به گزارش ایکنا از سیستانوبلوچستان، مشکلات اقتصادی و معیشتی جامعه ما، مسئلهای غیرقابل انکار است؛ پای درد دل هر کسی که بنشینیم، از فشارهای اقتصادی ناله میکند و از افزایش هزینهها گله دارد.
از عملکرد مسئولان و بلاتکلیفی اقتصاد کشورمان که بگذریم، باید دانست که فرافکنی و مشکلات را به گردن دیگران انداختن دردی را دوا نمیکند؛ هر کس باید به وظیفهای که دارد، عمل کند؛ مسئولان وظیفهای دارند و مردم نیز.
کلیدواژه «اقتصاد مقاومتی» اولین بار توسط رهبر معظم انقلاب، طی دیداری که در شهریورماه سال ۱۳۸۹ با جمعی از کارآفرینان داشتند، مطرح شد؛ شعاری راهبردی که راه علاج اقتصاد بیمار ما است، اما همچنان در مرحله شعار مانده و به عمل نرسیده است.
رهبر معظم انقلاب در این دیدار فرمودند «(نظام سلطه) فشار مىآورند؛ فشار اقتصادى از راه تحریمها. ما باید یک اقتصاد مقاومتىِ واقعى در کشور به وجود بیاوریم. امروز کارآفرینى معنایش این است».
یکی از مؤلفههای اساسی در تحقق اقتصاد مقاومتی، بحث سبک زندگی است؛ اقتصاد مقاومتی زمانی میتواند بهعنوان یک الگوی موفق پیاده و عملیاتی شود که در سبک زندگی مردم جایگاه شایسته و بایستهای پیدا کند.
جامعه ما اما، جامعهای است که اساساً اسراف میکند؛ از آب و برق گرفته، تا نان و پوشاک و لوازم آرایشی. جامعهای که تنها در زمینه مصرف مواد آرایشی، رتبه دوم را در خاورمیانه دارد و مصرف برق آن، سه برابر میانگین جهانی است.
این در حالی است که در آیات و روایات، اسراف مذمت شده و مسلمانان از آن نهی شدهاند؛ گویا آیه «كُلُوا وَاشرَبُوا ولا تُسرِفُوا إنَّهُ لايُحِبُ المُسرِفين (اعراف، 31) را نخواندهایم؛ یا این حدیث را نشنیدهایم که امام صادق(ع) فرمودند «مَنْ شَرِبَ مِنْ ماءِ الْفُراتِ وَاَلْقى بَقيَّةَ الْكُوزِ خارِجَ الْماءِ فَقَدْ اَسْرَفَ؛ كسى كه آبى را از نهر فرات، براى خوردن بردارد و بعد از نوشيدن، زيادى آن را بيرون بريزد، اسراف كرده است».
تا زمانی که نحوه مصرف ما مدیریتشده نیست و جامعه از تجملات و مصرفزدگی رنج میبرد، نمیتوان به تحقق اقتصاد مقاومتی امیدوار بود.
یادداشت از هادی محمدی
انتهای پیام