به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ؛ بسیاری از کارشناسان اقتصادی کشور بر این باورند که جذابیت در تولید داخل و از همه مهمتر مهار افسارگسیخته نقدینگی در کشور دو رکن اساسی است که در صورت تحقق این دو عامل، قطعاً اقتصاد کشور شکوفا خواهد شد. همچنین با اعمال و اجرای منسجم و دقیق سیاستهای مالی توسط متولیان اقتصادی حتما نقدینگی باید در چرخه تولید داخل تزریق شود تا شاهد شکوفایی اقتصاد در کشور باشیم؛ البته باید تأکید شود که تولیدکنندگان هم میبایست محصولات و فراوردههای تولیدی مرغوبی به بازار عرضه کنند.
این در حالی است که کارشناسان و متخصصان اقتصاد همگی بر مهار نقدینگی همعقیده هستند و بر این باورند که نسبت نقدینگی در کشور ما از رشد اقتصادی بیشتر است. همچنین این کارشناسان معتقدند که خلق نقدینگی و رشد آن در کشور منفعل بوده و نقش فعالی در بازار نداشته است بلکه بیشتر از نوع سپرده بوده، که این نوع نقدینگی هم نگرانکننده و مسیر و راهکار آن نیز اشتباه است.
برخی از کارشناسان نیز اذعان دارند که وجود نقدینگی مثبت است، اما این سیاستهای پولی است که عرصه را برای تولید و بنگاههای اقتصادی هموار میکند و نقش این سیاستهای پولی میتواند بنگاههای تولیدی را در فراز و فرود اقتصادی متعادل و چرخههای تجاری را هموار کند.
ناگفته نماند چنانچه نقدینگی در نقطه آغاز خوب اجرا نشود نمیتواند در مسیر خوب قرار گیرد، زیرا که اقتصاد در رکود و سود سپرده بالا، نشاندهنده این است که نقدینگی بهطور صحیح اجرا نشده است. در اقتصادی که اطمینانی به آن وجود ندارد، بازدهی پایین و هدایت نقدینگی به بخش تولید مشکل است. بنابراین، راهکار اصلی در اینجا بازگرداندن ثبات اقتصادی است.
البته نباید از این نکته غافل شد که براساس گزارشهای رسمی، میزان نقدینگی کشور، نزدیک به یک تریلیون و ۶۶۰ هزار میلیارد تومان برآورد میشود، این موضوع مؤید این واقعیت تلخ است که نقدینگی بهصورتی صحیح به سمت تولید هدایت نشده است و حتماً میبایست نقدینگی را به سمت تولید هدایت کرد، زیرا که چنانچه در این زمینه ضعیف باشیم، واردات بیرویه، اقتصاد کشور را نابود خواهد کرد.
این در حالی است که ظهور و بروز کمبود نقدینگی در بسیاری از واحدهای تولیدی مؤید این واقعیت تلخ است که متأسفانه، نقدینگی موجود در کشور، به نحو شایسته و مطلوبی به سمت تولید هدایت نشده و قطعا در صورت حصول این امر خطیر، از بروز بسیاری از نارساییهای فعلی اقتصادی پیشگیری میشد و یقینا نظام تولیدی کشور نیز از پویایی و طراوت فزایندهتری برخوردار بود.
در پایان ذکر این نکته ضروری به نظر میرسد که حفظ ارزش پولی هر کشوری، به سیاستهای پولی تعریف و طراحی شده حاکم بر اقتصاد آن جامعه، معطوف میشود که با اصلاح سیاستهای پولی میتوان از رشد افسارگسیخته نقدینگی جلوگیری کرد و باید تأکید شود که مشکلات اقتصادی علاوه بر مدیریت صحیح منابع با تکیه بر ظرفیتها، استعدادها و فرصتهای داخلی موجود در کشور قابل حل است.
حسین عبدالعزیزی
انتهای پیام