چون مقدر الهی است ازخدا می‌خواهیم وقتی مصیبتی به ما رسید صبر داشته باشیم.

وی ادامه داد: دوم از مقدرات الهی شکست‌هایی است که انسان در زندگی با آن مواجه می‌شود. شکست عامل رشد است اما در ابتدا انسان در مقابل شکست شروع می‌کند به شکوه کردن. ناکامی‌های زندگی هم بخشی از مقدرات است که از خدا می‌خواهیم در برابر آنها صبور باشیم.

حجت‌الاسلام سید احمد سجادی با اشاره به اینکه انسان وقتی با ابرار نشست‌و‌برخاست کند خودش هم جزو ابرار می‌شود، گفت: انسان وقتی هم با بدان بنشیند بد می‌شود هر قدر هم که انسان خوبی باشد، همنشین خوب و بد در انسان تأثیر می‌گذارد لذا از خدا می‌خواهیم برای اینکه همیشه در صراط حق باشیم ما را در کنار کسانی قرار دهد که در صراط حق هستند.

وی در پایان گفت: پس باید خودمان به سراغ انسان‌های خوب برویم. دعاهایی که از حضرات معصوم هست، علاوه بر مناجات، درس اخلاق هستند یعنی چگونه زیستن را به انسان یاد می‌دهند. وقتی می‌گوییم خدایا من را پاک و صبور قرار بده و موفق گردان یعنی به انسان درس می‌دهد که اگر می‌خواهید موفق باشید این مراحل را طی کنید و از آلودگی‌های درونی و بیرونی پاک باشید، صبر داشته باشید، در سختی‌ها و آسانی‌ها رضایت داشت باشید و با صالحان و ابرار نشست و برخاست کنید.

 انتهای پیام